سماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان جا ۱۳۲۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =کورنل وایلد | |||
|نام =Cornel Wilde | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=امریکایی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
سَماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان‌جا ۱۳۲۵ش)<br> | سَماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان‌جا ۱۳۲۵ش)<br> | ||
[[پرونده: 25212400.jpg | بندانگشتی|سَماعي، حبيب]]<p>سنتورنواز ایرانی. نزد پدرش، [[سماع حضور، حبیب الله (۱۲۳۱ ـ ۱۲۹۶ ش)|سماع حضور]] که از موسیقی‌دانان سرشناس دورۀ خود بود، آموزش دید و در ۱۳۰۸ش به پیشنهاد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]]، کلاسی برای آموزش سنتور تشکیل داد. چون سنتور مدتی مهجور مانده بود و مردم آشنایی کمی با آن داشتند، از کلاس او استقبال چندانی نکردند. هرچند، اگر هم افرادی به فراگیری این ساز علاقه‌مند بودند، شیوۀ تدریس سماعی آنان را دلسرد می‌کرد؛ درنتیجه نه شاگردی در سطح حرفه‌ای تربیت کرد و نه از آثار گوناگونش یادگار درخور توجهی برجا گذاشت. به گفته حسین صبا، که مدت کوتاهی از شاگردان او بود؛ «اگر استاد ابوالحسن صبا فکری به حال سنتور نمی‌کرد، این ساز پس از حبیب دوباره مرده بود...». سماعی در جوانی درگذشت. از آثار او پنج صفحه با آواز پروانه برجا مانده است. سال‌ها بعد ارفع اطرایی و مجید کیانی، با انتشار کتاب و نوار آثار پراکنده‌ای را که از سماعی برجا مانده بود، جمع‌آوری کردند. او مدتی با رادیو تهران و انجمن موسیقی ملی به همکاری پرداخت ولی خیلی زود از این فعالیت‌ها کناره گرفت.</p> | [[پرونده: 25212400.jpg | بندانگشتی|سَماعي، حبيب]]<p>سنتورنواز ایرانی. نزد پدرش، [[سماع حضور، حبیب الله (۱۲۳۱ ـ ۱۲۹۶ ش)|سماع حضور]] که از موسیقی‌دانان سرشناس دورۀ خود بود، آموزش دید و در ۱۳۰۸ش به پیشنهاد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]]، کلاسی برای آموزش سنتور تشکیل داد. چون سنتور مدتی مهجور مانده بود و مردم آشنایی کمی با آن داشتند، از کلاس او استقبال چندانی نکردند. هرچند، اگر هم افرادی به فراگیری این ساز علاقه‌مند بودند، شیوۀ تدریس سماعی آنان را دلسرد می‌کرد؛ درنتیجه نه شاگردی در سطح حرفه‌ای تربیت کرد و نه از آثار گوناگونش یادگار درخور توجهی برجا گذاشت. به گفته حسین صبا، که مدت کوتاهی از شاگردان او بود؛ «اگر استاد ابوالحسن صبا فکری به حال سنتور نمی‌کرد، این ساز پس از حبیب دوباره مرده بود...». سماعی در جوانی درگذشت. از آثار او پنج صفحه با آواز پروانه برجا مانده است. سال‌ها بعد ارفع اطرایی و مجید کیانی، با انتشار کتاب و نوار آثار پراکنده‌ای را که از سماعی برجا مانده بود، جمع‌آوری کردند. او مدتی با رادیو تهران و انجمن موسیقی ملی به همکاری پرداخت ولی خیلی زود از این فعالیت‌ها کناره گرفت.</p> | ||
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۴
| کورنل وایلد Cornel Wilde | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۱۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و کارگردان |
| آثار | طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) |
| گروه مقاله | سینما |
سَماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان‌جا ۱۳۲۵ش)
سنتورنواز ایرانی. نزد پدرش، سماع حضور که از موسیقی‌دانان سرشناس دورۀ خود بود، آموزش دید و در ۱۳۰۸ش به پیشنهاد ابوالحسن صبا، کلاسی برای آموزش سنتور تشکیل داد. چون سنتور مدتی مهجور مانده بود و مردم آشنایی کمی با آن داشتند، از کلاس او استقبال چندانی نکردند. هرچند، اگر هم افرادی به فراگیری این ساز علاقه‌مند بودند، شیوۀ تدریس سماعی آنان را دلسرد می‌کرد؛ درنتیجه نه شاگردی در سطح حرفه‌ای تربیت کرد و نه از آثار گوناگونش یادگار درخور توجهی برجا گذاشت. به گفته حسین صبا، که مدت کوتاهی از شاگردان او بود؛ «اگر استاد ابوالحسن صبا فکری به حال سنتور نمی‌کرد، این ساز پس از حبیب دوباره مرده بود...». سماعی در جوانی درگذشت. از آثار او پنج صفحه با آواز پروانه برجا مانده است. سال‌ها بعد ارفع اطرایی و مجید کیانی، با انتشار کتاب و نوار آثار پراکنده‌ای را که از سماعی برجا مانده بود، جمع‌آوری کردند. او مدتی با رادیو تهران و انجمن موسیقی ملی به همکاری پرداخت ولی خیلی زود از این فعالیت‌ها کناره گرفت.