چوریگراوار: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:کليساي جامع زاکاتکاس، مکزيک.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع زاکاتکاس، مکزیک]] | |||
[[پرونده:سان فرناندو.jpg|بندانگشتی|درگاه پرزرق‌وبرق اوسپیسیو سان فرناندو در مادرید]] | |||
چورّیگِراوار (Churrigueresque) | چورّیگِراوار (Churrigueresque) | ||
| | ||
سبک معماری باروک متأخر<ref>late baroque</ref> که پیکره‌های تزیینی بی‌شمار مشخصۀ آن است، و در اواخر قرن ۱۷ در اسپانیا پدیدار شد. این اصطلاح برای توصیف سایر شکل‌های معماری باروک متأخر اسپانیایی، به‌ویژه در مکزیک و امریکای جنوبی نیز به‌کار می‌رود. سبک چورّیگراوار به افتخار خانوادۀ چورّیگرا<ref>Churriguera</ref>، که همگی معمار و مجسمه‌ساز بودند، چنین نام گرفت. خوزه بنیتو دِ چورّیگرا<ref>José Benito de Churriguera </ref> (۱۶۶۵ـ۱۷۲۵) که طرح‌ریزی شهر نُوو بازتان<ref>Nuevo Baztan</ref> در اسپانیا (۱۷۰۹) را به‌عهده داشت، مشهورترین عضو این خانواده بود. دو نمایندۀ برجستۀ این شیوه، نارسیسو تومه<ref>Narciso Tomé</ref> (فعال از ۱۷۱۵ تا ۱۷۴۲) و پدرو دِ ریبرا<ref>Pedro de Ribera </ref> (۱۶۸۳ـ۱۷۴۲)، افراط در آن را به غایت رساندند. پدرو ریبرا درگاه پرزرق‌وبرق اوسپیسیو سان فرناندو<ref>Hospicio San Fernando</ref> را در مادرید (۱۷۳۸) ساخت.<br/> <!--17059100--> | سبک [[باروک|معماری باروک]] متأخر<ref>late baroque</ref> که پیکره‌های تزیینی بی‌شمار مشخصۀ آن است، و در اواخر قرن ۱۷ در [[اسپانیا]] پدیدار شد. این اصطلاح برای توصیف سایر شکل‌های معماری باروک متأخر اسپانیایی، به‌ویژه در [[مکزیک]] و [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]] نیز به‌کار می‌رود. سبک چورّیگراوار به افتخار خانوادۀ چورّیگرا<ref>Churriguera</ref>، که همگی معمار و مجسمه‌ساز بودند، چنین نام گرفت. خوزه بنیتو دِ چورّیگرا<ref>José Benito de Churriguera </ref> (۱۶۶۵ـ۱۷۲۵) که طرح‌ریزی شهر نُوو بازتان<ref>Nuevo Baztan</ref> در اسپانیا (۱۷۰۹) را به‌عهده داشت، مشهورترین عضو این خانواده بود. دو نمایندۀ برجستۀ این شیوه، نارسیسو تومه<ref>Narciso Tomé</ref> (فعال از ۱۷۱۵ تا ۱۷۴۲) و پدرو دِ ریبرا<ref>Pedro de Ribera </ref> (۱۶۸۳ـ۱۷۴۲)، افراط در آن را به غایت رساندند. پدرو ریبرا درگاه پرزرق‌وبرق اوسپیسیو سان فرناندو<ref>Hospicio San Fernando</ref> را در [[مادرید، شهر|مادرید]] (۱۷۳۸) ساخت.<br/> <!--17059100--> | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۲
چورّیگِراوار (Churrigueresque)
سبک معماری باروک متأخر[۱] که پیکره‌های تزیینی بی‌شمار مشخصۀ آن است، و در اواخر قرن ۱۷ در اسپانیا پدیدار شد. این اصطلاح برای توصیف سایر شکل‌های معماری باروک متأخر اسپانیایی، به‌ویژه در مکزیک و امریکای جنوبی نیز به‌کار می‌رود. سبک چورّیگراوار به افتخار خانوادۀ چورّیگرا[۲]، که همگی معمار و مجسمه‌ساز بودند، چنین نام گرفت. خوزه بنیتو دِ چورّیگرا[۳] (۱۶۶۵ـ۱۷۲۵) که طرح‌ریزی شهر نُوو بازتان[۴] در اسپانیا (۱۷۰۹) را به‌عهده داشت، مشهورترین عضو این خانواده بود. دو نمایندۀ برجستۀ این شیوه، نارسیسو تومه[۵] (فعال از ۱۷۱۵ تا ۱۷۴۲) و پدرو دِ ریبرا[۶] (۱۶۸۳ـ۱۷۴۲)، افراط در آن را به غایت رساندند. پدرو ریبرا درگاه پرزرق‌وبرق اوسپیسیو سان فرناندو[۷] را در مادرید (۱۷۳۸) ساخت.