هوکایدو
هوکایْدو (Hokkaido)
| هوکایدو | |
|---|---|
| نام فارسی | هوکایدو |
| نام های دیگر | یزو، و ازو |
| نام لاتین | Hokkaido |
| کشور | ژاپن |
| موقعیت | شمالی ترین جزیره بزرگ ژاپن |
| مرکز | ساپورو |
| شهرهای مهم | هاکوداته، آساهی کاوا، اوتارو، و موروران |
| جمعیت | ۵,۶۹۲,۰۰۰ نفر (۱۹۹۵) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۸۳۵۰۰ |
| تولیدات و صنایع مهم | استخراج زغال سنگ، جیوه، منگنز، نفت، گاز طبیعی و گردشگری، کشت برنج، تولید و فروش لبنیات، جنگل داری و ماهی گیری |
(نام‌های سابق: یزو[۱]، و ازو[۲] تا ۱۸۶۸) شمالی‌ترین و دومین جزیرۀ بزرگ از چهار جزیرۀ اصلی ژاپن. در جنوب با تنگۀ تسوگارو[۳] از هونشو[۴]، و در شمال با تنگۀ سویا[۵] از ساخالین[۶] جدا شده است. ۸۳,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵,۶۹۲,۰۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۵) که این جمعیت شامل ۱۶هزار نفر از قوم آینوس[۷] است. ساپورو[۸] مرکز هوکایدو است و شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از هاکوداته[۹]، آساهی‌کاوا[۱۰]، اوتارو[۱۱]، و موروران[۱۲]. استخراج زغال‌سنگ، جیوه، منگنز، نفت، گاز طبیعی و گردشگری از مهم‌ترین صنایع هوکایدو است و فعالیت‌های کشاورزی آن بر کشت برنج، تولید و فروش لبنیات، جنگل‌داری و ماهی‌گیری متمرکز است. جزیرۀ هوکایدو در نیمی از سال پوشیده از برف است و دارای مناظر بکر و زیبایی از آتشفشان‌های فعال، جنگل‌ها و دریاچه‌های بزرگ است. در این جزیره پنج پارک ملی وجود دارد. توماکومای[۱۳] نیز دارای یک لنگرگاه مصنوعی است. تونل زیردریایی سیکان[۱۴]، که بندر قدیمی هاکوداته را به آئوموری[۱۵] در جزیرۀ هونشو متصل می‌کند در ۱۹۸۸ افتتاح شد.