چکناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
چِکناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش)<br> | چِکناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:چِکْناواریان، لوریس.jpg|بندانگشتی|لوریس چکناواریان]] | |||
[[پرونده:لوریس+چکناواریان.jpg|بندانگشتی|لوریس چکناواریان]] | [[پرونده:لوریس+چکناواریان.jpg|بندانگشتی|لوریس چکناواریان]] | ||
رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز ارمنی‌تبار ایرانی، زادۀ [[بروجرد، شهر|بروجرد]]. تحصیلات موسیقی را در [[هنرستان عالی موسیقی|هنرستان عالی]] تهران شروع کرد و در آکادمی وین ادامه داد. در بازگشت به ایران، به تدریس موسیقی، آهنگ‌سازی، رهبری ارکستر و ساخت قطعاتی برای موسیقی فیلم پرداخت. تحصیلات عالی در رشته آهنگ‌سازی و رهبری ارکستر را در [[دانشگاه میشیگان]] ادامه داد و در ۱۳۳۹ بعد از بازگشت مجدد به ایران، ابتدا رهبر مدعو [[ارکستر سمفونیک تهران]] و سپس رهبر دائمی ارکستر اپرایی تهران شد. او بارها رهبری ارکسترهای مهم جهان ازجمله فیلارمونیک سلطنتی انگلستان، فیلارمونیک هلسینکی، ارکستر مجلسی انگلستان، و ... را برعهده داشته است. در ۱۳۷۴ دوباره پس از شانزده سال به ایران بازگشت؛ که با اجرای برنامه‌های متعدد و نمایش ''اپرای بزرگ رستم و سهراب''، یکی از خبرسازترین رهبران ارکستر در ایران، شد. آثار چکناواریان، متنوع و در فرم‌های گوناگون، از موسیقی مدرن تا آوازهای کوتاه و رمانتیک است. چکناواریان، رهبر دائمی ارکستر فیلارمونیک ارمنستان (مدعو به ایران) بوده ''اپرای بزرگ رستم و سهراب'' را نیز همین ارکستر اجرا کرده است. از آثار ارکسترال اوست: (پارتیتور و سی ـ دی) ''آوازهای عاشقانه''، ''هفت قطعه برای پیانو''، ''ده قطعه برای پیانو''، ''بیست‌وشش قطعه برای پیانو''، ''قطعات موسیقی مجلسی''، ''کنسرتوی ویولن'' و ''کنسرتوی پیانو''، ''کوآرتت‌زهی''؛ موسیقی فیلم‌های: ''ایران سرزمین ادیان'' به کارگردانی [[طیاب، منوچهر (تهران ۱۳۱۶)|منوچهر طیاب]] (۱۳۵۰)؛ ''حاج مصورالملکی'' از خسرو سینایی (۱۳۵۱)؛ ''بی‌تا'' ساختۀ [[داریوش، هژیر (۱۳۱۷ـ۱۳۷۴ش)|هژیر داریوش]] (۱۳۵۱) و ''آن گه روان جهان گله کرد'' از منوچهر طیاب (۱۳۷۲). در ۱۳۸۱ در اولین همایش ملی ایران‌شناسی، نشان درجۀ یک هنری به لوریس چکناواریان اعطا شد. | رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز ارمنی‌تبار ایرانی، زادۀ [[بروجرد، شهر|بروجرد]]. تحصیلات موسیقی را در [[هنرستان عالی موسیقی|هنرستان عالی]] تهران شروع کرد و در آکادمی وین ادامه داد. در بازگشت به ایران، به تدریس موسیقی، آهنگ‌سازی، رهبری ارکستر و ساخت قطعاتی برای موسیقی فیلم پرداخت. تحصیلات عالی در رشته آهنگ‌سازی و رهبری ارکستر را در [[دانشگاه میشیگان]] ادامه داد و در ۱۳۳۹ بعد از بازگشت مجدد به ایران، ابتدا رهبر مدعو [[ارکستر سمفونیک تهران]] و سپس رهبر دائمی ارکستر اپرایی تهران شد. او بارها رهبری ارکسترهای مهم جهان ازجمله فیلارمونیک سلطنتی انگلستان، فیلارمونیک هلسینکی، ارکستر مجلسی انگلستان، و ... را برعهده داشته است. در ۱۳۷۴ دوباره پس از شانزده سال به ایران بازگشت؛ که با اجرای برنامه‌های متعدد و نمایش ''اپرای بزرگ رستم و سهراب''، یکی از خبرسازترین رهبران ارکستر در ایران، شد. آثار چکناواریان، متنوع و در فرم‌های گوناگون، از موسیقی مدرن تا آوازهای کوتاه و رمانتیک است. چکناواریان، رهبر دائمی ارکستر فیلارمونیک ارمنستان (مدعو به ایران) بوده ''اپرای بزرگ رستم و سهراب'' را نیز همین ارکستر اجرا کرده است. از آثار ارکسترال اوست: (پارتیتور و سی ـ دی) ''آوازهای عاشقانه''، ''هفت قطعه برای پیانو''، ''ده قطعه برای پیانو''، ''بیست‌وشش قطعه برای پیانو''، ''قطعات موسیقی مجلسی''، ''کنسرتوی ویولن'' و ''کنسرتوی پیانو''، ''کوآرتت‌زهی''؛ موسیقی فیلم‌های: ''ایران سرزمین ادیان'' به کارگردانی [[طیاب، منوچهر (تهران ۱۳۱۶)|منوچهر طیاب]] (۱۳۵۰)؛ ''حاج مصورالملکی'' از خسرو سینایی (۱۳۵۱)؛ ''بی‌تا'' ساختۀ [[داریوش، هژیر (۱۳۱۷ـ۱۳۷۴ش)|هژیر داریوش]] (۱۳۵۱) و ''آن گه روان جهان گله کرد'' از منوچهر طیاب (۱۳۷۲). در ۱۳۸۱ در اولین همایش ملی ایران‌شناسی، نشان درجۀ یک هنری به لوریس چکناواریان اعطا شد. | ||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۳
چِکناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش)
| لوریس چکناواریان | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۱۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان عالی تهران، آکادمی وین، آهنگ سازی و رهبری ارکستر در دانشگاه میشیگان |
| شغل و تخصص اصلی | رهبر ارکستر و آهنگ ساز |
| آثار | اپرای بزرگ رستم و سهراب، آوازهای عاشقانه، هفت قطعه برای پیانو |
| جوایز و افتخارات | دریافت نشان درجه یک هنری از اولین همایش ملی ایران شناسی |
رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز ارمنی‌تبار ایرانی، زادۀ بروجرد. تحصیلات موسیقی را در هنرستان عالی تهران شروع کرد و در آکادمی وین ادامه داد. در بازگشت به ایران، به تدریس موسیقی، آهنگ‌سازی، رهبری ارکستر و ساخت قطعاتی برای موسیقی فیلم پرداخت. تحصیلات عالی در رشته آهنگ‌سازی و رهبری ارکستر را در دانشگاه میشیگان ادامه داد و در ۱۳۳۹ بعد از بازگشت مجدد به ایران، ابتدا رهبر مدعو ارکستر سمفونیک تهران و سپس رهبر دائمی ارکستر اپرایی تهران شد. او بارها رهبری ارکسترهای مهم جهان ازجمله فیلارمونیک سلطنتی انگلستان، فیلارمونیک هلسینکی، ارکستر مجلسی انگلستان، و ... را برعهده داشته است. در ۱۳۷۴ دوباره پس از شانزده سال به ایران بازگشت؛ که با اجرای برنامه‌های متعدد و نمایش اپرای بزرگ رستم و سهراب، یکی از خبرسازترین رهبران ارکستر در ایران، شد. آثار چکناواریان، متنوع و در فرم‌های گوناگون، از موسیقی مدرن تا آوازهای کوتاه و رمانتیک است. چکناواریان، رهبر دائمی ارکستر فیلارمونیک ارمنستان (مدعو به ایران) بوده اپرای بزرگ رستم و سهراب را نیز همین ارکستر اجرا کرده است. از آثار ارکسترال اوست: (پارتیتور و سی ـ دی) آوازهای عاشقانه، هفت قطعه برای پیانو، ده قطعه برای پیانو، بیست‌وشش قطعه برای پیانو، قطعات موسیقی مجلسی، کنسرتوی ویولن و کنسرتوی پیانو، کوآرتت‌زهی؛ موسیقی فیلم‌های: ایران سرزمین ادیان به کارگردانی منوچهر طیاب (۱۳۵۰)؛ حاج مصورالملکی از خسرو سینایی (۱۳۵۱)؛ بی‌تا ساختۀ هژیر داریوش (۱۳۵۱) و آن گه روان جهان گله کرد از منوچهر طیاب (۱۳۷۲). در ۱۳۸۱ در اولین همایش ملی ایران‌شناسی، نشان درجۀ یک هنری به لوریس چکناواریان اعطا شد.