لوییز راینر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042172584.jpg|بندانگشتی|لوییز راینر و ویلیام پاول در نمایی از فیلم زیگفلد کبیر]] | {{جعبه زندگینامه|عنوان=لوییز راینر|نام=Luise Rainer|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=دوسلدورف ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۱۰م|تاریخ مرگ=درگذشته ۳۰ دسامبر ۲۰۱۴م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی-اتریشی|محل زندگی=آلمان-امریکا-انگلیس|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=بازیگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=2 جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (1936 و 1937م)|آثار=فرار (1935م)، زیگفلد کبیر (1936م)، خاک خوب (1937م)، والس بزرگ (1938) و گروگان‌ها (1943)|خویشاوندان سرشناس=کلیفورد اودتس (همسر نخست)|گروه مقاله=سینما|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:2042172584.jpg|بندانگشتی|لوییز راینر و ویلیام پاول در نمایی از فیلم زیگفلد کبیر]] | ||
[[پرونده:2042172584- 2.jpg|بندانگشتی|لوییز راینر در نمایی از فیلم خاک خوب]] | [[پرونده:2042172584- 2.jpg|بندانگشتی|لوییز راینر در نمایی از فیلم خاک خوب]] | ||
لوییز راینر (دوسلدورف ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۱۰ - درگذشته ۳۰ دسامبر ۲۰۱۴م) Luise Rainer | لوییز راینر (دوسلدورف ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۱۰ - درگذشته ۳۰ دسامبر ۲۰۱۴م) Luise Rainer | ||
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۱
| لوییز راینر Luise Rainer | |
|---|---|
| زادروز |
دوسلدورف ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۱۰م |
| درگذشت | درگذشته ۳۰ دسامبر ۲۰۱۴م |
| محل زندگی | آلمان-امریکا-انگلیس |
| ملیت | آلمانی-اتریشی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | فرار (1935م)، زیگفلد کبیر (1936م)، خاک خوب (1937م)، والس بزرگ (1938) و گروگان‌ها (1943) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | کلیفورد اودتس (همسر نخست) |
| جوایز و افتخارات | 2 جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (1936 و 1937م) |
لوییز راینر (دوسلدورف ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۱۰ - درگذشته ۳۰ دسامبر ۲۰۱۴م) Luise Rainer
بازیگر آلمانی-اتریشی سینمای امریکا، برندۀ 2 جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. راینر از جملۀ بازیگرانی بود که حرفه‌شان با طلسم اسکار رو به نزول گذاشت. با ایفای نقش‌های تراژیک و گریه‌آور خاطرۀ بازیگرانی چون الیزابت برگنر[۱] را زنده می‌کرد و با همین سبک پر احساسش به‌سرعت در قلب سینمادوستان نفوذ کرد. تغییر رفتار را با انفجاری از حرکات صورت و دست‌ها نشان می‌داد. اما با این حال قدرت عصبی‌اش، از منش آرام‌تر پیشکسوتان اروپایی‌اش گرتا گاربو و مارلنه دیتریش متمایز بود. با وجود شهرت کوتاه‌مدتش در عرصۀ سینما، تنها بازیگر زنی که توانسته همانند او در دو سال پیاپی موفق به کسب اسکار شود، کاترین هپبورن (در ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸م) بوده است.
راینر بازیگری را از کودکی در وین و برلین آغاز کرد و پس از مدتی زیر نظر ماکس راینهارت در برلین به بازی در نمایشنامه‌های لوییجی پیراندلو و ویلیام شکسپیر مشغول شد. در سال ۱۹۳۰م نخستین فیلمش را بازی کرد و در اواسط دههٔ ۱۹۳۰م به هالیوود رفت. با کمپانی مترو گلدوین - مایر قرارداد بست و در نخستین فیلم آمریکایی‌اش، فرار[۲] (1935م)، بازی کرد. پس از آن به‌سرعت اوج گرفت و به خاطر بازی در زیگفلد کبیر[۳] (1936م) و خاک خوب[۴] (1937م) دو سال پیاپی اسکار بهترین بازیگر نقش اول را ربود. و به عنوان گرتا گاربوی جدید شناخته شد. اما پس از آن به دلیل انتخاب ضعیف نقش‌ها و نیز توصیه‌های نامناسب از سوی شوهرِ کارگردان و فیلمنامه‌نویسش، کلیفورد اودتس[۵] (از ۱۹۳۷ - ۱۹۴۰م)، به همان سرعت سقوط کرد. در ۱۹۴۳م با شرکت در گروگان‌ها[۶] بازگشت نه چندان موفقی به سینما داشت. بعدها و پس از اقامتش در لندن، به صورت محدود به فعالیت در تلویزیون و تئاتر مشغول شد. راینر بیش از نیم‌قرن پس از حضورش در گروگان‌ها، در کهن‌سالی و در سال 1997م در فیلم کارگردانی مجار بازی کرد (قماربازها[۷] - کارولی ماک[۸]).
آثار دیگر سینمایی (هالیوود)
- شمعدانی‌های امپراتور[۹] (1937)
- شهر بزرگ[۱۰] (1937)
- همسر اسباب‌بازی[۱۱] (1938)
- والس بزرگ[۱۲] (1938)
- مدرسۀ بازیگری[۱۳] (1938)