لنا اولین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
(نام کامل: لنا ماریا یونا اولین<ref>Lena Maria Jonna Olin</ref>) بازیگر سوئدی. پدر و مادرش بازیگر بودند، اما خودش در ابتدا علاقه‌ای به بازیگری نداشت. پدرش استیگ اولین<ref>''<bdi>Stig Olin</bdi>''</ref> بازیگر نقش‌های اصلی در سینمای سوئدِ دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰م، در تعدادی از فیلم‌های اینگمار برگمان جلوی دوربین رفته و خود نیز چند فیلم طی دهۀ ۱۹۵۰م، کارگردانی کرده است. لنا پس از پایان دورۀ دبیرستان مدتی در یک بیمارستان کار می‌کرد و آموزگار بود. به تشویق [[برگمان، اینگمار (۱۹۱۸ـ۲۰۰۷)|اینگمار برگمان]] فیلم ساز نامدار سوئدی و دوست خانوادگی‌شان وارد یک مدرسۀ تئاتر شد. خیلی زود به تئاتر سلطنتی دراماتیک<ref>Royal Dramatic Theatre</ref> در استکهلم راه پیدا کرد و مورد توجه قرار گرفت. از نیمۀ دوم دهۀ ۱۹۷۰م با ایفای نقش کوتاهی در فیلمی از برگمان (''چهره به چهره''<ref>''Face to Face''</ref>)، در فیلم‌های سوئدی بازی می‌کرد. به دنبال ایفای نقش در ''سبکی تحمل‌ناپذیر هستی''<ref>''The Unbearable Lightness of Being''</ref> (1988م)، در سطح بین‌المللی به شهرت رسید و به آمریکا رفت. برای ''دشمنان، یک داستان عاشقانه''<ref>''Enemies, A Love Story''</ref> (1989م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود. همسر نخستش اوریان رامبری<ref>Örjan Ramberg</ref> بازیگر است و همسر دومش لاسه هالستروم<ref>Lasse Hallström</ref> (از ۱۹۹۴م)، کارگردان.   
(نام کامل: لنا ماریا یونا اولین<ref>Lena Maria Jonna Olin</ref>) بازیگر سوئدی. پدر و مادرش بازیگر بودند، اما خودش در ابتدا علاقه‌ای به بازیگری نداشت. پدرش استیگ اولین<ref>''<bdi>Stig Olin</bdi>''</ref> بازیگر نقش‌های اصلی در سینمای سوئدِ دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰م، در تعدادی از فیلم‌های اینگمار برگمان جلوی دوربین رفته و خود نیز چند فیلم طی دهۀ ۱۹۵۰م، کارگردانی کرده است. لنا پس از پایان دورۀ دبیرستان مدتی در یک بیمارستان کار می‌کرد و آموزگار بود. به تشویق [[برگمان، اینگمار (۱۹۱۸ـ۲۰۰۷)|اینگمار برگمان]] فیلم ساز نامدار سوئدی و دوست خانوادگی‌شان وارد یک مدرسۀ تئاتر شد. خیلی زود به تئاتر سلطنتی دراماتیک<ref>Royal Dramatic Theatre</ref> در استکهلم راه پیدا کرد و مورد توجه قرار گرفت. از نیمۀ دوم دهۀ ۱۹۷۰م با ایفای نقش کوتاهی در فیلمی از برگمان (''چهره به چهره''<ref>''Face to Face''</ref>)، در فیلم‌های سوئدی بازی می‌کرد. به دنبال ایفای نقش در ''سبکی تحمل‌ناپذیر هستی''<ref>''The Unbearable Lightness of Being''</ref> (1988م)، در سطح بین‌المللی به شهرت رسید و به آمریکا رفت. برای ''دشمنان، یک داستان عاشقانه''<ref>''Enemies, A Love Story''</ref> (1989م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود. همسر نخستش اوریان رامبری<ref>Örjan Ramberg</ref> بازیگر است و همسر دومش لاسه هالستروم<ref>Lasse Hallström</ref> (از ۱۹۹۴م)، کارگردان.   


اولین مثل [[گاربو، گرتا (۱۹۰۵ـ۱۹۹۰)|گرتا گاربو]] و [[برگمان، اینگرید (۱۹۱۵ـ۱۹۸۲)|اینگرید برگمان]] محصول موفق و درخشان دیگری از سوئد بود که در هالیوودِ دهۀ ۱۹۸۰م محبوب شد. در واقع او با چهرۀ ملیح و مرموزش مناسب‌ترین انتخاب برای ایفای نقش زنِ هنرمندِ مستقل و اسرارآمیزِ نسخۀ سینمایی [[بار هستی]] (رمان معروف [[کوندرا، میلان (۱۹۲۹)|میلان کوندرا]]) بود؛ ضمن این که ویژگی‌های یک زن برگمانی را نیز دارا بود و به همین دلیل یک‌بار در ''فانی و الکساندر''<ref>''Fanny och Alexander''</ref> (1982م) و بار دیگر در نقش «آنا<ref>Anna</ref>» در فیلم ''پس از تمرین''<ref>''After the Rehearsal''</ref> (1984م) برگمان ظاهر شد. اوج کار اولین در ۱۹۸۹م با فیلم ''دشمنان، یک داستان عاشقانه'' بود. در این فیلم او توانست نقش «ماشا<ref>Masha</ref>»، یکی از بازماندگان اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها، را با قدرت هرچه تمام‌تر بازی کند. در ۱۹۹۰م در ''هاوانا''<ref>''Havana''</ref> کنار [[ردفورد، رابرت (۱۹۳۶)|رابرت ردفورد]] بازی کرد. اما فیلم چندان موفق نبود. در ۱۹۹۴م، یکی از بهترین شهرآشوب‌های تاریخ سینما را کنار [[اولدمن، گری (۱۹۵۸)|گری اولدمن]] در نوآرِ مدرنِ ''از رومئو خون می‌رود''<ref>''Romeo Is Bleeding''</ref> به تصویر کشید. خشونت و بی‌رحمی، ملاحت و اغواگری و شیطان‌صفتی‌ اولین در این فیلم از مثال‌زدنی‌ترین نمونه‌های دهۀ ۱۹۹۰م به شمار می‌رود.   
اولین مثل [[گاربو، گرتا (۱۹۰۵ـ۱۹۹۰)|گرتا گاربو]] و [[برگمان، اینگرید (۱۹۱۵ـ۱۹۸۲)|اینگرید برگمان]] محصول موفق و درخشان دیگری از سوئد بود که در هالیوودِ دهۀ ۱۹۸۰م محبوب شد. در واقع او با چهرۀ ملیح و مرموزش مناسب‌ترین انتخاب برای ایفای نقش زنِ هنرمندِ مستقل و اسرارآمیزِ نسخۀ سینمایی [[بار هستی]] (رمان معروف [[کوندرا، میلان (۱۹۲۹)|میلان کوندرا]]) بود؛ ضمن این که ویژگی‌های یک زن برگمانی را نیز دارا بود و به همین دلیل یک‌بار در ''فانی و الکساندر''<ref>''Fanny och Alexander''</ref> (1982م) و بار دیگر در نقش «آنا<ref>Anna</ref>» در فیلم ''پس از تمرین''<ref>''After the Rehearsal''</ref> (1984م) برگمان ظاهر شد. اوج کار اولین در ۱۹۸۹م با فیلم ''دشمنان، یک داستان عاشقانه'' بود. در این فیلم او توانست نقش «ماشا<ref>Masha</ref>»، یکی از بازماندگان اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها، را با قدرت هرچه تمام‌تر بازی کند. در ۱۹۹۰م در ''هاوانا''<ref>''Havana''</ref> کنار [[ردفورد، رابرت (۱۹۳۶)|رابرت ردفورد]] بازی کرد. اما فیلم چندان موفق نبود. در ۱۹۹3م، یکی از بهترین شهرآشوب‌های تاریخ سینما را کنار [[اولدمن، گری (۱۹۵۸)|گری اولدمن]] در نوآرِ مدرنِ ''از رومئو خون می‌رود''<ref>''Romeo Is Bleeding''</ref> به تصویر کشید. خشونت و بی‌رحمی، ملاحت و اغواگری و شیطان‌صفتی‌ اولین در این فیلم از مثال‌زدنی‌ترین نمونه‌های دهۀ ۱۹۹۰م به شمار می‌رود. لنا اولین در سال‌های پس از این به تناوب در آثار هالیوود و اروپایی عمدتاً در نقش‌های اصلی یا شخصیت‌های مهم فیلم‌ها بازی کرده است.     
 
'''از کارهای بعدی''' اوست:    
 
* ''شب و لحظه''<ref><bdi>''The Night and the Moment''</bdi></ref> (آنا ماریا تاتو<ref>Anna Maria Tatò</ref> - ۱۹۹۴)
* ''شب‌هنگام در منهتن''<ref><bdi>''Night Falls on Manhattan''</bdi></ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - ۱۹۹۶)
* ''دروازهٔ نهم''<ref><bdi>''The Ninth Gate''</bdi></ref> ([[پولانسکی، رومن (۱۹۳۳)|رومن پولانسکی]] - ۱۹۹۹)
* ''شکلات''<ref><bdi>''Chocolat''</bdi></ref> (لاسه هالستروم - ۲۰۰۰)
* ''تاریکی''<ref><bdi>''Darkness''</bdi></ref> (ژاومه بالاگرو<ref>Jaume Balagueró</ref> - ۲۰۰۲)
* ''کازانووا<ref><bdi>''Casanova''</bdi></ref>'' (لاسه هالستروم - ۲۰۰۵)
* ''کتابخوان''<ref><bdi>''The Reader''</bdi></ref> (استیون دالدری<ref>Stephen Daldry</ref> - ۲۰۰۸)
* ''مرا به یاد داشته باش''<ref><bdi>''Remember Me''</bdi></ref> (آلن کولتر<ref>Allen Coulter</ref> - ۲۰۱۰)
* ''هیپنوتیزم‌کننده''<ref>''<bdi>Hypnotisören</bdi>''</ref> (لاسه هالستروم - ۲۰۱۲)
* ''قطار شبانۀ لیسبون''<ref>''Night Train to Lisbon''</ref> (بیله آگوست<ref>''<bdi>Bille August</bdi>''</ref> - ۲۰۱۳)
* ''یک زندگی''<ref>''One Life''</ref> (جیمز هاوز<ref>James Hawes</ref> - 2023)
 
----
----


نسخهٔ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۰

دانیل دی لوئیس و لنا اولین در صحنه‌ای از سبکی تحمل‌ناپذیر هستی
لنا اولین در نقش ماشا- در فیلم «دشمنان، یک داستان عاشقانه»

لنا اولین (استکهلم 22 مارس 1955م - ) Lena Olin

(نام کامل: لنا ماریا یونا اولین[۱]) بازیگر سوئدی. پدر و مادرش بازیگر بودند، اما خودش در ابتدا علاقه‌ای به بازیگری نداشت. پدرش استیگ اولین[۲] بازیگر نقش‌های اصلی در سینمای سوئدِ دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰م، در تعدادی از فیلم‌های اینگمار برگمان جلوی دوربین رفته و خود نیز چند فیلم طی دهۀ ۱۹۵۰م، کارگردانی کرده است. لنا پس از پایان دورۀ دبیرستان مدتی در یک بیمارستان کار می‌کرد و آموزگار بود. به تشویق اینگمار برگمان فیلم ساز نامدار سوئدی و دوست خانوادگی‌شان وارد یک مدرسۀ تئاتر شد. خیلی زود به تئاتر سلطنتی دراماتیک[۳] در استکهلم راه پیدا کرد و مورد توجه قرار گرفت. از نیمۀ دوم دهۀ ۱۹۷۰م با ایفای نقش کوتاهی در فیلمی از برگمان (چهره به چهره[۴])، در فیلم‌های سوئدی بازی می‌کرد. به دنبال ایفای نقش در سبکی تحمل‌ناپذیر هستی[۵] (1988م)، در سطح بین‌المللی به شهرت رسید و به آمریکا رفت. برای دشمنان، یک داستان عاشقانه[۶] (1989م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود. همسر نخستش اوریان رامبری[۷] بازیگر است و همسر دومش لاسه هالستروم[۸] (از ۱۹۹۴م)، کارگردان.

اولین مثل گرتا گاربو و اینگرید برگمان محصول موفق و درخشان دیگری از سوئد بود که در هالیوودِ دهۀ ۱۹۸۰م محبوب شد. در واقع او با چهرۀ ملیح و مرموزش مناسب‌ترین انتخاب برای ایفای نقش زنِ هنرمندِ مستقل و اسرارآمیزِ نسخۀ سینمایی بار هستی (رمان معروف میلان کوندرا) بود؛ ضمن این که ویژگی‌های یک زن برگمانی را نیز دارا بود و به همین دلیل یک‌بار در فانی و الکساندر[۹] (1982م) و بار دیگر در نقش «آنا[۱۰]» در فیلم پس از تمرین[۱۱] (1984م) برگمان ظاهر شد. اوج کار اولین در ۱۹۸۹م با فیلم دشمنان، یک داستان عاشقانه بود. در این فیلم او توانست نقش «ماشا[۱۲]»، یکی از بازماندگان اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها، را با قدرت هرچه تمام‌تر بازی کند. در ۱۹۹۰م در هاوانا[۱۳] کنار رابرت ردفورد بازی کرد. اما فیلم چندان موفق نبود. در ۱۹۹3م، یکی از بهترین شهرآشوب‌های تاریخ سینما را کنار گری اولدمن در نوآرِ مدرنِ از رومئو خون می‌رود[۱۴] به تصویر کشید. خشونت و بی‌رحمی، ملاحت و اغواگری و شیطان‌صفتی‌ اولین در این فیلم از مثال‌زدنی‌ترین نمونه‌های دهۀ ۱۹۹۰م به شمار می‌رود. لنا اولین در سال‌های پس از این به تناوب در آثار هالیوود و اروپایی عمدتاً در نقش‌های اصلی یا شخصیت‌های مهم فیلم‌ها بازی کرده است.

از کارهای بعدی اوست:

  • شب و لحظه[۱۵] (آنا ماریا تاتو[۱۶] - ۱۹۹۴)
  • شب‌هنگام در منهتن[۱۷] (سیدنی لومت - ۱۹۹۶)
  • دروازهٔ نهم[۱۸] (رومن پولانسکی - ۱۹۹۹)
  • شکلات[۱۹] (لاسه هالستروم - ۲۰۰۰)
  • تاریکی[۲۰] (ژاومه بالاگرو[۲۱] - ۲۰۰۲)
  • کازانووا[۲۲] (لاسه هالستروم - ۲۰۰۵)
  • کتابخوان[۲۳] (استیون دالدری[۲۴] - ۲۰۰۸)
  • مرا به یاد داشته باش[۲۵] (آلن کولتر[۲۶] - ۲۰۱۰)
  • هیپنوتیزم‌کننده[۲۷] (لاسه هالستروم - ۲۰۱۲)
  • قطار شبانۀ لیسبون[۲۸] (بیله آگوست[۲۹] - ۲۰۱۳)
  • یک زندگی[۳۰] (جیمز هاوز[۳۱] - 2023)
  1. ↑ Lena Maria Jonna Olin
  2. ↑ Stig Olin
  3. ↑ Royal Dramatic Theatre
  4. ↑ Face to Face
  5. ↑ The Unbearable Lightness of Being
  6. ↑ Enemies, A Love Story
  7. ↑ Örjan Ramberg
  8. ↑ Lasse Hallström
  9. ↑ Fanny och Alexander
  10. ↑ Anna
  11. ↑ After the Rehearsal
  12. ↑ Masha
  13. ↑ Havana
  14. ↑ Romeo Is Bleeding
  15. ↑ The Night and the Moment
  16. ↑ Anna Maria Tatò
  17. ↑ Night Falls on Manhattan
  18. ↑ The Ninth Gate
  19. ↑ Chocolat
  20. ↑ Darkness
  21. ↑ Jaume Balagueró
  22. ↑ Casanova
  23. ↑ The Reader
  24. ↑ Stephen Daldry
  25. ↑ Remember Me
  26. ↑ Allen Coulter
  27. ↑ Hypnotisören
  28. ↑ Night Train to Lisbon
  29. ↑ Bille August
  30. ↑ One Life
  31. ↑ James Hawes
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=لنا_اولین&oldid=2010185551»