آن بنکرافت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
پدر و مادر او، هردو مهاجران ایتالیایی بودند. آن از چهارسالگی روی صحنه می‌رفت. کار حرفه‌ای را از سال ۱۹۵۰م با نام آن مارنو<ref>Anne Marno</ref> با نمایش‌های تلویزیونی آغاز کرد. از ۱۹۵۲م، با نام آن بنکرافت وارد سینما شد و تا چند سال صرفاً در فیلم‌های ردۀ «ب» جلوی دوربین می‌رفت. تا این که به نیویورک بازگشت و در ۱۹۵۸م با نمایش ''دو نفر برای الاکلنگ''<ref>''Two for the Seesaw''</ref> مقابل [[فوندا، هنری (۱۹۰۵ـ۱۹۸۲)|هنری فوندا]] مورد توجه قرار گرفت و برندۀ [[جایزه تونی|جایزۀ تونی]]<ref>Tony Award</ref> شد. همین جایزه را یک سال بعد نیز برای اجرای برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ''معجزه‌گر''<ref>''The Miracle Worker''</ref> به دست آورد. با ایفای نقش آن سالیوان<ref>Anne Sullivan</ref> در نسخۀ سینمایی ''معجزه‌گر'' (1962م) به شهرت رسید و برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. سپس به طور هم‌زمان به فعالیت‌های خود در سینما و تئاتر ادامه داد و در اواخر دهۀ ۱۹۹۰م هنوز از بازیگران سرشناس دنیای نمایش در آمریکا به شمار می‌آمد. او از ابتدای دهۀ 1990م بیشتر در نقش‌های مکمل به بازی پرداخت. بنکرافت برای ''خیانتکار''<ref>''The Pumpkin Eater''</ref> (1964م)، ''فارغ‌التحصیل''<ref>''The Graduate''</ref> (1968م)، ''نقطۀ عطف''<ref>''The Turning Point''</ref> (1978م) و ''اگنسِ خدا''<ref>''Agnes of God''</ref> (1985م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول بود. او در سال 1965م برای خیانتکار در [[جشنواره فیلم کن]] بهترین بازیگر شناخته شد و علاوه بر اینها برای این فیلم و چند بازی دیگرش چندین جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref> و گلدن گلوب<ref>Golden Globe Awards</ref> نیز دریافت کرده بود. همسر دومش [[بروکس، مل (۱۹۲۶)|مل بروکس]] (از ۱۹۶۴م)، بازیگر و کارگردان، است. آن بنکرافت بر اثر ابتلا به سرطان رحم درگذشت.   
پدر و مادر او، هردو مهاجران ایتالیایی بودند. آن از چهارسالگی روی صحنه می‌رفت. کار حرفه‌ای را از سال ۱۹۵۰م با نام آن مارنو<ref>Anne Marno</ref> با نمایش‌های تلویزیونی آغاز کرد. از ۱۹۵۲م، با نام آن بنکرافت وارد سینما شد و تا چند سال صرفاً در فیلم‌های ردۀ «ب» جلوی دوربین می‌رفت. تا این که به نیویورک بازگشت و در ۱۹۵۸م با نمایش ''دو نفر برای الاکلنگ''<ref>''Two for the Seesaw''</ref> مقابل [[فوندا، هنری (۱۹۰۵ـ۱۹۸۲)|هنری فوندا]] مورد توجه قرار گرفت و برندۀ [[جایزه تونی|جایزۀ تونی]]<ref>Tony Award</ref> شد. همین جایزه را یک سال بعد نیز برای اجرای برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ''معجزه‌گر''<ref>''The Miracle Worker''</ref> به دست آورد. با ایفای نقش آن سالیوان<ref>Anne Sullivan</ref> در نسخۀ سینمایی ''معجزه‌گر'' (1962م) به شهرت رسید و برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. سپس به طور هم‌زمان به فعالیت‌های خود در سینما و تئاتر ادامه داد و در اواخر دهۀ ۱۹۹۰م هنوز از بازیگران سرشناس دنیای نمایش در آمریکا به شمار می‌آمد. او از ابتدای دهۀ 1990م بیشتر در نقش‌های مکمل به بازی پرداخت. بنکرافت برای ''خیانتکار''<ref>''The Pumpkin Eater''</ref> (1964م)، ''فارغ‌التحصیل''<ref>''The Graduate''</ref> (1968م)، ''نقطۀ عطف''<ref>''The Turning Point''</ref> (1978م) و ''اگنسِ خدا''<ref>''Agnes of God''</ref> (1985م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول بود. او در سال 1965م برای خیانتکار در [[جشنواره فیلم کن]] بهترین بازیگر شناخته شد و علاوه بر اینها برای این فیلم و چند بازی دیگرش چندین جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref> و گلدن گلوب<ref>Golden Globe Awards</ref> نیز دریافت کرده بود. همسر دومش [[بروکس، مل (۱۹۲۶)|مل بروکس]] (از ۱۹۶۴م)، بازیگر و کارگردان، است. آن بنکرافت بر اثر ابتلا به سرطان رحم درگذشت.   


اوج کار بنکرافت، این بازیگر باهوش و روشنفکر، در دهۀ ۱۹۶۰م بود. در سینما بیشتر به خواست خودش هیچ‌گاه یک ستارۀ تمام‌عیار نشد. او حتی طی دهۀ ۱۹۵۰م، در فیلم‌های ردۀ «ب» [[فاکس قرن بیستم|کمپانی فاکس]] بازی‌های چشمگیری ارائه داد. اما استعدادش را با ایفای نقش آن سالیوان، معلم دلسوزِ هلن کلر<ref>Helen Keller</ref>، در ''معجزه‌گر'' بروز داد. پس از آن طی دهۀ ۱۹۶۰م، در چند فیلم از جمله ''خیانتکار، فارغ‌التحصیل'' و ''هفت زن''<ref>''7 Women''</ref> بازی‌های درخشانی ارائه کرد. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م قابلیت‌هایش را در زمینۀ کمدی نیز آزمود و در ''فیلم صامت'' ساختۀ همسرش قابل توجه ظاهر شد؛ در حالی‌که 7سال پس از این فیلم، در ''بودن یا نبودن''<ref>''To Be or Not to Be''</ref>، در نقشی که چندان مناسبش نبود کاری متوسط ارائه داد. در همین دوره فیلم ''خپله''<ref>''Fatso''</ref> (1980م) به کارگردانی و نویسندگی و بازیگری خودش موفقیت چندانی به دست نیاورد. بعضی از آخرین نقش‌های به‌یادماندنی او در دهه‌های ۱۹۸۰م و ۱۹۹۰م عبارتند از: خواهر میریام<ref>Mother Miriam</ref> در ''اگنسِ خدا''، آماندا<ref>Amanda</ref> در ''نقطۀ بی‌بازگشت''<ref>''Point of No Return''</ref> و خانم لارسون<ref>Larson</ref> در ''خانه‌ای برای تعطیلات''<ref>''Home for the Holidays''</ref>.   
اوج کار بنکرافت، این بازیگر باهوش و روشنفکر، در دهۀ ۱۹۶۰م بود. در سینما بیشتر به خواست خودش هیچ‌گاه یک ستارۀ تمام‌عیار نشد. او حتی طی دهۀ ۱۹۵۰م، در فیلم‌های ردۀ «ب» [[فاکس قرن بیستم|کمپانی فاکس]] بازی‌های چشمگیری ارائه داد. اما استعدادش را با ایفای نقش آن سالیوان، معلم دلسوزِ هلن کلر<ref>Helen Keller</ref>، در ''معجزه‌گر'' بروز داد. پس از آن طی دهۀ ۱۹۶۰م، در چند فیلم از جمله ''خیانتکار، فارغ‌التحصیل'' و ''7 زن''<ref>''7 Women''</ref> بازی‌های درخشانی ارائه کرد. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م قابلیت‌هایش را در زمینۀ کمدی نیز آزمود و در ''فیلم صامت'' ساختۀ همسرش قابل توجه ظاهر شد؛ در حالی‌که 7سال پس از این فیلم، در ''بودن یا نبودن''<ref>''To Be or Not to Be''</ref>، در نقشی که چندان مناسبش نبود کاری متوسط ارائه داد. در همین دوره فیلم ''خپله''<ref>''Fatso''</ref> (1980م) به کارگردانی و نویسندگی و بازیگری خودش موفقیت چندانی به دست نیاورد. بعضی از آخرین نقش‌های به‌یادماندنی او در دهه‌های ۱۹۸۰م و ۱۹۹۰م عبارتند از: خواهر میریام<ref>Mother Miriam</ref> در ''اگنسِ خدا''، آماندا<ref>Amanda</ref> در ''نقطۀ بی‌بازگشت''<ref>''Point of No Return''</ref> و خانم لارسون<ref>Larson</ref> در ''خانه‌ای برای تعطیلات''<ref>''Home for the Holidays''</ref>.  
 
'''گزیدۀ آثار سینمایی'''  
 
* ''زحمت در زدن به خودت نده''<ref>''Don't Bother to Knock''</ref> (روی وارد بیکر<ref>Roy Ward Baker</ref> - ۱۹۵۲)
* ''معجزه‌گر'' ([[پن، آرتور (۱۹۲۲)|آرتور پن]] - ۱۹۶۲)
* ''خیانتکار'' (جک کلایتون<ref>Jack Clayton</ref> - ۱۹۶۴)
* ''۷ زن'' ([[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] - ۱۹۶۶)
* ''فارغ‌التحصیل'' ([[نیکولز، مایک (۱۹۳۱)|مایک نیکولز]] - ۱۹۶۷)
* ''وینستون جوان''<ref>''Young Winston''</ref> (ریچارد اتنبورو<ref>Richard Attenborough</ref> - ۱۹۷۲)
* ''زین‌های شعله‌ور''<ref>''Blazing Saddles''</ref> (مل بروکس - ۱۹۷۴)
* ''فیلم صامت'' (مل بروکس - ۱۹۷۶)
* ''نقطۀ عطف'' (هربرت راس<ref>Herbert David Ross</ref> - ۱۹۷۷)
* ''مرد فیل‌نما''<ref>''The Elephant Man''</ref> ([[لینچ، دیوید (۱۹۴۶)|دیوید لینچ]] - ۱۹۸۰)
* ''بودن یا نبودن'' (آلان جانسون<ref>Alan Johnson</ref> - ۱۹۸۳)
* ''گاربو حرف می‌زند''<ref>''Garbo Talks''</ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - ۱۹۸۴)
* ''اگنسِ خدا'' (نورمن جویسون<ref>Norman Jewison</ref> - ۱۹۸۵)
* ''نقطۀ بی‌بازگشت'' (جان بدهام<ref>John Badham</ref> - ۱۹۹۳)
* ''خانه‌ای برای تعطیلات'' ([[فاستر، جودی (۱۹۶۲)|جودی فاستر]] - ۱۹۹۵)
* ''دراکولا: مرده و دوستدار آن''<ref><bdi>''Dracula: Dead and Loving It''</bdi></ref> (مل بروکس - ۱۹۹۵)
* ''شکارچی آفتاب''<ref>''The Sunchaser''</ref> ([[چیمینو، مایکل (۱۹۴۳)|مایکل چیمینو]] - ۱۹۹۶)
* ''مراقبت‌های ویژه''<ref>''Critical Care''</ref> (سیدنی لومت - ۱۹۹۷)
* ''جی.آی. جین''<ref>''G.I. Jane''</ref> ([[اسکات، ریدلی (۱۹۳۹)|ریدلی اسکات]] - ۱۹۹۷)
* ''دل‌شکن‌ه'''ا'''''<ref><bdi>''Heartbreakers''</bdi></ref> (دیوید میرکین<ref>David Mirkin</ref> - 2001)
 
----
----
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:جهان - اشخاص]]
[[رده:جهان - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۷

مل بروکس و آن بنکرافت
آن بنکرافت (سمت راست) و پتی دوک در نمایی از فیلم معجزه‌گر

آن بنکرافت (نیویورک ۱۷ سپتامبر ۱۹۳۱ - همانجا ۶ ژوئن ۲۰۰۵م) Anne Bancroft

(نام اصلی: آنا ماریا لوئیزا ایتالیانو[۱]) بازیگر امریکایی برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. فارغ‌التحصیل آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا[۲] (در نیویورک) و از هنرآموزان لی استراسبرگ، در مکتب بازیگری متد[۳] بود.

پدر و مادر او، هردو مهاجران ایتالیایی بودند. آن از چهارسالگی روی صحنه می‌رفت. کار حرفه‌ای را از سال ۱۹۵۰م با نام آن مارنو[۴] با نمایش‌های تلویزیونی آغاز کرد. از ۱۹۵۲م، با نام آن بنکرافت وارد سینما شد و تا چند سال صرفاً در فیلم‌های ردۀ «ب» جلوی دوربین می‌رفت. تا این که به نیویورک بازگشت و در ۱۹۵۸م با نمایش دو نفر برای الاکلنگ[۵] مقابل هنری فوندا مورد توجه قرار گرفت و برندۀ جایزۀ تونی[۶] شد. همین جایزه را یک سال بعد نیز برای اجرای برادوی[۷] معجزه‌گر[۸] به دست آورد. با ایفای نقش آن سالیوان[۹] در نسخۀ سینمایی معجزه‌گر (1962م) به شهرت رسید و برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. سپس به طور هم‌زمان به فعالیت‌های خود در سینما و تئاتر ادامه داد و در اواخر دهۀ ۱۹۹۰م هنوز از بازیگران سرشناس دنیای نمایش در آمریکا به شمار می‌آمد. او از ابتدای دهۀ 1990م بیشتر در نقش‌های مکمل به بازی پرداخت. بنکرافت برای خیانتکار[۱۰] (1964م)، فارغ‌التحصیل[۱۱] (1968م)، نقطۀ عطف[۱۲] (1978م) و اگنسِ خدا[۱۳] (1985م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول بود. او در سال 1965م برای خیانتکار در جشنواره فیلم کن بهترین بازیگر شناخته شد و علاوه بر اینها برای این فیلم و چند بازی دیگرش چندین جایزۀ بفتا[۱۴] و گلدن گلوب[۱۵] نیز دریافت کرده بود. همسر دومش مل بروکس (از ۱۹۶۴م)، بازیگر و کارگردان، است. آن بنکرافت بر اثر ابتلا به سرطان رحم درگذشت.

اوج کار بنکرافت، این بازیگر باهوش و روشنفکر، در دهۀ ۱۹۶۰م بود. در سینما بیشتر به خواست خودش هیچ‌گاه یک ستارۀ تمام‌عیار نشد. او حتی طی دهۀ ۱۹۵۰م، در فیلم‌های ردۀ «ب» کمپانی فاکس بازی‌های چشمگیری ارائه داد. اما استعدادش را با ایفای نقش آن سالیوان، معلم دلسوزِ هلن کلر[۱۶]، در معجزه‌گر بروز داد. پس از آن طی دهۀ ۱۹۶۰م، در چند فیلم از جمله خیانتکار، فارغ‌التحصیل و 7 زن[۱۷] بازی‌های درخشانی ارائه کرد. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م قابلیت‌هایش را در زمینۀ کمدی نیز آزمود و در فیلم صامت ساختۀ همسرش قابل توجه ظاهر شد؛ در حالی‌که 7سال پس از این فیلم، در بودن یا نبودن[۱۸]، در نقشی که چندان مناسبش نبود کاری متوسط ارائه داد. در همین دوره فیلم خپله[۱۹] (1980م) به کارگردانی و نویسندگی و بازیگری خودش موفقیت چندانی به دست نیاورد. بعضی از آخرین نقش‌های به‌یادماندنی او در دهه‌های ۱۹۸۰م و ۱۹۹۰م عبارتند از: خواهر میریام[۲۰] در اگنسِ خدا، آماندا[۲۱] در نقطۀ بی‌بازگشت[۲۲] و خانم لارسون[۲۳] در خانه‌ای برای تعطیلات[۲۴].

گزیدۀ آثار سینمایی

  1. ↑ Anna Maria Louisa Italiano
  2. ↑ American Academy of Dramatic Arts
  3. ↑ Method acting
  4. ↑ Anne Marno
  5. ↑ Two for the Seesaw
  6. ↑ Tony Award
  7. ↑ Broadway Theatre
  8. ↑ The Miracle Worker
  9. ↑ Anne Sullivan
  10. ↑ The Pumpkin Eater
  11. ↑ The Graduate
  12. ↑ The Turning Point
  13. ↑ Agnes of God
  14. ↑ BAFTA
  15. ↑ Golden Globe Awards
  16. ↑ Helen Keller
  17. ↑ 7 Women
  18. ↑ To Be or Not to Be
  19. ↑ Fatso
  20. ↑ Mother Miriam
  21. ↑ Amanda
  22. ↑ Point of No Return
  23. ↑ Larson
  24. ↑ Home for the Holidays
  25. ↑ Don't Bother to Knock
  26. ↑ Roy Ward Baker
  27. ↑ Jack Clayton
  28. ↑ Young Winston
  29. ↑ Richard Attenborough
  30. ↑ Blazing Saddles
  31. ↑ Herbert David Ross
  32. ↑ The Elephant Man
  33. ↑ Alan Johnson
  34. ↑ Garbo Talks
  35. ↑ Norman Jewison
  36. ↑ John Badham
  37. ↑ Dracula: Dead and Loving It
  38. ↑ The Sunchaser
  39. ↑ Critical Care
  40. ↑ G.I. Jane
  41. ↑ Heartbreakers
  42. ↑ David Mirkin
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=آن_بنکرافت&oldid=2010181456»