پاسائو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:13033000.jpg|thumb|پاسائو]] | [[File:13033000.jpg|thumb|پاسائو]] | ||
شهری در جنوب شرقی [[باواریا]]<ref>Bavaria</ref>، واقع در [[آلمان]]، در ۱۴۸کیلومتری شمال شرقی [[مونیخ]]<ref>Munich</ref>، با جمعیت ۵۱هزار نفر (۱۹۹۵). در مرز [[اتریش]]، محل تلاقی رودهای این<ref>Inn</ref> و ایلتس<ref>Ilz </ref> با [[دانوب]]<ref>Danube</ref> واقع است. دارای صنایع ماشین‌سازی، نساجی، و داروسازی است. پیمان پاسائو<ref>The Treaty of Passau </ref> (۱۵۵۲)، که میان موریس<ref>Maurice</ref>، برگزینندۀ ساکس<ref> Elector Of Saxony </ref>، و فردیناند اول، امپراتور آینده، منعقد شد به پروتستان‌های لوتری آزادی دینی کامل داد و راه را برای [[آوگسبورگ، صلح|صلح آوگسبورگ]]<ref>Peace of Augsburg </ref> مهیا کرد (← [[اصلاح_دین|اصلاح_دین]]). پاسائو در ابتدا، ماندگاهی سلتی<ref>Celtic </ref> بود و سپس از اردوگاه‌های رومیان شد. در ۷۳۹م قدیس بونیفاکیوس<ref>St Boniface </ref> پاسائو را اسقف‌نشین کرد. اسقف‌های این شهر در قرن ۱۳م در شمار امیران امپراتوری درآمدند؛ شهر نیز توسعه یافت و به رود بندرِ بسیار مهمی تبدیل شد. پس از سرکوبی اسقف‌نشین پاسائو (۱۸۰۳)، شهر جزء باواریا شد (اسقف‌نشین کنونی پاسائو در ۱۸۱۷ تأسیس شد). پاسائو دارای خیابان‌ها و بناهای تاریخی بسیاری است. در رأس این بناهای تاریخی، ساختمان عظیم کلیسای جامع با سبک معماری [[باروک]]<ref>Baroque </ref> و [[گوتیک، معماری|گوتیک]]<ref>Gothic</ref> (بنیاد در قرن‌های ۱۴م ـ۱۷م) و قلعه‌ای عظیم (آغاز بنیاد در قرن ۱۳م) قرار دارد. بخش کهن شهر در باریکه‌ای از زمین میان رودهای این و دانوب، با کوچه‌های پلکانی منتهی به دو رود، و خانه‌هایی به سبک آلمانی‌ـ ایتالیایی واقع است. | شهری در جنوب شرقی [[باواریا]]<ref>Bavaria</ref>، واقع در [[آلمان]]، در ۱۴۸کیلومتری شمال شرقی [[مونیخ]]<ref>Munich</ref>، با جمعیت ۵۱هزار نفر (۱۹۹۵). در مرز [[اتریش]]، محل تلاقی رودهای این<ref>Inn</ref> و ایلتس<ref>Ilz </ref> با [[دانوب]]<ref>Danube</ref> واقع است. دارای صنایع ماشین‌سازی، نساجی، و داروسازی است. پیمان پاسائو<ref>The Treaty of Passau </ref> (۱۵۵۲)، که میان موریس<ref>Maurice</ref>، برگزینندۀ ساکس<ref> Elector Of Saxony </ref>، و فردیناند اول، امپراتور آینده، منعقد شد به پروتستان‌های لوتری آزادی دینی کامل داد و راه را برای [[آوگسبورگ، صلح|صلح آوگسبورگ]]<ref>Peace of Augsburg </ref> مهیا کرد (← [[اصلاح_دین|اصلاح_دین]]). پاسائو در ابتدا، ماندگاهی سلتی<ref>Celtic </ref> بود و سپس از اردوگاه‌های رومیان شد. در ۷۳۹م قدیس بونیفاکیوس<ref>St Boniface </ref> پاسائو را اسقف‌نشین کرد. اسقف‌های این شهر در قرن ۱۳م در شمار امیران امپراتوری درآمدند؛ شهر نیز توسعه یافت و به رود بندرِ بسیار مهمی تبدیل شد. پس از سرکوبی اسقف‌نشین پاسائو (۱۸۰۳)، شهر جزء باواریا شد (اسقف‌نشین کنونی پاسائو در ۱۸۱۷ تأسیس شد). پاسائو دارای خیابان‌ها و بناهای تاریخی بسیاری است. در رأس این بناهای تاریخی، ساختمان عظیم کلیسای جامع با سبک معماری [[باروک]]<ref>Baroque </ref> و [[گوتیک، معماری|گوتیک]]<ref>Gothic</ref> (بنیاد در قرن‌های ۱۴م ـ۱۷م) و قلعه‌ای عظیم (آغاز بنیاد در قرن ۱۳م) قرار دارد. بخش کهن شهر در باریکه‌ای از زمین میان رودهای این و دانوب، با کوچه‌های پلکانی منتهی به دو رود، و خانه‌هایی به سبک آلمانی‌ـ ایتالیایی واقع است.. | ||
| | ||
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۰
پاسائو (Passau)
شهری در جنوب شرقی باواریا[۱]، واقع در آلمان، در ۱۴۸کیلومتری شمال شرقی مونیخ[۲]، با جمعیت ۵۱هزار نفر (۱۹۹۵). در مرز اتریش، محل تلاقی رودهای این[۳] و ایلتس[۴] با دانوب[۵] واقع است. دارای صنایع ماشین‌سازی، نساجی، و داروسازی است. پیمان پاسائو[۶] (۱۵۵۲)، که میان موریس[۷]، برگزینندۀ ساکس[۸]، و فردیناند اول، امپراتور آینده، منعقد شد به پروتستان‌های لوتری آزادی دینی کامل داد و راه را برای صلح آوگسبورگ[۹] مهیا کرد (← اصلاح_دین). پاسائو در ابتدا، ماندگاهی سلتی[۱۰] بود و سپس از اردوگاه‌های رومیان شد. در ۷۳۹م قدیس بونیفاکیوس[۱۱] پاسائو را اسقف‌نشین کرد. اسقف‌های این شهر در قرن ۱۳م در شمار امیران امپراتوری درآمدند؛ شهر نیز توسعه یافت و به رود بندرِ بسیار مهمی تبدیل شد. پس از سرکوبی اسقف‌نشین پاسائو (۱۸۰۳)، شهر جزء باواریا شد (اسقف‌نشین کنونی پاسائو در ۱۸۱۷ تأسیس شد). پاسائو دارای خیابان‌ها و بناهای تاریخی بسیاری است. در رأس این بناهای تاریخی، ساختمان عظیم کلیسای جامع با سبک معماری باروک[۱۲] و گوتیک[۱۳] (بنیاد در قرن‌های ۱۴م ـ۱۷م) و قلعه‌ای عظیم (آغاز بنیاد در قرن ۱۳م) قرار دارد. بخش کهن شهر در باریکه‌ای از زمین میان رودهای این و دانوب، با کوچه‌های پلکانی منتهی به دو رود، و خانه‌هایی به سبک آلمانی‌ـ ایتالیایی واقع است..