ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)<br> | ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)<br> | ||
<p>امیر، رامشگر و شاعر عرب. فرزند مهدی خلیفه عباسی از کنیز دیلمی او شِکْله بود. چون [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون]] در [[خراسان]] علی بن موسی‌الرضا (ع) را به ولایتعهدی برگزید، [[عباسیان]] و امیران [[بغداد]] برای مخالفت با وی در مسجد جامع آن شهر با ابراهیم، که عموی مأمون بود، بیعت کردند. حکومت کوتاه ابراهیم در [[عراق]] با آشوب‌های سیاسی و نظامی همراه بود. پس از شهادت [[امام رضا]] (ع) و شکست سرداران ابراهیم از [[حسن بن سهل سرخسی|حسن بن سهل]]، که از سوی مأمون فرمانروایی عراق را داشت و درپی چیرگی بر بغداد بود، عباسیان که فقط بر سر مسئلۀ ولایتعهدی به مخالفت با مأمون برخاسته بودند ابراهیم را رها کردند و وی پس از یک سال و ۱۱ ماه حکومت گریخت، اما مأموران خلیفه او را دستگیر کردند و به فرمان خلیفه به زندانش افکندند. ابراهیم چون در مجلس مأمون حاضر شد عواطف او را برانگیخت و بخشیده شد. شهرت ابراهیم گذشته از وقایع سیاسی مهمی که در روزگار او به‌وقوع پیوست، بیشتر مربوط به موسیقی‌دانی و آوازخوانی اوست.</p> | <p>امیر، رامشگر و شاعر عرب. فرزند مهدی خلیفه عباسی از کنیز دیلمی او شِکْله بود. چون [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون]] در [[خراسان]] علی بن موسی‌الرضا (ع) را به ولایتعهدی برگزید، [[عباسیان]] و امیران [[بغداد]] برای مخالفت با وی در مسجد جامع آن شهر با ابراهیم، که عموی مأمون بود، بیعت کردند. حکومت کوتاه ابراهیم در [[عراق]] با آشوب‌های سیاسی و نظامی همراه بود. پس از شهادت [[امام رضا]] (ع) و شکست سرداران ابراهیم از [[حسن بن سهل سرخسی|حسن بن سهل]]، که از سوی مأمون فرمانروایی [[عراق]] را داشت و درپی چیرگی بر بغداد بود، عباسیان که فقط بر سر مسئلۀ ولایتعهدی به مخالفت با مأمون برخاسته بودند ابراهیم را رها کردند و وی پس از یک سال و ۱۱ ماه حکومت گریخت، اما مأموران خلیفه او را دستگیر کردند و به فرمان خلیفه به زندانش افکندند. ابراهیم چون در مجلس مأمون حاضر شد عواطف او را برانگیخت و بخشیده شد. شهرت ابراهیم گذشته از وقایع سیاسی مهمی که در روزگار او به‌وقوع پیوست، بیشتر مربوط به موسیقی‌دانی و آوازخوانی اوست.</p> | ||
<br><!--11007900--> | <br><!--11007900--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ اسلام – دوره های اموی و عباسی]] | [[رده:تاریخ اسلام – دوره های اموی و عباسی]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۲
ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)
امیر، رامشگر و شاعر عرب. فرزند مهدی خلیفه عباسی از کنیز دیلمی او شِکْله بود. چون مأمون در خراسان علی بن موسی‌الرضا (ع) را به ولایتعهدی برگزید، عباسیان و امیران بغداد برای مخالفت با وی در مسجد جامع آن شهر با ابراهیم، که عموی مأمون بود، بیعت کردند. حکومت کوتاه ابراهیم در عراق با آشوب‌های سیاسی و نظامی همراه بود. پس از شهادت امام رضا (ع) و شکست سرداران ابراهیم از حسن بن سهل، که از سوی مأمون فرمانروایی عراق را داشت و درپی چیرگی بر بغداد بود، عباسیان که فقط بر سر مسئلۀ ولایتعهدی به مخالفت با مأمون برخاسته بودند ابراهیم را رها کردند و وی پس از یک سال و ۱۱ ماه حکومت گریخت، اما مأموران خلیفه او را دستگیر کردند و به فرمان خلیفه به زندانش افکندند. ابراهیم چون در مجلس مأمون حاضر شد عواطف او را برانگیخت و بخشیده شد. شهرت ابراهیم گذشته از وقایع سیاسی مهمی که در روزگار او به‌وقوع پیوست، بیشتر مربوط به موسیقی‌دانی و آوازخوانی اوست.