پرش به محتوا

ولیکو تورنووو: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


</ref>) شهر تاریخی ناحیۀ لووچ<ref>Lovech
</ref>) شهر تاریخی ناحیۀ لووچ<ref>Lovech
</ref>، در شمال [[بلغارستان]]، در درّۀ تنگ رود یانترا<ref> River Yantra </ref>، واقع در شیب‌های شمالی [[بالکان، کوه های|کوه‌های بالکان]]<ref>Balkan Mountains </ref>، به فاصلۀ ۱۹۳‌کیلومتری شمال شرقی [[صوفیه، شهر|صوفیه]]<ref>Sofia </ref>. جمعیت آن ۹۹,۹۰۰ نفر است (۱۹۹۰). پارچه تولید می‌کند و مرکز دادوستد فرآورده‌های کشاورزی مناطق اطراف خود است. گذرگاه شیپکا<ref>Shipka Pass </ref> به سمت جنوب تا شهر کازانلاک<ref>Kazanlâk </ref> امتداد می‌یابد. این شهر چندین بنای [[قرون وسطا]]<nowiki/>یی دارد. یوستی‌نیانوس<ref>Justinian </ref>، امپراتور روم، در قرن ۵م قلعه‌ای در محل ماندگاه<ref>settlement  
</ref>، در شمال [[بلغارستان]]<ref>Bulgaria</ref>، در درّۀ تنگ رود یانترا<ref> River Yantra </ref>، واقع در شیب‌های شمالی [[بالکان، کوه های|کوه‌های بالکان]]<ref>Balkan Mountains </ref>، به فاصلۀ ۱۹۳‌کیلومتری شمال شرقی [[صوفیه، شهر|صوفیه]]<ref>Sofia </ref>. جمعیت آن ۹۹,۹۰۰ نفر است (۱۹۹۰). پارچه تولید می‌کند و مرکز دادوستد فرآورده‌های کشاورزی مناطق اطراف خود است. گذرگاه شیپکا<ref>Shipka Pass </ref> به سمت جنوب تا شهر کازانلاک<ref>Kazanlâk </ref> امتداد می‌یابد. این شهر چندین بنای [[قرون وسطا]]<nowiki/>یی دارد. یوستی‌نیانوس<ref>Justinian </ref>، امپراتور روم، در قرن ۵م قلعه‌ای در محل ماندگاه<ref>settlement  
</ref>های تراکیایی بر تپه‌های تساراوتس<ref>Tsaravets </ref> بنا کرد. ولیکو تورنوُو در ۱۱۸۵م با نام تارنووْگراد<ref>Târnovgrad</ref> پایتخت دومین امپراتوری بلغارستان شد و در ۱۳۹۳م ترک‌های عثمانی آن را تصرف کردند. در ۱۸۷۷ روسیه این شهر را از امپراتوری عثمانی ستاند. قانون اساسی بلغارستان در ۱۸۷۹ در این شهر نوشته شد و فردیناند اول، پادشاه بلغارستان، استقلال کشور را در ۱۹۰۸ در این محل اعلام کرد.
</ref>های تراکیایی بر تپه‌های تساراوتس<ref>Tsaravets </ref> بنا کرد. ولیکو تورنوُو در ۱۱۸۵م با نام تارنووْگراد<ref>Târnovgrad</ref> پایتخت دومین امپراتوری بلغارستان شد و در ۱۳۹۳م ترک‌های عثمانی آن را تصرف کردند. در ۱۸۷۷ روسیه این شهر را از امپراتوری عثمانی ستاند. قانون اساسی بلغارستان در ۱۸۷۹ در این شهر نوشته شد و فردیناند اول، پادشاه بلغارستان، استقلال کشور را در ۱۹۰۸ در این محل اعلام کرد.


سرویراستار، ویراستار
۲۹٬۳۶۴

ویرایش