هوکایدو: تفاوت میان نسخه‌ها

(نام‌های سابق: یزو<ref>yezo</ref>، و ازو<ref>Ezo </ref>&nbsp;تا ۱۸۶۸) شمالی‌ترین و دومین جزیرۀ بزرگ از چهار جزیرۀ اصلی ژاپن. در جنوب با تنگۀ تسوگارو<ref>Tsugaru Strait </ref>&nbsp;از هونشو<ref>Honshu </ref>، و در شمال با تنگۀ سویا<ref>Soya Strait</ref>&nbsp;از ساخالین<ref>Sakhalin</ref>&nbsp;جدا شده است. ۸۳,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵,۶۹۲,۰۰۰ ‌نفر جمعیت دارد (۱۹۹۵) که این جمعیت شامل ۱۶هزار نفر از قوم آینوس<ref>Ainus</ref>&nbsp;است. ساپورو<ref>Sapporo</ref>&nbsp;مرکز هوکایدو است و شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از هاکوداته<ref>Hakodate</ref>، آساهی‌کاوا<ref>Asahikawa</ref>، اوتارو<ref>Otaru</ref>، و موروران<ref>Muroran</ref>. استخراج زغال‌سنگ، جیوه، منگنز، نفت، گاز طبیعی و گردشگری از مهم‌ترین صنایع هوکایدو است و فعالیت‌های کشاورزی آن بر کشت برنج، تولید و فروش لبنیات، جنگل‌داری و ماهی‌گیری متمرکز است. جزیرۀ هوکایدو در نیمی از سال پوشیده از برف است و دارای مناظر بکر و زیبایی از آتشفشان‌های فعال، جنگل‌ها و دریاچه‌های بزرگ است. در این جزیره پنج پارک ملی وجود دارد. توماکومای<ref>Tomakomai</ref>&nbsp;نیز دارای یک لنگرگاه مصنوعی است. تونل زیردریایی سیکان<ref>Seikan</ref>، که بندر قدیمی‌ هاکوداته را به آئوموری<ref>Aomori</ref>&nbsp;در جزیرۀ هونشو متصل می‌کند در ۱۹۸۸ افتتاح شد.