آن بنکرافت: تفاوت میان نسخه‌ها

اوج کار بنکرافت، این بازیگر باهوش و روشنفکر، در دهۀ ۱۹۶۰م بود. در سینما بیشتر به خواست خودش هیچ‌گاه یک ستارۀ تمام‌عیار نشد. او حتی طی دهۀ ۱۹۵۰م، در فیلم‌های ردۀ «ب» [[فاکس قرن بیستم|کمپانی فاکس]] بازی‌های چشمگیری ارائه داد. اما استعدادش را با ایفای نقش آن سالیوان، معلم دلسوزِ هلن کلر<ref>Helen Keller</ref>، در ''معجزه‌گر'' بروز داد. پس از آن طی دهۀ ۱۹۶۰م، در چند فیلم از جمله ''خیانتکار، فارغ‌التحصیل'' و ''7 زن''<ref>''7 Women''</ref> بازی‌های درخشانی ارائه کرد. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م قابلیت‌هایش را در زمینۀ کمدی نیز آزمود و در ''فیلم صامت'' ساختۀ همسرش قابل توجه ظاهر شد؛ در حالی‌که 7سال پس از این فیلم، در ''بودن یا نبودن''<ref>''To Be or Not to Be''</ref>، در نقشی که چندان مناسبش نبود کاری متوسط ارائه داد. در همین دوره فیلم ''خپله''<ref>''Fatso''</ref> (1980م) به کارگردانی و نویسندگی و بازیگری خودش موفقیت چندانی به دست نیاورد. بعضی از آخرین نقش‌های به‌یادماندنی او در دهه‌های ۱۹۸۰م و ۱۹۹۰م عبارتند از: خواهر میریام<ref>Mother Miriam</ref> در ''اگنسِ خدا''، آماندا<ref>Amanda</ref> در ''نقطۀ بی‌بازگشت''<ref>''Point of No Return''</ref> و خانم لارسون<ref>Larson</ref> در ''خانه‌ای برای تعطیلات''<ref>''Home for the Holidays''</ref>.     

'''گزیدۀ آثار سینمایی'''