چرنی، کارل (۱۷۹۱ـ۱۸۵۷): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Czerny, Carl.jpg|بندانگشتی|کارل چرنی]] | |||
چِرنی، کارل (۱۷۹۱ـ۱۸۵۷)(Czerny, Carl) | |||
| | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
[[پیانو]]<nowiki/>نواز، مدرّس، و آهنگساز اتریشی. نخست پیانو را از پدرش تعلیم گرفت در ۱۰سالگی نوازندهای ماهر بود، و تقریباً در همان زمان شاگرد [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|بتهوون]] شد؛ همچنین از [[هومل، یوهان (۱۷۷۸ـ۱۸۳۷)|یوهان هومِل]]<ref>Johann Hummel</ref> و [[کلمنتی، موتسیو (۱۷۵۲ـ۱۸۳۲)|موتسیو کلمنتی]]<ref>Muzio Clementi </ref> راهنمایی میگرفت. چون دوست نداشت در جمع ظاهر شود، بیشتر بهتدریس میپرداخت و خیلی زود شاگردان زیادی پیدا کرد، که او از میان آنان فقط بااستعدادترینشان را میپذیرفت. این باعث میشد فراغت کافی برای آهنگسازی داشته باشد، و او در این راه چنان پشتکاری داشت که تقریباً ۱۰۰۰ اثر پدید آورد. دلیل عمدۀ ماندگاری او بهسبب کتابهای اتودهای سطحبندیشده و تمرینهای تکنیکی بهکاررفته در آموزش پیانو است، که از میان آنها به ''مکتب کامل آموزش نظری و عملی پیانوفورته<ref>''Complete Theoretical and Practical Pianoforte School''</ref>'' (۱۸۳۹) میتوان اشاره کرد، که هنوز هم کاربرد گستردهای دارد. ازجمله آثار اوست: ۲۴ مس، چهار رکویِم، ۳۰۰ گرداوآل و اوفِرتوری؛ سمفونیهای فراوان، اوورتورها؛ کنسرتوها؛ کوآرتتها و تریوهای زهی.<br /> <!--17028500--> | |||
| |
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۳
چِرنی، کارل (۱۷۹۱ـ۱۸۵۷)(Czerny, Carl)
کارْل چِرْنی Carl Czerny | |
---|---|
زادروز |
1791م |
درگذشت | 1857م |
ملیت | اتریشی |
شغل و تخصص اصلی | پیانونواز، مدرّس موسیقی و آهنگساز |
آثار | 24 مس، چهار رکویِم، 300 گرداوآل و اوفِرتوری |
پیانونواز، مدرّس، و آهنگساز اتریشی. نخست پیانو را از پدرش تعلیم گرفت در ۱۰سالگی نوازندهای ماهر بود، و تقریباً در همان زمان شاگرد بتهوون شد؛ همچنین از یوهان هومِل[۱] و موتسیو کلمنتی[۲] راهنمایی میگرفت. چون دوست نداشت در جمع ظاهر شود، بیشتر بهتدریس میپرداخت و خیلی زود شاگردان زیادی پیدا کرد، که او از میان آنان فقط بااستعدادترینشان را میپذیرفت. این باعث میشد فراغت کافی برای آهنگسازی داشته باشد، و او در این راه چنان پشتکاری داشت که تقریباً ۱۰۰۰ اثر پدید آورد. دلیل عمدۀ ماندگاری او بهسبب کتابهای اتودهای سطحبندیشده و تمرینهای تکنیکی بهکاررفته در آموزش پیانو است، که از میان آنها به مکتب کامل آموزش نظری و عملی پیانوفورته[۳] (۱۸۳۹) میتوان اشاره کرد، که هنوز هم کاربرد گستردهای دارد. ازجمله آثار اوست: ۲۴ مس، چهار رکویِم، ۳۰۰ گرداوآل و اوفِرتوری؛ سمفونیهای فراوان، اوورتورها؛ کنسرتوها؛ کوآرتتها و تریوهای زهی.