آلتونتاش، ابوسعید ( ـ۴۲۳ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
حاجب [[محمود غزنوی (۳۶۰ـ۴۲۱ق)|محمود غزنوی]]، حاکم [[خوارزم]] و صاحب عنوان «[[خوارزمشاه]]» پس از فتح آن‌جا به دست [[غزنویان]]. ابوسعید حیات سیاسی خود را از زمان [[سبکتکین غزنوی|سبکتکین]] آغاز کرد و در زمان سلطان‌محمود غزنوی، حاجب دربار او و مدتی نیز حاکم [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] بود. او در بیشتر لشکرکشی‌های محمود شرکت می‌کرد و با فتح خوارزم در ۴۰۸ق به حکومت آن‌جا رسید و خود را خوارزمشاه نامید. با این همه، همواره مطیع سلطان محمود بود. پس از مرگ سلطان محمود، جانب احتیاط را فرونگذاشت و، با وجود بدبینی سلطان مسعود، از اطاعت روی برنگرداند. شخصیت آلتونْتاش و موقعیت خاص خوارزم موجب شد که ابوسعید و دو پسرش، هارون و اسماعیل، بتوانند سلسله‌ای در خوارزم بنیاد نهند که تا ۴۳۲ق، دوام داشت. | حاجب [[محمود غزنوی (۳۶۰ـ۴۲۱ق)|محمود غزنوی]]، حاکم [[خوارزم]] و صاحب عنوان «[[خوارزمشاه]]» پس از فتح آن‌جا به دست [[غزنویان]]. ابوسعید حیات سیاسی خود را از زمان [[سبکتکین غزنوی|سبکتکین]] آغاز کرد و در زمان سلطان‌محمود غزنوی، حاجب دربار او و مدتی نیز حاکم [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] بود. او در بیشتر لشکرکشی‌های محمود شرکت می‌کرد و با فتح خوارزم در ۴۰۸ق به حکومت آن‌جا رسید و خود را خوارزمشاه نامید. با این همه، همواره مطیع سلطان محمود بود. پس از مرگ سلطان محمود، جانب احتیاط را فرونگذاشت و، با وجود بدبینی سلطان مسعود، از اطاعت روی برنگرداند. شخصیت آلتونْتاش و موقعیت خاص خوارزم موجب شد که ابوسعید و دو پسرش، هارون و اسماعیل، بتوانند سلسله‌ای در خوارزم بنیاد نهند که تا ۴۳۲ق، دوام داشت. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:تمدن ها و حکومت های آسیای مرکزی]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:تمدن ها و حکومت های آسیای مرکزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۳
آلتونْتاش، ابوسعید ( ـ۴۲۳ق) Altontash, Abu Sa'id
حاجب محمود غزنوی، حاکم خوارزم و صاحب عنوان «خوارزمشاه» پس از فتح آن‌جا به دست غزنویان. ابوسعید حیات سیاسی خود را از زمان سبکتکین آغاز کرد و در زمان سلطان‌محمود غزنوی، حاجب دربار او و مدتی نیز حاکم هرات بود. او در بیشتر لشکرکشی‌های محمود شرکت می‌کرد و با فتح خوارزم در ۴۰۸ق به حکومت آن‌جا رسید و خود را خوارزمشاه نامید. با این همه، همواره مطیع سلطان محمود بود. پس از مرگ سلطان محمود، جانب احتیاط را فرونگذاشت و، با وجود بدبینی سلطان مسعود، از اطاعت روی برنگرداند. شخصیت آلتونْتاش و موقعیت خاص خوارزم موجب شد که ابوسعید و دو پسرش، هارون و اسماعیل، بتوانند سلسله‌ای در خوارزم بنیاد نهند که تا ۴۳۲ق، دوام داشت.