ماده دیامغناطیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


ماده‌ای که [[آهنربا]] آن را به‌طور ضعیف از خود می‌راند. همۀ مواد دیامغناطیس‌اند، ولی این ویژگی اغلب بر اثر انواع قوی‌تر خواص مغناطیسی، نظیر رفتار پارامغناطیسی<ref>paramagnetic</ref> یا فِرومغناطیسی<ref>ferromagnetic</ref>، پوشیده می‌ماند. خاصیت دیامغناطیسی بر اثر تغییر مدار [[الکترون|الکترون‌]]<nowiki/>ها در ماده‌ای پدید می‌آید که تحت تأثیر میدان اِعمال‌شده است. مواد دیامغناطیسی دارای اندکی پذیرفتاری مغناطیسی<ref>magnetic susceptibility</ref> منفی‌اند.
ماده‌ای که [[آهنربا]] آن را به‌طور ضعیف از خود می‌راند. همۀ مواد دیامغناطیس‌اند، ولی این ویژگی اغلب بر اثر انواع قوی‌تر خواص مغناطیسی، نظیر رفتار پارامغناطیسی<ref>paramagnetic</ref> یا فِرومغناطیسی<ref>ferromagnetic</ref>، پوشیده می‌ماند. خاصیت دیامغناطیسی بر اثر تغییر مدار [[الکترون|الکترون‌]]<nowiki/>ها در ماده‌ای پدید می‌آید که تحت تأثیر میدان اِعمال‌شده است. مواد دیامغناطیسی دارای اندکی پذیرفتاری مغناطیسی<ref>magnetic susceptibility</ref> منفی‌اند.
----

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۵

ماده دیامغناطیسی (diamagnetic material)

ماده‌ای که آهنربا آن را به‌طور ضعیف از خود می‌راند. همۀ مواد دیامغناطیس‌اند، ولی این ویژگی اغلب بر اثر انواع قوی‌تر خواص مغناطیسی، نظیر رفتار پارامغناطیسی[۱] یا فِرومغناطیسی[۲]، پوشیده می‌ماند. خاصیت دیامغناطیسی بر اثر تغییر مدار الکترون‌ها در ماده‌ای پدید می‌آید که تحت تأثیر میدان اِعمال‌شده است. مواد دیامغناطیسی دارای اندکی پذیرفتاری مغناطیسی[۳] منفی‌اند.



  1. paramagnetic
  2. ferromagnetic
  3. magnetic susceptibility