امامزاده ابراهیم (بابلسر): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اِمامزاده ابراهیم (بابلسر)<br> | اِمامزاده ابراهیم (بابلسر)<br> | ||
<p>(معروف به امامزاده ابوجواب) بقعه‌ای در جنوب شرقی شهر بابلسر. بنابر مشهور، سَرِ امامزاده ابراهیمِ آمل یا امامزاده ابراهیمِ قریۀ ماجرکجور در آن‌جا مدفون است و به‌همین‌سبب محل مجاور آن را مشهدسَر می‌خوانند. به احتمال فراوان این امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم (ع) بوده و در سفر خویشاوندان امام رضا (ع) به خراسان، سرپرستی آنان را برعهده داشته است. پس از شنیدن خبر شهادت امام رضا (ع)، خویشاوندان ایشان به اطراف پراکنده شدند و ابراهیم نیز راهی مازندران شد و در آن‌جا به‌شهادت رسید. </p> | <p>(معروف به امامزاده ابوجواب) بقعه‌ای در جنوب شرقی شهر بابلسر. بنابر مشهور، سَرِ امامزاده ابراهیمِ آمل یا امامزاده ابراهیمِ قریۀ ماجرکجور در آن‌جا مدفون است و به‌همین‌سبب محل مجاور آن را مشهدسَر می‌خوانند. به احتمال فراوان این امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم (ع) بوده و در سفر خویشاوندان امام رضا (ع) به خراسان، سرپرستی آنان را برعهده داشته است. پس از شنیدن خبر شهادت امام رضا (ع)، خویشاوندان ایشان به اطراف پراکنده شدند و ابراهیم نیز راهی مازندران شد و در آن‌جا به‌شهادت رسید. </p> | ||
<p>بنای موجود دارای چهار درب است که در سال‌های ۸۱۴ تا ۹۰۵ق ساخته شده‌اند. همچنین، امامزاده ضریحی فلزی دارد که نام امامان معصوم (ع) بر آن کنده شده است.</p> | <p>این امامزاده از نظر دارا بودن درهای نفیس چوبی و کنده‌کاری‌شده که از چوب صندل است و صندوق چوبین و کتیبه‌های متعدد شهرت دارد. بنای موجود دارای چهار درب است که در سال‌های ۸۱۴ تا ۹۰۵ق ساخته شده‌اند. همچنین، امامزاده ضریحی فلزی دارد که نام امامان معصوم (ع) بر آن کنده شده است. </p> | ||
----<br><!--11484500--> | ----<br><!--11484500--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۱
اِمامزاده ابراهیم (بابلسر)
(معروف به امامزاده ابوجواب) بقعه‌ای در جنوب شرقی شهر بابلسر. بنابر مشهور، سَرِ امامزاده ابراهیمِ آمل یا امامزاده ابراهیمِ قریۀ ماجرکجور در آن‌جا مدفون است و به‌همین‌سبب محل مجاور آن را مشهدسَر می‌خوانند. به احتمال فراوان این امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم (ع) بوده و در سفر خویشاوندان امام رضا (ع) به خراسان، سرپرستی آنان را برعهده داشته است. پس از شنیدن خبر شهادت امام رضا (ع)، خویشاوندان ایشان به اطراف پراکنده شدند و ابراهیم نیز راهی مازندران شد و در آن‌جا به‌شهادت رسید.
این امامزاده از نظر دارا بودن درهای نفیس چوبی و کنده‌کاری‌شده که از چوب صندل است و صندوق چوبین و کتیبه‌های متعدد شهرت دارد. بنای موجود دارای چهار درب است که در سال‌های ۸۱۴ تا ۹۰۵ق ساخته شده‌اند. همچنین، امامزاده ضریحی فلزی دارد که نام امامان معصوم (ع) بر آن کنده شده است.