بیکن، فرانسیس (۱۹۰۹ـ۱۹۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:12471500-2.jpg|بندانگشتی|فرانسیس بیکن]]
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرانسیس بیکن|نام=Francis Bacon|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=دوبلین۱۹۰۹م|تاریخ مرگ=۱۹۹۲م|دوره زندگی=|ملیت=ایرلندی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=پرده سه‌لته مشق‌های سه‌گانه پیکرها برای موضوع تصلیب (نگارخانه تیت، لندن)
بِیکِن، فرانسیس (۱۹۰۹ـ۱۹۹۲)(Bacon, Francis)<br />  
دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب (۱۹۶۸)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:12471500-2.jpg|بندانگشتی|فرانسیس بیکن]]
بیکن، فرانسیس (۱۹۰۹ـ۱۹۹۲م)(Bacon, Francis)<br />  


نقاش ایرلندی. از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان معاصر جهان است. در دوبلین<ref>Dublin </ref> از پدر و مادری انگلیسی به‌دنیا آمد. از ۱۶‌سالگی به لندن رفت و به طراحی داخلی پرداخت. نقاشی خودآموخته بود؛ نخستین نقاشی‌هایش انتزاعی<ref>abstract </ref> بودند، اما به‌تدریج به [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیسم]]<ref>expressionism </ref> شخصی و تکان‌دهنده‌ای روآورد: پیکره‌هایی هیولامانند و کژنماشده، منزوی، و محبوس‌ در فضایی غریب و خفقان‌زده، با تناسباتی نامعمول. بیشترِ آثار اولیۀ خود را معدوم یا پنهان می‌کرد، تا آن‌که در ۱۹۴۵، پردۀ سه‌لتۀ ''مشق‌های سه‌گانۀ پیکرها برای موضوع تصلیب''<ref>''Three Studies for Figures at The Base of a Crucifixion ''</ref> (نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery </ref>، لندن)، در نگارخانۀ لوفور<ref>Lefevre Gallery </ref> به‌نمایش درآمد. این تابلو چنان جنجالی آفرید که شهرتی ناگهانی را نصیب بیکن ساخت.  
نقاش ایرلندی. از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان معاصر جهان است. در [[دوبلین، شهر|دوبلین]]<ref>Dublin </ref> از پدر و مادری انگلیسی به‌دنیا آمد. از ۱۶‌سالگی به [[لندن (انگلستان)|لندن]] رفت و به طراحی داخلی پرداخت. نقاشی خودآموخته بود؛ نخستین نقاشی‌هایش انتزاعی<ref>abstract </ref> بودند، اما به‌تدریج به [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیسم]]<ref>expressionism </ref> شخصی و تکان‌دهنده‌ای روآورد: پیکره‌هایی هیولامانند و کژنماشده، منزوی، و محبوس‌ در فضایی غریب و خفقان‌زده، با تناسباتی نامعمول. بیشتر آثار اولیۀ خود را معدوم یا پنهان می‌کرد، تا آن‌که در ۱۹۴۵م، پردۀ سه‌لتۀ ''مشق‌های سه‌گانۀ پیکرها برای موضوع تصلیب''<ref>''Three Studies for Figures at The Base of a Crucifixion ''</ref> ([[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]<ref>Tate Gallery </ref>، لندن)، در نگارخانۀ لوفور<ref>Lefevre Gallery </ref> به‌نمایش درآمد. این تابلو چنان جنجالی آفرید که شهرتی ناگهانی را نصیب بیکن ساخت.  
[[پرونده:12471500-3.jpg|بندانگشتی|''دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب'']]
[[پرونده:12471500-3.jpg|بندانگشتی|''دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب'']]
آثارش بیانی قدرتمند از تشویش و پوچی ذاتی زندگی قرن بیستم‌اند. برجستگی کار بیکن تنها در موضوعات آن نبود، بلکه در نحوۀ برخورد با رنگ، چگونگی تغییر شکل و محوکردن چهره‌ها و اندام‌ها، و غنای شکوهمند تکنیکی، که گاه با استادان بزرگ ونیزی<ref>Venetian Old Masters </ref> قابل قیاس بود، نیز نهفته بود. برخی از آثار برجسته‌اش در موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref> نگهداری می‌شوند؛ ازجمله نقاشی سه‌لته‌ایِ ''دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب''<ref>''Two Figures Lying on a Bed with Attendant ''</ref> (۱۹۶۸). بیکن از عکس‌هایی همچون مطالعات [[مایبریج، ادوارد (۱۸۳۰ـ۱۹۰۴)|مایبریج]]<ref>Muybridge </ref> از حرکت انسان و حیوان، نقاشی‌‌های مشهور، یا عکس‌های پزشکی از زخم‌ها و ضایعات بدن استفاده می‎کرد. ''اتود از تک‌چهرۀ پاپ اینوکنتیوس دهم اثر ولاسکز''<ref>''Study after Velázquez’s Portrait of Pope Innocent X''</ref> (۱۹۳۵؛ موزۀ هنر مدرن، نیویورک<ref>Museum of Modern Art, New York</ref>)، از مشهورترین آثار اوست.<br /> <!--12471500-->
آثارش بیانی قدرتمند از تشویش و پوچی ذاتی زندگی قرن بیستم‌اند. برجستگی کار بیکن تنها در موضوعات آن نبود، بلکه در نحوۀ برخورد با رنگ، چگونگی تغییر شکل و محوکردن چهره‌ها و اندام‌ها، و غنای شکوهمند تکنیکی، که گاه با استادان بزرگ ونیزی<ref>Venetian Old Masters </ref> قابل قیاس بود، نیز نهفته بود. برخی از آثار برجسته‌اش در موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref> نگهداری می‌شوند؛ ازجمله نقاشی سه‌لته‌ایِ ''دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب''<ref>''Two Figures Lying on a Bed with Attendant ''</ref> (۱۹۶۸م). بیکن از عکس‌هایی همچون مطالعات [[مایبریج، ادوارد (۱۸۳۰ـ۱۹۰۴)|مایبریج]]<ref>Muybridge </ref> از حرکت انسان و حیوان، نقاشی‌‌های مشهور، یا عکس‌های پزشکی از زخم‌ها و ضایعات بدن استفاده می‌کرد. اتود از ''تک‌چهرۀ پاپ اینوکنتیوس دهم'' اثر [[ولاسکز، دیه گو رودریگس (۱۵۹۹ـ۱۶۶۰)|ولاسکز]]<ref>''Study after Velázquez’s Portrait of Pope Innocent X''</ref> (۱۹۳۵م؛ موزۀ هنر مدرن، [[نیویورک]]<ref>Museum of Modern Art, New York</ref>)، از مشهورترین آثار اوست.<br /> <!--12471500-->


  [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]]
  [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]]
[[Category:قرن 20 - اشخاص]]
[[Category:قرن 20 - اشخاص]]
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۰

فرانسیس بیکن
Francis Bacon
زادروز دوبلین۱۹۰۹م
درگذشت ۱۹۹۲م
ملیت ایرلندی
شغل و تخصص اصلی نقاش
آثار

پرده سه‌لته مشق‌های سه‌گانه پیکرها برای موضوع تصلیب (نگارخانه تیت، لندن)

دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب (۱۹۶۸)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
فرانسیس بیکن

بیکن، فرانسیس (۱۹۰۹ـ۱۹۹۲م)(Bacon, Francis)

نقاش ایرلندی. از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان معاصر جهان است. در دوبلین[۱] از پدر و مادری انگلیسی به‌دنیا آمد. از ۱۶‌سالگی به لندن رفت و به طراحی داخلی پرداخت. نقاشی خودآموخته بود؛ نخستین نقاشی‌هایش انتزاعی[۲] بودند، اما به‌تدریج به اکسپرسیونیسم[۳] شخصی و تکان‌دهنده‌ای روآورد: پیکره‌هایی هیولامانند و کژنماشده، منزوی، و محبوس‌ در فضایی غریب و خفقان‌زده، با تناسباتی نامعمول. بیشتر آثار اولیۀ خود را معدوم یا پنهان می‌کرد، تا آن‌که در ۱۹۴۵م، پردۀ سه‌لتۀ مشق‌های سه‌گانۀ پیکرها برای موضوع تصلیب[۴] (نگارخانۀ تیت[۵]، لندن)، در نگارخانۀ لوفور[۶] به‌نمایش درآمد. این تابلو چنان جنجالی آفرید که شهرتی ناگهانی را نصیب بیکن ساخت.

دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب

آثارش بیانی قدرتمند از تشویش و پوچی ذاتی زندگی قرن بیستم‌اند. برجستگی کار بیکن تنها در موضوعات آن نبود، بلکه در نحوۀ برخورد با رنگ، چگونگی تغییر شکل و محوکردن چهره‌ها و اندام‌ها، و غنای شکوهمند تکنیکی، که گاه با استادان بزرگ ونیزی[۷] قابل قیاس بود، نیز نهفته بود. برخی از آثار برجسته‌اش در موزۀ هنرهای معاصر تهران[۸] نگهداری می‌شوند؛ ازجمله نقاشی سه‌لته‌ایِ دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به ‌همراه یک مراقب[۹] (۱۹۶۸م). بیکن از عکس‌هایی همچون مطالعات مایبریج[۱۰] از حرکت انسان و حیوان، نقاشی‌‌های مشهور، یا عکس‌های پزشکی از زخم‌ها و ضایعات بدن استفاده می‌کرد. اتود از تک‌چهرۀ پاپ اینوکنتیوس دهم اثر ولاسکز[۱۱] (۱۹۳۵م؛ موزۀ هنر مدرن، نیویورک[۱۲])، از مشهورترین آثار اوست.

  1. Dublin
  2. abstract
  3. expressionism
  4. Three Studies for Figures at The Base of a Crucifixion
  5. Tate Gallery
  6. Lefevre Gallery
  7. Venetian Old Masters
  8. Tehran Museum of Contemporary Art
  9. Two Figures Lying on a Bed with Attendant
  10. Muybridge
  11. Study after Velázquez’s Portrait of Pope Innocent X
  12. Museum of Modern Art, New York