ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابواسحاق ابراهیم بن مهدی،|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۶۲ق|تاریخ مرگ=۲۲۴ق|دوره زندگی=|ملیت=عرب|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=موسیقی‌دان، آوازخوان و شاعر|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)<br> | ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)<br> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۸
| ابواسحاق ابراهیم بن مهدی، | |
|---|---|
| زادروز |
۱۶۲ق |
| درگذشت | ۲۲۴ق |
| ملیت | عرب |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | موسیقی‌دان، آوازخوان و شاعر |
| گروه مقاله | دین اسلام |
ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)
امیر، رامشگر و شاعر عرب. فرزند مهدی خلیفه عباسی از کنیز دیلمی او شِکْله بود. چون مأمون در خراسان علی بن موسی‌الرضا (ع) را به ولایتعهدی برگزید، عباسیان و امیران بغداد برای مخالفت با وی در مسجد جامع آن شهر با ابراهیم، که عموی مأمون بود، بیعت کردند. حکومت کوتاه ابراهیم در عراق با آشوب‌های سیاسی و نظامی همراه بود. پس از شهادت امام رضا (ع) و شکست سرداران ابراهیم از حسن بن سهل، که از سوی مأمون فرمانروایی عراق را داشت و درپی چیرگی بر بغداد بود، عباسیان که فقط بر سر مسئلۀ ولایتعهدی به مخالفت با مأمون برخاسته بودند ابراهیم را رها کردند و وی پس از یک سال و ۱۱ ماه حکومت گریخت، اما مأموران خلیفه او را دستگیر کردند و به فرمان خلیفه به زندانش افکندند. ابراهیم چون در مجلس مأمون حاضر شد عواطف او را برانگیخت و بخشیده شد. شهرت ابراهیم گذشته از وقایع سیاسی مهمی که در روزگار او به‌وقوع پیوست، بیشتر مربوط به موسیقی‌دانی و آوازخوانی اوست.