امامزاده حبیب بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11485600.jpg|بندانگشتی|گنبد و بارگاه امامزاده]] | [[پرونده:11485600.jpg|بندانگشتی|گنبد و بارگاه امامزاده]] | ||
اِمامزاده حبیب بن موسی <br> | اِمامزاده حبیب بن موسی <br> | ||
<p>بقعه‌ای واقع در کوی پشت مشهد اردهال کاشان. برخی او را منسوب به یکی از اولاد امام محمد‌باقر (ع) و بعضی دیگر منسوب به یکی از فرزندان امام موسی کاظم (ع) می‌دانند و دلیل نامیدن این امامزاده به حبیب بن موسی، وجود کتیبه‌ای بر درب دو لنگۀ بقعه است. این بقعه از زیارتگاه‌های معتبر و قدیمی به‌ویژه در زمان شاه‌عباس اول صفوی است، چون که دودمان صفویه را از فرزندان این امامزاده می‌دانسته‌اند. هم‌اکنون نیز قبر شاه‌عباس اول که سنگ سماق سیاه‌رنگ مکعب مستطیل بسیار خو‌ش‌تراش و زیبایی نشانۀ آن است، در گوشۀ حرم قرار دارد. در اطراف صحن و سرای امامزاده نیز اتاق‌ها و غرفه‌های بزرگ و کوچک متعددی بنا کرده‌اند که خاک‌جای علما و بزرگان محل می‌باشد. بنای این بقعه متعلق به نیمۀ دوم قرن ۷ق است.</p> | <p>بقعه‌ای واقع در کوی پشت مشهد اردهال کاشان. برخی او را منسوب به یکی از اولاد امام محمد‌باقر (ع) و بعضی دیگر منسوب به یکی از فرزندان امام موسی کاظم (ع) می‌دانند و دلیل نامیدن این امامزاده به حبیب بن موسی، وجود کتیبه‌ای بر درب دو لنگۀ بقعه است. این بقعه از زیارتگاه‌های معتبر و قدیمی به‌ویژه در زمان شاه‌عباس اول صفوی است، چون که دودمان صفویه را از فرزندان این امامزاده می‌دانسته‌اند. هم‌اکنون نیز قبر شاه‌عباس اول که سنگ سماق سیاه‌رنگ مکعب مستطیل بسیار خو‌ش‌تراش و زیبایی نشانۀ آن است، در گوشۀ حرم قرار دارد. در اطراف صحن و سرای امامزاده نیز اتاق‌ها و غرفه‌های بزرگ و کوچک متعددی بنا کرده‌اند که خاک‌جای علما و بزرگان محل می‌باشد. بنای این بقعه متعلق به نیمۀ دوم قرن ۷ق است. بنای بقعه در ۱۵ آذر ۱۳۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.</p> | ||
<br><!--11485600--> | <br><!--11485600--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۳
اِمامزاده حبیب بن موسی
بقعه‌ای واقع در کوی پشت مشهد اردهال کاشان. برخی او را منسوب به یکی از اولاد امام محمد‌باقر (ع) و بعضی دیگر منسوب به یکی از فرزندان امام موسی کاظم (ع) می‌دانند و دلیل نامیدن این امامزاده به حبیب بن موسی، وجود کتیبه‌ای بر درب دو لنگۀ بقعه است. این بقعه از زیارتگاه‌های معتبر و قدیمی به‌ویژه در زمان شاه‌عباس اول صفوی است، چون که دودمان صفویه را از فرزندان این امامزاده می‌دانسته‌اند. هم‌اکنون نیز قبر شاه‌عباس اول که سنگ سماق سیاه‌رنگ مکعب مستطیل بسیار خو‌ش‌تراش و زیبایی نشانۀ آن است، در گوشۀ حرم قرار دارد. در اطراف صحن و سرای امامزاده نیز اتاق‌ها و غرفه‌های بزرگ و کوچک متعددی بنا کرده‌اند که خاک‌جای علما و بزرگان محل می‌باشد. بنای این بقعه متعلق به نیمۀ دوم قرن ۷ق است. بنای بقعه در ۱۵ آذر ۱۳۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.