آیورت: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آئورت (aorta)<br>[[سرخ رگ|سرخرگ]]<ref>artery</ref> اصلی بدن. در پرندگان<ref>bird</ref> و پستانداران<ref>mammals</ref>، از [[بطن (جانورشناسی)|بطن]] چپ [[قلب]] منشأ می‌گیرد. آئورت خون اکسیژن‌دار را حمل می‌کند و در بالای قلب قوس پیدا کرده، به طرف تنه پایین می‌آید. در نهایت، در پایین شکم به دو قسمت تقسیم می‌شود و دو سرخرگ لگنی<ref>iliac artery</ref> را تشکیل می‌دهد. کاهش قابلیت ارتجاعی آئورت دلیلی بر تصلّب شرایین<ref>atherosclerosis</ref> است و ممکن است منجربه بیماری قلبی شود. در ماهی، یک آئورت شکمی<ref>ventral aorta</ref> خون بدون [[اکسیژن]] را از قلب به [[آبشش]]<ref>gill</ref>ها می‌برد و آئورت پشتی<ref>dorsal aorta</ref>، خون اکسیژن‌دار را از آبششها به سایر نقاط بدن حمل می‌کند.<br><!--10287800--> | آئورت (aorta)<br>[[سرخ رگ|سرخرگ]]<ref>artery</ref> اصلی بدن. در پرندگان<ref>bird</ref> و [[پستاندار|پستانداران]]<ref>mammals</ref>، از [[بطن (جانورشناسی)|بطن]]<ref>ventricle</ref> چپ [[قلب]]<ref>heart</ref> منشأ می‌گیرد. آئورت [[خون]]<ref>blood</ref> اکسیژن‌دار را حمل می‌کند و در بالای قلب قوس پیدا کرده، به طرف تنه پایین می‌آید. در نهایت، در پایین شکم به دو قسمت تقسیم می‌شود و دو سرخرگ لگنی<ref>iliac artery</ref> را تشکیل می‌دهد. کاهش قابلیت ارتجاعی آئورت دلیلی بر تصلّب شرایین<ref>atherosclerosis</ref> است و ممکن است منجربه بیماری قلبی شود. در ماهی، یک آئورت شکمی<ref>ventral aorta</ref> خون بدون [[اکسیژن]] را از قلب به [[آبشش]]<ref>gill</ref>ها می‌برد و آئورت پشتی<ref>dorsal aorta</ref>، خون اکسیژن‌دار را از آبششها به سایر نقاط بدن حمل می‌کند.<br><!--10287800--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۳
آئورت (aorta)
سرخرگ[۱] اصلی بدن. در پرندگان[۲] و پستانداران[۳]، از بطن[۴] چپ قلب[۵] منشأ می‌گیرد. آئورت خون[۶] اکسیژن‌دار را حمل می‌کند و در بالای قلب قوس پیدا کرده، به طرف تنه پایین می‌آید. در نهایت، در پایین شکم به دو قسمت تقسیم می‌شود و دو سرخرگ لگنی[۷] را تشکیل می‌دهد. کاهش قابلیت ارتجاعی آئورت دلیلی بر تصلّب شرایین[۸] است و ممکن است منجربه بیماری قلبی شود. در ماهی، یک آئورت شکمی[۹] خون بدون اکسیژن را از قلب به آبشش[۱۰]ها می‌برد و آئورت پشتی[۱۱]، خون اکسیژن‌دار را از آبششها به سایر نقاط بدن حمل می‌کند.