آفونسو دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آفونسو دوم|نام=Afonso II|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۱۸۵م|تاریخ مرگ=۱۲۲۳م|دوره زندگی=|ملیت=پرتغالی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=پادشاه پرتغال|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=سانچو اول (پدر)|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آفونسو دوم|نام=Afonso II|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۱۸۵م|تاریخ مرگ=۱۲۲۳م|دوره زندگی=|ملیت=پرتغالی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=پادشاه پرتغال|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=سانچو اول (پدر)|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:10146600.jpg|بندانگشتی|پرتره آفونسو دوم]] | [[پرونده:10146600.jpg|بندانگشتی|پرتره آفونسو دوم]] | ||
آفونسو دوم (۱۱۸۵ـ۱۲۲۳م)(Afonso II)<br /> (ملقب به «فربه») سومین پادشاه [[پرتغال]]<ref>Portugal</ref> (حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م)، پسر و جانشین [[سانچو رامیرس|سانچو اول]]<ref>Sancho I</ref>. شهرتش عمدتاً مدیون تلاش در جهت تضعیف قدرت روحانیان است، که به تکفیر او انجامید و نیز مجموعۀ قوانینی که وضع کرد. آفونسو سیاست‌های گسترش قلمرو پدر و پدربزرگش را دنبال نکرد و در طول سلطنت خود توانست صلح با [[کاستیل]]<ref>Castile</ref> را تضمین کند. از آنجایی که مسائل نظامی اولویت او نبود، و تمرکز را بر اداره دولت خود گذاشت، اولین مجموعه قوانین مکتوب پرتغالی را طراحی کرد، که عمدتاً مربوط به مالکیت خصوصی، عدالت مدنی و ضرب ضرابخانه بود. همچنین سفیران خود را به | آفونسو دوم (۱۱۸۵ـ۱۲۲۳م)(Afonso II)<br /> (ملقب به «فربه») سومین پادشاه [[پرتغال]]<ref>Portugal</ref> (حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م)، پسر و جانشین [[سانچو رامیرس|سانچو اول]]<ref>Sancho I</ref>. شهرتش عمدتاً مدیون تلاش در جهت تضعیف قدرت روحانیان است، که به تکفیر او انجامید و نیز مجموعۀ قوانینی که وضع کرد. آفونسو سیاست‌های گسترش قلمرو پدر و پدربزرگش را دنبال نکرد و در طول سلطنت خود توانست صلح با [[کاستیل]]<ref>Castile</ref> را تضمین کند. از آنجایی که مسائل نظامی اولویت او نبود، و تمرکز را بر اداره دولت خود گذاشت، اولین مجموعه قوانین مکتوب پرتغالی را طراحی کرد، که عمدتاً مربوط به مالکیت خصوصی، عدالت مدنی و ضرب ضرابخانه بود. همچنین سفیران خود را به پادشاهی‌های اروپایی خارج از شبه‌جزیره [[ایبری، شبه جزیره|ایبری]]<ref>Iberian Peninsula</ref> فرستاد و روابط تجاری دوستانه‌ای را با اکثر آن‌ها آغاز کرد. او برخلاف پدربزرگش، [[آفونسو اول]]<ref>Afonso I</ref>، که برای به رسمیت شناختن استقلال پرتغال توسط رم، مجبور شد امتیازات زیادی را برای کلیسا قائل شود، تلاش کرد تا قدرت روحانیون را تضعیف کند و بخشی از درآمد هنگفت کلیسای کاتولیک را برای اهداف ملی استفاده کند که این اقدامات منجر به درگیری دیپلماتیک جدی بین پاپ و پرتغال، و همچنین [[تکفیر (مسیحیت)|تکفیر]] او توسط پاپ [[هونوریوس سوم]]<ref>Pope Honorius III</ref> شد. در سال 1206م با اوراکا<ref>Urraca</ref> دختر دوم آلفونسو هشتم کاستیل (1155-1214م) و النور انگلستان<ref>Eleanor of England</ref> (1161-1214م) ازدواج کرد.<br /> | ||
| | ||
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۰
| آفونسو دوم Afonso II | |
|---|---|
| زادروز |
۱۱۸۵م |
| درگذشت | ۱۲۲۳م |
| ملیت | پرتغالی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| دوره | حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | سانچو اول (پدر) |
آفونسو دوم (۱۱۸۵ـ۱۲۲۳م)(Afonso II)
(ملقب به «فربه») سومین پادشاه پرتغال[۱] (حک: ۱۲۱۱ـ۱۲۲۳م)، پسر و جانشین سانچو اول[۲]. شهرتش عمدتاً مدیون تلاش در جهت تضعیف قدرت روحانیان است، که به تکفیر او انجامید و نیز مجموعۀ قوانینی که وضع کرد. آفونسو سیاست‌های گسترش قلمرو پدر و پدربزرگش را دنبال نکرد و در طول سلطنت خود توانست صلح با کاستیل[۳] را تضمین کند. از آنجایی که مسائل نظامی اولویت او نبود، و تمرکز را بر اداره دولت خود گذاشت، اولین مجموعه قوانین مکتوب پرتغالی را طراحی کرد، که عمدتاً مربوط به مالکیت خصوصی، عدالت مدنی و ضرب ضرابخانه بود. همچنین سفیران خود را به پادشاهی‌های اروپایی خارج از شبه‌جزیره ایبری[۴] فرستاد و روابط تجاری دوستانه‌ای را با اکثر آن‌ها آغاز کرد. او برخلاف پدربزرگش، آفونسو اول[۵]، که برای به رسمیت شناختن استقلال پرتغال توسط رم، مجبور شد امتیازات زیادی را برای کلیسا قائل شود، تلاش کرد تا قدرت روحانیون را تضعیف کند و بخشی از درآمد هنگفت کلیسای کاتولیک را برای اهداف ملی استفاده کند که این اقدامات منجر به درگیری دیپلماتیک جدی بین پاپ و پرتغال، و همچنین تکفیر او توسط پاپ هونوریوس سوم[۶] شد. در سال 1206م با اوراکا[۷] دختر دوم آلفونسو هشتم کاستیل (1155-1214م) و النور انگلستان[۸] (1161-1214م) ازدواج کرد.