آگهی، محمدرضا (خیوه ۱۲۲۴ـ۱۲۹۱ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آگَهی، | آگَهی، محمدرضا (خیوه ۱۲۲۴ـ۱۲۹۱ق) Agahi, Mohammad-Reza | ||
تاریخ‌نویس، مترجم و شاعر ماوراءالنهری. نزد دایی‌اش، شیرمحمد مونس، شاعری آموخت و با آثار | تاریخ‌نویس، مترجم و شاعر ماوراءالنهری. نزد دایی‌اش، شیرمحمد مونس، شاعری آموخت و با آثار [[بیدل دهلوی، عبدالقادر (عظیم آباد ۱۰۵۴ـ دهلی ۱۱۳۳ق)|بیدل]]، فضولی و نوایی آشنا شد. در ۱۲۴۵ق وزیر آب شد. در محیط ادبی [[خوارزم]]، از نمایندگان برجستۀ ادبیات کلاسیک [[ازبک]] به‌شمار می‌رفت. به [[فارسی، زبان|فارسی]] و [[ازبکی]] شعر گفته است. | ||
از آثارش: ''تعویذ‌العاشقین'' که دربردارندۀ غزلیات، مخمّسات و رباعیات اجتماعی و اخلاقی او به فارسی و ازبکی است؛ ''زبدة‌التواریخ'' در تاریخ؛ ''جامع‌الواقعات سلطانی'' در تاریخ؛ ترجمۀ ''گلستان'' | از آثارش: ''تعویذ‌العاشقین'' که دربردارندۀ غزلیات، مخمّسات و رباعیات اجتماعی و اخلاقی او به فارسی و ازبکی است؛ ''زبدة‌التواریخ'' در تاریخ؛ ''جامع‌الواقعات سلطانی'' در تاریخ؛ ترجمۀ ''[[گلستان]]'' [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]]؛ ''یوسف و زلیخا''؛ ''[[بهارستان]]'' [[جامی، عبدالرحمان (خرجرد ۸۱۷ ـ هرات ۸۹۸ق)|جامی]]؛ ''[[هفت پیکر|هفت‌پیکر]]'' [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]]؛ ''شاه و گدای'' [[هلالی جغتایی، بدرالدین (۸۷۴ ـ هرات ۹۳۶ق)|هلالی]]؛ ''[[قابوسنامه]]''؛ ''روضةالصّفای ناصری''؛ ''[[جهانگشای نادری|تاریخ جهانگشای نادری]]''، و ''روضةالصّفای'' [[خواندمیر، غیاث الدین (هرات ۸۸۰ـ دهلی ۹۴۲ق)|خواندمیر]] به ترکی. | ||
<br/> | |||
---- | ---- | ||
<!--10169600--> | |||
[[Category:ادبیات سایر کشورها]] [[Category:(ادبیات سایر کشورها)سایر کشورها]] [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:مورخان و کتاب های تاریخ]] | [[Category:ادبیات سایر کشورها]] [[Category:(ادبیات سایر کشورها)سایر کشورها]] [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:مورخان و کتاب های تاریخ]] | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۲
آگَهی، محمدرضا (خیوه ۱۲۲۴ـ۱۲۹۱ق) Agahi, Mohammad-Reza
تاریخ‌نویس، مترجم و شاعر ماوراءالنهری. نزد دایی‌اش، شیرمحمد مونس، شاعری آموخت و با آثار بیدل، فضولی و نوایی آشنا شد. در ۱۲۴۵ق وزیر آب شد. در محیط ادبی خوارزم، از نمایندگان برجستۀ ادبیات کلاسیک ازبک به‌شمار می‌رفت. به فارسی و ازبکی شعر گفته است.
از آثارش: تعویذ‌العاشقین که دربردارندۀ غزلیات، مخمّسات و رباعیات اجتماعی و اخلاقی او به فارسی و ازبکی است؛ زبدة‌التواریخ در تاریخ؛ جامع‌الواقعات سلطانی در تاریخ؛ ترجمۀ گلستان سعدی؛ یوسف و زلیخا؛ بهارستان جامی؛ هفت‌پیکر نظامی؛ شاه و گدای هلالی؛ قابوسنامه؛ روضةالصّفای ناصری؛ تاریخ جهانگشای نادری، و روضةالصّفای خواندمیر به ترکی.