امامزاده ابراهیم (بابلسر)
اِمامزاده ابراهیم (بابلسر)
(معروف به امامزاده ابوجواب) بقعه‌ای در جنوب شرقی شهر بابلسر. بنابر مشهور، سَرِ امامزاده ابراهیمِ آمل یا امامزاده ابراهیمِ قریۀ ماجرکجور در آن‌جا مدفون است و به‌همین‌سبب محل مجاور آن را مشهدسَر می‌خوانند. به احتمال فراوان این امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم (ع) بوده و در سفر خویشاوندان امام رضا (ع) به خراسان، سرپرستی آنان را برعهده داشته است. پس از شنیدن خبر شهادت امام رضا (ع)، خویشاوندان ایشان به اطراف پراکنده شدند و ابراهیم نیز راهی مازندران شد و در آن‌جا به‌شهادت رسید.
این امامزاده از نظر دارا بودن درهای نفیس چوبی و کنده‌کاری‌شده که از چوب صندل است و صندوق چوبین و کتیبه‌های متعدد شهرت دارد. بنای موجود دارای چهار درب است که در سال‌های ۸۱۴ تا ۹۰۵ق ساخته شده‌اند. همچنین، امامزاده ضریحی فلزی دارد که نام امامان معصوم (ع) بر آن کنده شده است. این ضریح که از جنس فولاد است در سال ۱۳۴۵ توسط یکی از اساتید اصفهانی ساخته و در داخل بقعه تعبیه شده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای ترمیم آن به علت مخروبه شدن، دو بنای شرقی و غربی بقعه تخریب و در پیرامون برج بقعه بنای وسیع‌‌تری ساخته شده است و از حالت قدیمی خود تغییر یافته که هم‌اکنون فضای بالایی داخل امامزاده آینه‌کاری شده است.