بلخی، محمد اسماعیل (بلخ ۱۲۹۵ـ کابل ۱۳۴۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمّد‌اسماعیل بلخی (بلخ ۱۲۹۵ـ کابل ۱۳۴۷ش)<br> | محمّد‌اسماعیل بلخی (بلخ ۱۲۹۵ـ کابل ۱۳۴۷ش)<br> | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}دانشمند دینی شیعی و شاعر افغانستانی. از مردم قوم هزاره بود. در ۱۳۰۷ش همراه پدرش به مشهد رفت و نزد استادانی چون [[ادیب نیشابوری، محمدتقی (۱۲۷۷ـ مشهد ۱۳۵۵ش)|ادیب نیشابوری]]، حاج میرزا احمد مدرسی و [[شیخ عباس قمی]] درس خواند. در ۱۳۱۵ش به هرات رفت و سازمانی به نام «مجتمع اسلامی» به راه انداخت و رفته‌رفته تشکیلات آن را به شهرهای دیگر (بلخ، مزارشريف و كابل) گسترش داد و با سخنرانی‌های خود به ارشاد و بیداری مردم پرداخت. در ۱۳۲۷ به کابل رفت و پنهانی به تشکیل کمیتۀ مرکزی مجتمع اسلامی پرداخت و نام آن را به «حزب ارشاد» تغییر داد. در ۱۳۲۹ به اتهام طرح براندازی حکومت دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد. در ۱۳۴۳، از زندان آزاد شد و با حکومت از درِ آشتی درآمد. بلخی در ۱۳۴۶ش به سوريه، عراق و ايران سفر و با مراجع بزرگ شيعه ملاقات كرد. پس از بازگشت به كابل، به طرز مرموزی درگذشت. بلخی متفكری آگاه به مسائل سياسی زمان و از بنيانگذاران جنبش اسلامی‌ـ شيعی افغانستان بود. <p>از آثار اوست: ''مشعل توحید'' (تهران، ۱۳۶۳ش) که مجموعۀ اشعار او و غالباً در موضوعات سیاسی و اجتماعی است؛ ''دیوان بلخی'' (جلد یکم، تهران، ۱۳۶۸ش)؛ ''التفسیر فی‌الکلام الاسلامیه''.</p> | }} | ||
[[پرونده:محمّد‌اسماعیل بلخی.jpg|بندانگشتی|محمّد‌اسماعیل بلخی]] | |||
دانشمند دینی شیعی و شاعر افغانستانی. از مردم قوم هزاره بود. در ۱۳۰۷ش همراه پدرش به مشهد رفت و نزد استادانی چون [[ادیب نیشابوری، محمدتقی (۱۲۷۷ـ مشهد ۱۳۵۵ش)|ادیب نیشابوری]]، حاج میرزا احمد مدرسی و [[شیخ عباس قمی]] درس خواند. در ۱۳۱۵ش به هرات رفت و سازمانی به نام «مجتمع اسلامی» به راه انداخت و رفته‌رفته تشکیلات آن را به شهرهای دیگر (بلخ، مزارشريف و كابل) گسترش داد و با سخنرانی‌های خود به ارشاد و بیداری مردم پرداخت. در ۱۳۲۷ به کابل رفت و پنهانی به تشکیل کمیتۀ مرکزی مجتمع اسلامی پرداخت و نام آن را به «حزب ارشاد» تغییر داد. در ۱۳۲۹ به اتهام طرح براندازی حکومت دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد. در ۱۳۴۳، از زندان آزاد شد و با حکومت از درِ آشتی درآمد. بلخی در ۱۳۴۶ش به سوريه، عراق و ايران سفر و با مراجع بزرگ شيعه ملاقات كرد. پس از بازگشت به كابل، به طرز مرموزی درگذشت. بلخی متفكری آگاه به مسائل سياسی زمان و از بنيانگذاران جنبش اسلامی‌ـ شيعی افغانستان بود. <p>از آثار اوست: ''مشعل توحید'' (تهران، ۱۳۶۳ش) که مجموعۀ اشعار او و غالباً در موضوعات سیاسی و اجتماعی است؛ ''دیوان بلخی'' (جلد یکم، تهران، ۱۳۶۸ش)؛ ''التفسیر فی‌الکلام الاسلامیه''.</p> | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۷
محمّد‌اسماعیل بلخی (بلخ ۱۲۹۵ـ کابل ۱۳۴۷ش)
| محمداسماعیل بلخی | |
|---|---|
| زادروز |
بلخ ۱۲۹۵ش |
| درگذشت | کابل ۱۳۴۷ش |
| ملیت | افغانستانی |
| شغل و تخصص اصلی | دانشمند دینی |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار | مشعل توحید (تهران؛ ۱۳۶۳ش)؛ دیوان بلخی (جلد یکم؛ تهران)؛ التفسیر فی الکلام الاسلامیه |
| گروه مقاله | دین اسلام |
دانشمند دینی شیعی و شاعر افغانستانی. از مردم قوم هزاره بود. در ۱۳۰۷ش همراه پدرش به مشهد رفت و نزد استادانی چون ادیب نیشابوری، حاج میرزا احمد مدرسی و شیخ عباس قمی درس خواند. در ۱۳۱۵ش به هرات رفت و سازمانی به نام «مجتمع اسلامی» به راه انداخت و رفته‌رفته تشکیلات آن را به شهرهای دیگر (بلخ، مزارشريف و كابل) گسترش داد و با سخنرانی‌های خود به ارشاد و بیداری مردم پرداخت. در ۱۳۲۷ به کابل رفت و پنهانی به تشکیل کمیتۀ مرکزی مجتمع اسلامی پرداخت و نام آن را به «حزب ارشاد» تغییر داد. در ۱۳۲۹ به اتهام طرح براندازی حکومت دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد. در ۱۳۴۳، از زندان آزاد شد و با حکومت از درِ آشتی درآمد. بلخی در ۱۳۴۶ش به سوريه، عراق و ايران سفر و با مراجع بزرگ شيعه ملاقات كرد. پس از بازگشت به كابل، به طرز مرموزی درگذشت. بلخی متفكری آگاه به مسائل سياسی زمان و از بنيانگذاران جنبش اسلامی‌ـ شيعی افغانستان بود.
از آثار اوست: مشعل توحید (تهران، ۱۳۶۳ش) که مجموعۀ اشعار او و غالباً در موضوعات سیاسی و اجتماعی است؛ دیوان بلخی (جلد یکم، تهران، ۱۳۶۸ش)؛ التفسیر فی‌الکلام الاسلامیه.