بوکرینی، لوئیجی (۱۷۴۳ـ۱۸۰۵م): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


بوکِّرینی، لوئیجی (۱۷۴۳ـ۱۸۰۵)(Boccherini, Luigi)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=لوئیجی بوکِّرینی|نام=Luigi Boccherini|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=لوکا۱۷۴۳م|تاریخ مرگ=۱۸۰۵م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی‌|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=رم‌|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و نوازنده ویولن‌سل‌|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اوراتوریوها. یوسف‌ بازشناخته و یوشیا، پادشاه‌ یهودا (ح ۱۷۶۵). موسیقی‌ کلیسایی.‌ استابات‌ ماتِر (۱۷۸۱). آوازی. کانتاتاها، موتتها، و قطعات‌ دیگر؛ سارسوئِلای‌ لا کلِمِنتینا(۱۷۸۰)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بوکِّرینی، لوئیجی (۱۷۴۳ـ۱۸۰۵)(Boccherini, Luigi)
 
[[پرونده:Boccherini.jpg|بندانگشتی|لوییجی بوکرینی در حال نواختن ویولن سل پرتره توسط پمپئو باتونی]]
آهنگ‌ساز و ویولن‌سل‌نواز ایتالیایی‌. استاد موسیقی‌ مجلسی‌ برای‌ سازهای‌ زهی‌ بود، و مهم‌ترین‌ نمایندۀ‌ ایتالیایی‌ سبک‌ کلاسیک‌ وینی‌ برشمرده می‌شد، که‌ به‌ سبک‌ شاخص‌ خودش‌ آهنگ‌سازی‌ می‌کرد. در رم‌ تحصیل‌ کرد؛ در ۱۷۶۸ حضوری موفق‌ در پاریس‌ داشت‌، و آهنگ‌ساز دربار پروس‌<ref>Prussia
آهنگ‌ساز و [[ویولنسل|ویولن‌سل‌]]<nowiki/>نواز ایتالیایی‌. استاد موسیقی‌ مجلسی‌ برای‌ سازهای‌ زهی‌ بود، و مهم‌ترین‌ نمایندۀ‌ ایتالیایی‌ سبک‌ کلاسیک‌ وینی‌ برشمرده می‌شد، که‌ به‌ سبک‌ شاخص‌ خودش‌ آهنگ‌سازی‌ می‌کرد. در رم‌ تحصیل‌ کرد؛ در ۱۷۶۸ حضوری موفق‌ در [[پاریس، شهر|پاریس‌]] داشت‌، و آهنگ‌ساز دربار [[پروس|پروس‌]]<ref>Prussia
 
</ref> و [[اسپانیا]] شد. حدود ۳۵۰ اثر سازی‌، یک‌ اپرا، و چند اوراتوریو ساخت‌. بوکِّرینی‌ در [[لوکا، شهر|لوکا]]<ref>Lucca </ref> به‌‌دنیا آمد. پدرش‌ نوازندۀ‌ [[کنترباس]]<ref>double bass</ref> بود، و خود به پسرش تعلیم می‌داد. سپس‌ در ۱۷۵۷، او را برای‌ تحصیل‌ بیشتر به‌ رم‌ فرستاد. پس‌ از بازگشت‌ به‌ لوکّا در ۱۷۶۱ نوازندۀ‌ ویولن‌سل‌ در ارکستر تئاتر شد. با [[مانفردی، بارتولومئو|مانفردی]]<ref> Manfredi </ref>، نوازندۀ [[ویولن]]، برای‌ برگزاری‌ کنسرت‌ در [[اتریش|اتریش‌]] و [[فرانسه]]،‌ سفرهای طولانی‌ای کرد. از ۱۷۶۷ تا ۱۷۶۸ موفقیت‌ نظرگیری در پاریس‌ نصیبش‌ شد، و نخستین‌ اثر مجلسی‌ خود را در آن‌جا به‌چاپ‌ رساند. در ۱۷۶۹ به‌ [[مادرید، شهر|مادرید]] رفت‌ و در آن‌جا مستقر شد، نخست‌ به‌ خدمت‌ برادر شاهزاده دون‌ لوئیس<ref>Infante Don Luis </ref> درآمد و تا مرگ‌ او در ۱۷۸۵ در خدمت‌ وی ماند. در ۱۷۸۷ در مقام‌ آهنگ‌ساز دربار به ‌استخدام‌ [[فردریک ویلهلم دوم (۱۷۴۴ـ۱۷۹۷)|فریدریک‌ ویلهلم‌ دوم]]<ref>Frederick William II </ref> پادشاه‌ پروس‌ درآمد، که‌ حق‌ زیادی‌ بر آثار او داشت‌. پس‌ از مرگ‌ پادشاه‌ در ۱۷۹۷، شغل‌ مهمی‌ پیدا نکرد، و‌ بقیۀ‌ عمر خود را در فقر گذراند، که‌ علت‌ اصلی آن بی‌توجهی‌ ناشرانش‌ بود؛ او در مادرید درگذشت‌. ازجمله‌ آثار اوست: اوراتوریوها. ''یوسف‌ بازشناخته''<ref>''Giuseppe Riconosciuto ''</ref> و ''یوشیا، پادشاه‌ یهودا''<ref>''Gioas, re di Giuda ''</ref> (ح ۱۷۶۵). موسیقی‌ کلیسایی.‌ ''استابات‌ ماتِر''<ref>''Stabat Mater ''</ref> (۱۷۸۱). آوازی. کانتاتاها، موتت<ref>motet</ref>ها، و قطعات‌ دیگر؛ سارسوئِلای‌ ''لا کلِمِنتینا''<ref> ''La Clementina ''</ref>(۱۷۸۰)؛ آریاهای‌ کنسرتی‌ ارکستری.‌ ۲۶ سمفونی‌؛ یازده کنسرتوی‌ ویولن‌سل‌ (ازجمله‌ یک‌ پاستیکه‌<ref>pastiche </ref> از گروتس‌ماخِر<ref>Grützmacher </ref>) و برای‌ [[فلوت|فلوت‌]]، ویولن‌، و [[هارپسیکورد]] هرکدام‌ یک‌ کنسرتو. مجلسی‌. ۹۱ [[کوآرتت زهی|کوآرتت‌ زهی‌]]، ۴۸ تریوی‌ زهی‌<ref>string trios</ref>.
</ref> و اسپانیا شد. حدود ۳۵۰ اثر سازی‌، یک‌ اپرا، و چند اوراتوریو ساخت‌. بوکِّرینی‌ در لوکا<ref>Lucca </ref> به‌‌دنیا آمد. پدرش‌ نوازندۀ‌ کنترباس<ref>double bass</ref> بود، و خود به پسرش تعلیم می‌داد. سپس‌ در ۱۷۵۷، او را برای‌ تحصیل‌ بیشتر به‌ رم‌ فرستاد. پس‌ از بازگشت‌ به‌ لوکّا در ۱۷۶۱ نوازندۀ‌ ویولن‌سل‌ در ارکستر تئاتر شد. با مانفردی<ref> Manfredi </ref>، نوازندۀ ویولن، برای‌ برگزاری‌ کنسرت‌ در اتریش‌ و فرانسه،‌ سفرهای طولانی‌ای کرد. از ۱۷۶۷ تا ۱۷۶۸ موفقیت‌ نظرگیری در پاریس‌ نصیبش‌ شد، و نخستین‌ اثر مجلسی‌ خود را در آن‌جا به‌چاپ‌ رساند. در ۱۷۶۹ به‌ مادرید رفت‌ و در آن‌جا مستقر شد، نخست‌ به‌ خدمت‌ برادر شاهزاده دون‌ لوئیس<ref>Infante Don Luis </ref> درآمد و تا مرگ‌ او در ۱۷۸۵ در خدمت‌ وی ماند. در ۱۷۸۷ در مقام‌ آهنگ‌ساز دربار به ‌استخدام‌ فریدریک‌ ویلهلم‌ دوم<ref>Frederick William II </ref> پادشاه‌ پروس‌ درآمد، که‌ حق‌ زیادی‌ بر آثار او داشت‌. پس‌ از مرگ‌ پادشاه‌ در ۱۷۹۷، شغل‌ مهمی‌ پیدا نکرد، و‌ بقیۀ‌ عمر خود را در فقر گذراند، که‌ علت‌ اصلی آن بی‌توجهی‌ ناشرانش‌ بود؛ او در مادرید درگذشت‌. ازجمله‌ آثار اوست: اوراتوریوها. ''یوسف‌ بازشناخته''<ref>''Giuseppe Riconosciuto ''</ref> و ''یوشیا، پادشاه‌ یهودا''<ref>''Gioas, re di Giuda ''</ref> (ح ۱۷۶۵). موسیقی‌ کلیسایی.‌ ''استابات‌ ماتِر''<ref>''Stabat Mater ''</ref> (۱۷۸۱). آوازی. کانتاتاها، موتت<ref>motet</ref>ها، و قطعات‌ دیگر؛ سارسوئِلای‌ ''لا کلِمِنتینا''<ref> ''La Clementina ''</ref>(۱۷۸۰)؛ آریاهای‌ کنسرتی‌ ارکستری.‌ ۲۶ سمفونی‌؛ یازده کنسرتوی‌ ویولن‌سل‌ (ازجمله‌ یک‌ پاستیکه‌<ref>pastiche </ref> از گروتس‌ماخِر<ref>Grützmacher </ref>) و برای‌ فلوت‌، ویولن‌، و هارپسیکورد هرکدام‌ یک‌ کنسرتو. مجلسی‌. ۹۱ کوآرتت‌ زهی‌، ۴۸ تریوی‌ زهی‌<ref>string trios</ref>.


<br/> <!--12391100-->
<br/> <!--12391100-->


[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]]
[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]]

نسخهٔ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۰

لوئیجی بوکِّرینی
Luigi Boccherini
زادروز لوکا۱۷۴۳م
درگذشت ۱۸۰۵م
ملیت ایتالیایی‌
تحصیلات و محل تحصیل رم‌
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز و نوازنده ویولن‌سل‌
آثار اوراتوریوها. یوسف‌ بازشناخته و یوشیا، پادشاه‌ یهودا (ح ۱۷۶۵). موسیقی‌ کلیسایی.‌ استابات‌ ماتِر (۱۷۸۱). آوازی. کانتاتاها، موتتها، و قطعات‌ دیگر؛ سارسوئِلای‌ لا کلِمِنتینا(۱۷۸۰)
گروه مقاله موسیقی

بوکِّرینی، لوئیجی (۱۷۴۳ـ۱۸۰۵)(Boccherini, Luigi)

لوییجی بوکرینی در حال نواختن ویولن سل پرتره توسط پمپئو باتونی

آهنگ‌ساز و ویولن‌سل‌نواز ایتالیایی‌. استاد موسیقی‌ مجلسی‌ برای‌ سازهای‌ زهی‌ بود، و مهم‌ترین‌ نمایندۀ‌ ایتالیایی‌ سبک‌ کلاسیک‌ وینی‌ برشمرده می‌شد، که‌ به‌ سبک‌ شاخص‌ خودش‌ آهنگ‌سازی‌ می‌کرد. در رم‌ تحصیل‌ کرد؛ در ۱۷۶۸ حضوری موفق‌ در پاریس‌ داشت‌، و آهنگ‌ساز دربار پروس‌[۱] و اسپانیا شد. حدود ۳۵۰ اثر سازی‌، یک‌ اپرا، و چند اوراتوریو ساخت‌. بوکِّرینی‌ در لوکا[۲] به‌‌دنیا آمد. پدرش‌ نوازندۀ‌ کنترباس[۳] بود، و خود به پسرش تعلیم می‌داد. سپس‌ در ۱۷۵۷، او را برای‌ تحصیل‌ بیشتر به‌ رم‌ فرستاد. پس‌ از بازگشت‌ به‌ لوکّا در ۱۷۶۱ نوازندۀ‌ ویولن‌سل‌ در ارکستر تئاتر شد. با مانفردی[۴]، نوازندۀ ویولن، برای‌ برگزاری‌ کنسرت‌ در اتریش‌ و فرانسه،‌ سفرهای طولانی‌ای کرد. از ۱۷۶۷ تا ۱۷۶۸ موفقیت‌ نظرگیری در پاریس‌ نصیبش‌ شد، و نخستین‌ اثر مجلسی‌ خود را در آن‌جا به‌چاپ‌ رساند. در ۱۷۶۹ به‌ مادرید رفت‌ و در آن‌جا مستقر شد، نخست‌ به‌ خدمت‌ برادر شاهزاده دون‌ لوئیس[۵] درآمد و تا مرگ‌ او در ۱۷۸۵ در خدمت‌ وی ماند. در ۱۷۸۷ در مقام‌ آهنگ‌ساز دربار به ‌استخدام‌ فریدریک‌ ویلهلم‌ دوم[۶] پادشاه‌ پروس‌ درآمد، که‌ حق‌ زیادی‌ بر آثار او داشت‌. پس‌ از مرگ‌ پادشاه‌ در ۱۷۹۷، شغل‌ مهمی‌ پیدا نکرد، و‌ بقیۀ‌ عمر خود را در فقر گذراند، که‌ علت‌ اصلی آن بی‌توجهی‌ ناشرانش‌ بود؛ او در مادرید درگذشت‌. ازجمله‌ آثار اوست: اوراتوریوها. یوسف‌ بازشناخته[۷] و یوشیا، پادشاه‌ یهودا[۸] (ح ۱۷۶۵). موسیقی‌ کلیسایی.‌ استابات‌ ماتِر[۹] (۱۷۸۱). آوازی. کانتاتاها، موتت[۱۰]ها، و قطعات‌ دیگر؛ سارسوئِلای‌ لا کلِمِنتینا[۱۱](۱۷۸۰)؛ آریاهای‌ کنسرتی‌ ارکستری.‌ ۲۶ سمفونی‌؛ یازده کنسرتوی‌ ویولن‌سل‌ (ازجمله‌ یک‌ پاستیکه‌[۱۲] از گروتس‌ماخِر[۱۳]) و برای‌ فلوت‌، ویولن‌، و هارپسیکورد هرکدام‌ یک‌ کنسرتو. مجلسی‌. ۹۱ کوآرتت‌ زهی‌، ۴۸ تریوی‌ زهی‌[۱۴].


  1. Prussia
  2. Lucca
  3. double bass
  4. Manfredi
  5. Infante Don Luis
  6. Frederick William II
  7. Giuseppe Riconosciuto
  8. Gioas, re di Giuda
  9. Stabat Mater
  10. motet
  11. La Clementina
  12. pastiche
  13. Grützmacher
  14. string trios