آشکار سندی، عبدالوهاب (۱۱۵۲ـ۱۲۴۲ق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
از آثارش: ''مرغنامه''؛ ''وحدتنامه''؛ ''قتلنامه''؛ ''دیوان آشکار'' (لاهور، | (مشهور به سچّل سرمست و ملقب به منصور ثانی و عطار سند) عارف و شاعر شبهقاره. از کودکی عمویش، عبدالخالق، سرپرستی او را عهدهدار شد و بهخاطر راستگوییاش القاب «سچو»، «سچل» و «سچیدنه» یافت. خرقۀ [[تصوف]] را از دست عمویش پوشید. به [[عربی، زبان|عربی]]، [[فارسی، زبان|فارسی]]، [[اردو، زبان|اردو]]، [[هندی، زبان|هندی]]، [[پنجابی، زبان|پنجابی]]، سرائیکی و [[سندی، زبان|سندی]] شعر میسرود. | ||
از آثارش: ''مرغنامه''؛ ''وحدتنامه''؛ ''قتلنامه''؛ ''دیوان آشکار'' (لاهور، ۱۹۵۷م)؛ ''دیوان خدایی''؛ ''مثنوی تارنامه'' (خیرپور، ۱۹۶۳م)؛ ''دردنامه'' (خیرپور، ۱۹۶۳م). | |||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۶
آشکار سِندی، عَبدُالوَهّاب (۱۱۵۲ـ۱۲۴۲ق) Ashkar Sandi, Abdul Wahab
(مشهور به سچّل سرمست و ملقب به منصور ثانی و عطار سند) عارف و شاعر شبهقاره. از کودکی عمویش، عبدالخالق، سرپرستی او را عهدهدار شد و بهخاطر راستگوییاش القاب «سچو»، «سچل» و «سچیدنه» یافت. خرقۀ تصوف را از دست عمویش پوشید. به عربی، فارسی، اردو، هندی، پنجابی، سرائیکی و سندی شعر میسرود.
از آثارش: مرغنامه؛ وحدتنامه؛ قتلنامه؛ دیوان آشکار (لاهور، ۱۹۵۷م)؛ دیوان خدایی؛ مثنوی تارنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م)؛ دردنامه (خیرپور، ۱۹۶۳م).