عدل، کامران (تهران ۱۳۲۰ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = کامران عدل | |عنوان = کامران عدل | ||
خط ۲۸: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}عکاس ایرانی. در عکاسی مُد، عکاسی معماری، صنعتی و تبلیغاتی طبعآزمایی کرد. فرزند [[احمد حسین عدل|احمدحسین عدل]]، از بنیانگذاران کشاورزی نوین در ایران و بانی دانشکدۀ کشاورزی (مدرسۀ کشاورزی سابق)، است. پدربزرگ پدریاش میرزا مسعود عدلالملک و جد پدریاش سیدحسن عدلالملک از ثروتمندان و ملاکین آذربایجان بودند. یکی از پسرعموهای پدرش [[یحیی عدل]]، پدر جراحی نوین ایران و پسرعموی پدربزرگش [[مصطفی عدل]]، بنیانگذار دادگستری نوین در ایران بود. همینطور برادرش شهریار عدل (تهران ۱۳۲۲ - پاریس ۱۳۹۴) باستانشناس ایرانی، کارشناس تاریخ هنر و معماری و کارشناس پروندههای ثبت میراث جهانی در ایران بود. پدربزرگ مادریاش سردار همایون و جد مادریاش علیخان والی از رجال برجستۀ دورۀ قاجار بودند. | }} | ||
[[پرونده:کامران عدل.jpg|بندانگشتی|کامران عدل]] | |||
کامران عدل (تهران 20 مرداد ۱۳۲۰ش- )<br> | |||
عکاس ایرانی. در عکاسی مُد، عکاسی معماری، صنعتی و تبلیغاتی طبعآزمایی کرد. فرزند [[احمد حسین عدل|احمدحسین عدل]]، از بنیانگذاران کشاورزی نوین در ایران و بانی دانشکدۀ کشاورزی (مدرسۀ کشاورزی سابق)، است. پدربزرگ پدریاش میرزا مسعود عدلالملک و جد پدریاش سیدحسن عدلالملک از ثروتمندان و ملاکین آذربایجان بودند. یکی از پسرعموهای پدرش [[یحیی عدل]]، پدر جراحی نوین ایران و پسرعموی پدربزرگش [[مصطفی عدل]]، بنیانگذار دادگستری نوین در ایران بود. همینطور برادرش شهریار عدل (تهران ۱۳۲۲ - پاریس ۱۳۹۴) باستانشناس ایرانی، کارشناس تاریخ هنر و معماری و کارشناس پروندههای ثبت میراث جهانی در ایران بود. پدربزرگ مادریاش سردار همایون و جد مادریاش علیخان والی از رجال برجستۀ دورۀ قاجار بودند. | |||
در هنرستان صنعتی عکاسی [[پاریس]]<ref>Certificat d'aptitude professionnelle</ref> درس خواند (۱۹۶۶). در ۱۳۴۷ به دعوت سازمان تلویزیون ملی به [[ایران]] آمد، و در [[مدرسه عالی تلویزیون و سینما|مدرسۀ عالی تلویزیون]] به تدریس پرداخت. از ۱۳۵۳ عکاس مستقل است، و بیشتر به عکاسی از اشیاء موزهها، و عکاسی مُد و تبلیغاتی میپردازد. در ۱۳۵۹ در مقام عکاس گروه داوری جایزۀ معماری «آقاخان» در [[ژنو]] برگزیده شد، و برای مجلۀ میمار<ref>Mimar</ref> عکسهای معماری گرفت. نمایشگاههای انفرادی متعددی در سالیان اخیر برپا کرده است. اکنون سردبیر مجلۀ اینترنتی ایران فتو جورنال<ref>Iran Photo Journal</ref>، است. | در هنرستان صنعتی عکاسی [[پاریس]]<ref>Certificat d'aptitude professionnelle</ref> درس خواند (۱۹۶۶). در ۱۳۴۷ به دعوت سازمان تلویزیون ملی به [[ایران]] آمد، و در [[مدرسه عالی تلویزیون و سینما|مدرسۀ عالی تلویزیون]] به تدریس پرداخت. از ۱۳۵۳ عکاس مستقل است، و بیشتر به عکاسی از اشیاء موزهها، و عکاسی مُد و تبلیغاتی میپردازد. در ۱۳۵۹ در مقام عکاس گروه داوری جایزۀ معماری «آقاخان» در [[ژنو]] برگزیده شد، و برای مجلۀ میمار<ref>Mimar</ref> عکسهای معماری گرفت. نمایشگاههای انفرادی متعددی در سالیان اخیر برپا کرده است. اکنون سردبیر مجلۀ اینترنتی ایران فتو جورنال<ref>Iran Photo Journal</ref>، است. |
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۹
کامران عدل | |
---|---|
زادروز |
تهران 20 مرداد ۱۳۲۰ش |
محل زندگی | تهران- پاریس |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان صنعتی عکاسی پاریس (1966) |
شغل و تخصص اصلی | عکاس |
آثار | اجرای نقش در کاشیکاری ایران (۵ جلد، ۱۳۶۲)؛ آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند (1371)؛ سیمای اصفهان امروز (1371)؛ فرش ایران؛ سفارت ایتالیا (رم، ۱۹۹۰) |
گروه مقاله | عکاسی |
خویشاوندان سرشناس | احمدحسین عدل (پدر)؛ شهریار عدل (برادر) |
کامران عدل (تهران 20 مرداد ۱۳۲۰ش- )
عکاس ایرانی. در عکاسی مُد، عکاسی معماری، صنعتی و تبلیغاتی طبعآزمایی کرد. فرزند احمدحسین عدل، از بنیانگذاران کشاورزی نوین در ایران و بانی دانشکدۀ کشاورزی (مدرسۀ کشاورزی سابق)، است. پدربزرگ پدریاش میرزا مسعود عدلالملک و جد پدریاش سیدحسن عدلالملک از ثروتمندان و ملاکین آذربایجان بودند. یکی از پسرعموهای پدرش یحیی عدل، پدر جراحی نوین ایران و پسرعموی پدربزرگش مصطفی عدل، بنیانگذار دادگستری نوین در ایران بود. همینطور برادرش شهریار عدل (تهران ۱۳۲۲ - پاریس ۱۳۹۴) باستانشناس ایرانی، کارشناس تاریخ هنر و معماری و کارشناس پروندههای ثبت میراث جهانی در ایران بود. پدربزرگ مادریاش سردار همایون و جد مادریاش علیخان والی از رجال برجستۀ دورۀ قاجار بودند.
در هنرستان صنعتی عکاسی پاریس[۱] درس خواند (۱۹۶۶). در ۱۳۴۷ به دعوت سازمان تلویزیون ملی به ایران آمد، و در مدرسۀ عالی تلویزیون به تدریس پرداخت. از ۱۳۵۳ عکاس مستقل است، و بیشتر به عکاسی از اشیاء موزهها، و عکاسی مُد و تبلیغاتی میپردازد. در ۱۳۵۹ در مقام عکاس گروه داوری جایزۀ معماری «آقاخان» در ژنو برگزیده شد، و برای مجلۀ میمار[۲] عکسهای معماری گرفت. نمایشگاههای انفرادی متعددی در سالیان اخیر برپا کرده است. اکنون سردبیر مجلۀ اینترنتی ایران فتو جورنال[۳]، است.
کتابشناسی (گزیدۀ آثار)
- اجرای نقش در کاشیکاری ایران (۵ جلد، ۱۳۶۲)
- بازارهای ایرانی
- خط بنایی
- گذری به چهارمحالوبختیاری
- یاد باد، آن روزگاران یاد باد (معماری شیراز- 1372)
- آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند (1371)
- سیمای اصفهان امروز (1371)
- قبالههای ازدواج: سدههای سیزدهم و چهاردهم هجری قمری در موزۀ نگارستان
- فرش ایران
- سفارت ایتالیا (رم، ۱۹۹۰)