خاباروفسک، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
خاباروفسْک، شهر (Khabarovsk)<br> | خاباروفسْک، شهر (Khabarovsk)<br> | ||
[[پرونده: 19000300.jpg | بندانگشتی|کليساي جامع ارتدکس روسي در خاباروفسک]]<p>مرکز سرزمین<ref>(krai (territory</ref> خاباروفسک در شرق | [[پرونده: 19000300.jpg | بندانگشتی|کليساي جامع ارتدکس روسي در خاباروفسک]]<p>مرکز سرزمین<ref>(krai (territory</ref> [[خاباروفسک]] در شرق [[سیبری]]، در فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation </ref> و با ۶۱۶هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). در محل تلاقی<ref>confluence</ref> رودهای [[آمور، رود|آمور]]<ref>Amur</ref> و [[اوسوری]]<ref>Ussuri</ref> واقع شده و بزرگ‌ترین شهر، مرکز اصلی حمل و نقل و سیاست، و دومین مرکز فرهنگی [[خاور دور روسیه]]<ref>Russian Far East </ref> است. کارخانۀ تولید ابزار مهندسی، پالایشگاه‌های نفت و کارخانه‌های دیگر دارند. خاباروفسک در ۱۸۵۸ به صورت پادگان نظامی و مرکز تجارت خز تأسیس شد. در ۱۸۸۰ جای نیکلایفسک<ref>Nikolayevsk </ref> را به‌منزلۀ مرکز [[پریمورسکی، سرزمین|سرزمین پریمورسکی]]<ref>Primorski Krai </ref> گرفت. با احداث [[راه آهن سراسری سیبری|راه‌آهن سراسری سیبری]]<ref>Trans-Siberian Railway</ref> در ۱۸۹۷، رشد صنعتی آن آغاز شد. از ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۸، مرکز سراسر خاور دور روسیه بود. در [[جنگ داخلی روسیه]]<ref>Russian Civil War </ref> (۱۹۱۸ـ۱۹۲۰)، در حمایت از ارتش سفید<ref>White army </ref> (ضد انقلابی) به تصرف سربازان ژاپنی درآمد. در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ نیز صحنۀ زدوخوردهای مرزی چین و شوروی<ref>Sino-Soviet</ref> بود. در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، تجارت فرامرزی به نحو قابل توجهی افزایش یافت و [[ژاپن]] و [[کره جنوبی|کرۀ جنوبی]] سرمایه‌گذاری‌های زیادی در این شهر کردند.</p><!--19000300--> | ||
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۸
خاباروفسْک، شهر (Khabarovsk)
مرکز سرزمین[۱] خاباروفسک در شرق سیبری، در فدراسیون روسیه[۲] و با ۶۱۶هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). در محل تلاقی[۳] رودهای آمور[۴] و اوسوری[۵] واقع شده و بزرگ‌ترین شهر، مرکز اصلی حمل و نقل و سیاست، و دومین مرکز فرهنگی خاور دور روسیه[۶] است. کارخانۀ تولید ابزار مهندسی، پالایشگاه‌های نفت و کارخانه‌های دیگر دارند. خاباروفسک در ۱۸۵۸ به صورت پادگان نظامی و مرکز تجارت خز تأسیس شد. در ۱۸۸۰ جای نیکلایفسک[۷] را به‌منزلۀ مرکز سرزمین پریمورسکی[۸] گرفت. با احداث راه‌آهن سراسری سیبری[۹] در ۱۸۹۷، رشد صنعتی آن آغاز شد. از ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۸، مرکز سراسر خاور دور روسیه بود. در جنگ داخلی روسیه[۱۰] (۱۹۱۸ـ۱۹۲۰)، در حمایت از ارتش سفید[۱۱] (ضد انقلابی) به تصرف سربازان ژاپنی درآمد. در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ نیز صحنۀ زدوخوردهای مرزی چین و شوروی[۱۲] بود. در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، تجارت فرامرزی به نحو قابل توجهی افزایش یافت و ژاپن و کرۀ جنوبی سرمایه‌گذاری‌های زیادی در این شهر کردند.