سیامک ایقانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042151912.jpg|جایگزین=سیامک ایقانی|بندانگشتی|سیامک ایقانی]] | [[پرونده:2042151912.jpg|جایگزین=سیامک ایقانی|بندانگشتی|سیامک ایقانی]] | ||
[[پرونده:Siyamakighani-88.jpg|بندانگشتی|[[سیامک ایقانی]]]] | |||
سیامک ایقانی (کازرون 1326ش- ) | سیامک ایقانی (کازرون 1326ش- ) | ||
نوازنده‌ی ایرانی ویولن. تا مقطع تحصیلی فوق دیپلم در شیراز سکونت داشت. از سنین پایین فلوت و از سن 10 سالگی بدون هیچ معلمی، به طور خودآموز شروع به یادگیری سنتور کرد. وی در همان دوره با خریداری یک ویولن و پس از نواختن و تمرین از روی صفحات و نوارهایی که در دست داشت برای فراگیری نت‌خوانی و نت‌نویسی، به کلاس مدرسی به نام معمان در شیراز رفت. پس از آن یادگیری نوازندگی این ساز را به‌همراه برادر کوچک‌ترش (سهیل ایقانی) نزد مهران مهتدی پی گرفت. از دیگر هم‌‌دوره‌های او در این دوره می‌توان به اشخاصی چون جمال اسفندیاری، [[فریدون حافظی]]، باقر امینی و ده‌ها تن دیگر اشاره کرد. ایقانی در سال 1349 به رادیو راه پیدا کرد و تا اواخر سال 1351 نیز ضمن استفاده از آموزش‌های [[پرویز یاحقی]] و [[حبیب الله بدیعی|حبیب‌الله بدیعی]] در آن‌جا مشغول نوازندگی بوده است. او از سال 1352 تا سال 1354 به خدمت سربازی رفت و پس از آن مجددا در رادیو مشغول فعالیت هنری شد و در برنامه‌های [[منوچهر نوذری]] که با همکاری [[بهرام سارنگ]] اجرا می‌شد به آهنگ‌سازی و تک‌نوازی پرداخت. در همان سال (1354) سرپرست ارکستر حمیرا شد. پس از انقلاب اسلامی وی از سال 1357 تا 1360 به همکاری با [[مهرداد کاظمی]] مشغول بوده و پس از آن نیز به هم‌نوازی با اساتیدی چون [[جهانگیر ملک]]، [[فضل الله توکل|فضل‌الله توکل]]، مهران مهتدی، [[منصور نریمان]]، منوچهر امیرحشمتی و دیگر بزرگان پرداخته است. با ذکر این که سبک و سیاق ایقانی تلفیقی از نوازندگی پرویز یاحقی و حبیب‌الله بدیعی‌ست ذکر این نکته الزامی است که بیش‌تر دونوازی‌های او با فضل‌الله توکل (نوازنده‌ی سنتور) و منوچهر امیرحشمتی (نوازنده‌ی تار) بوده. از آثار او می‌توان به آلبوم ''همدلی'' اشاره کرد. | نوازنده‌ی ایرانی ویولن. تا مقطع تحصیلی فوق دیپلم در [[شیراز، شهر|شیراز]] سکونت داشت. از سنین پایین فلوت و از سن 10 سالگی بدون هیچ معلمی، به طور خودآموز شروع به یادگیری سنتور کرد. وی در همان دوره با خریداری یک ویولن و پس از نواختن و تمرین از روی صفحات و نوارهایی که در دست داشت برای فراگیری نت‌خوانی و نت‌نویسی، به کلاس مدرسی به نام معمان در شیراز رفت. پس از آن یادگیری نوازندگی این ساز را به‌همراه برادر کوچک‌ترش (سهیل ایقانی) نزد مهران مهتدی پی گرفت. از دیگر هم‌‌دوره‌های او در این دوره می‌توان به اشخاصی چون جمال اسفندیاری، [[فریدون حافظی]]، باقر امینی و ده‌ها تن دیگر اشاره کرد. ایقانی در سال 1349 به رادیو راه پیدا کرد و تا اواخر سال 1351 نیز ضمن استفاده از آموزش‌های [[پرویز یاحقی]] و [[حبیب الله بدیعی|حبیب‌الله بدیعی]] در آن‌جا مشغول نوازندگی بوده است. او از سال 1352 تا سال 1354 به خدمت سربازی رفت و پس از آن مجددا در رادیو مشغول فعالیت هنری شد و در برنامه‌های [[منوچهر نوذری]] که با همکاری [[بهرام سارنگ]] اجرا می‌شد به آهنگ‌سازی و تک‌نوازی پرداخت. در همان سال (1354) سرپرست ارکستر حمیرا شد. پس از انقلاب اسلامی وی از سال 1357 تا 1360 به همکاری با [[مهرداد کاظمی]] مشغول بوده و پس از آن نیز به هم‌نوازی با اساتیدی چون [[جهانگیر ملک]]، [[فضل الله توکل|فضل‌الله توکل]]، مهران مهتدی، [[منصور نریمان]]، منوچهر امیرحشمتی و دیگر بزرگان پرداخته است. با ذکر این که سبک و سیاق ایقانی تلفیقی از نوازندگی پرویز یاحقی و حبیب‌الله بدیعی‌ست ذکر این نکته الزامی است که بیش‌تر دونوازی‌های او با [[توکل، فضل الله (۱۳۲۱ش)|فضل‌الله توکل]] (نوازنده‌ی سنتور) و منوچهر امیرحشمتی (نوازنده‌ی تار) بوده. از آثار او می‌توان به آلبوم ''همدلی'' اشاره کرد. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۸
| سیامک ایقانی | |
|---|---|
| زادروز |
کازرون 1326ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی ویولن |
| سبک | سنتی |
| آثار | آلبوم همدلی |
| گروه مقاله | موسیقی |
سیامک ایقانی (کازرون 1326ش- )
نوازنده‌ی ایرانی ویولن. تا مقطع تحصیلی فوق دیپلم در شیراز سکونت داشت. از سنین پایین فلوت و از سن 10 سالگی بدون هیچ معلمی، به طور خودآموز شروع به یادگیری سنتور کرد. وی در همان دوره با خریداری یک ویولن و پس از نواختن و تمرین از روی صفحات و نوارهایی که در دست داشت برای فراگیری نت‌خوانی و نت‌نویسی، به کلاس مدرسی به نام معمان در شیراز رفت. پس از آن یادگیری نوازندگی این ساز را به‌همراه برادر کوچک‌ترش (سهیل ایقانی) نزد مهران مهتدی پی گرفت. از دیگر هم‌‌دوره‌های او در این دوره می‌توان به اشخاصی چون جمال اسفندیاری، فریدون حافظی، باقر امینی و ده‌ها تن دیگر اشاره کرد. ایقانی در سال 1349 به رادیو راه پیدا کرد و تا اواخر سال 1351 نیز ضمن استفاده از آموزش‌های پرویز یاحقی و حبیب‌الله بدیعی در آن‌جا مشغول نوازندگی بوده است. او از سال 1352 تا سال 1354 به خدمت سربازی رفت و پس از آن مجددا در رادیو مشغول فعالیت هنری شد و در برنامه‌های منوچهر نوذری که با همکاری بهرام سارنگ اجرا می‌شد به آهنگ‌سازی و تک‌نوازی پرداخت. در همان سال (1354) سرپرست ارکستر حمیرا شد. پس از انقلاب اسلامی وی از سال 1357 تا 1360 به همکاری با مهرداد کاظمی مشغول بوده و پس از آن نیز به هم‌نوازی با اساتیدی چون جهانگیر ملک، فضل‌الله توکل، مهران مهتدی، منصور نریمان، منوچهر امیرحشمتی و دیگر بزرگان پرداخته است. با ذکر این که سبک و سیاق ایقانی تلفیقی از نوازندگی پرویز یاحقی و حبیب‌الله بدیعی‌ست ذکر این نکته الزامی است که بیش‌تر دونوازی‌های او با فضل‌الله توکل (نوازنده‌ی سنتور) و منوچهر امیرحشمتی (نوازنده‌ی تار) بوده. از آثار او می‌توان به آلبوم همدلی اشاره کرد.