سیکیم: تفاوت میان نسخه‌ها

(با نام سابق دن‌جونگ<ref>Denjong</ref>) ایالتی مرتفع در شمال شرقی هند، با ۷,۲۹۹ کیلومتر مربع مساحت و ۵۱۶هزار نفر جمعیت (۲۰۰۱). از غرب به نپال، از شرق به بوتان<ref>Bhutan</ref>، از شمال به تبت<ref>Tibet</ref> (چین)، و از جنوب به ایالت بنگال غربی محدود می‌شود. مرکز آن گانگتوک<ref>Gangtok</ref> است. سیکیم، که قبلاً کشور تحت‌الحمایه بود، در ۱۹۷۵ جذب هند و نظام سلطنتی آن ملغا شد. چین حاکمیت هند را به رسمیت نشناخته است. عارضه‌های این ایالت عبارت‌اند از قلۀ کانچنجونگا<ref>Mount Kanchenjunga</ref>، با ارتفاع ۸,۵۸۶ متر، سومین قلۀ مرتفع جهان؛ حیات ‌وحش این منطقه، شامل انواع پرنده، پروانه‌ و ارکیده است؛‌ معادن مس، سرب، روی، زغال‌سنگ، سنگ آهن، گرانیت، لعل، سنگ چخماق، مرمر، طلا و نقره در سیکیم یافت می‌شوند. زبان‌های اصلی آن بوتیایی<ref>Bhutia</ref>، لپچایی<ref>Lepcha</ref>، و خاسکورایی<ref>Khaskura</ref> (نپالی) است، که زبان‌های رسمی به‌شمار می‌روند و دین اصلی مردم آن بودا ماهایانا<ref>Mahayana Buddhism</ref> و آیین هندو<ref>Hinduism</ref> است. لپچاها ساکنان بومی منطقه به‌شمار می‌روند. از قرن ۱۴ تا ۱۹۷۵ سلسله نامگیول<ref>Namgyal</ref> بر سیکیم سلطنت می‌کرد و در ۱۹۷۵ آخرین چوگیال یا پادشاه برکنار شد. سیکیم در ۱۸۸۶ با بریتانیا متحد، در ۱۹۵۰ تحت‌الحمایۀ هند و در ۱۹۷۵ ایالت این کشور شد. با بروز درگیری‌ بین هند و چین در ۱۹۶۱ مرز آن با تبت بسته شد.