نیریزی، میر شهاب الدین ( ـ تهران ۱۳۲۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نِیْریزی، میر شهاب‌الدین ( ـ تهران ۱۳۲۰ق)<br> | نِیْریزی، میر شهاب‌الدین ( ـ تهران ۱۳۲۰ق)<br> | ||
مدرّس [[فلسفه]]. وی از نوادگان عارف مشهور، سید قطب‌الدین تبریزی، است. یکی از بزرگ‌ترین مدرّسان کتاب ''[[اسفار]]'' در زمان خود بود. او پس از درگذشت استادش [[قمشه ای، آقا محمدرضا (قمشه ۱۲۴۱ـ تهران ۱۳۰۶ق)|آقا محمدرضا قمشه‌ای]]، کرسی تدریس وی را در مدرسۀ صدر عهده‌دار شد. از آثار برجای مانده از او ''رسالۀ [[ | مدرّس [[فلسفه]]. وی از نوادگان عارف مشهور، سید قطب‌الدین تبریزی، است. یکی از بزرگ‌ترین مدرّسان کتاب ''[[اسفار]]'' در زمان خود بود. او پس از درگذشت استادش [[قمشه ای، آقا محمدرضا (قمشه ۱۲۴۱ـ تهران ۱۳۰۶ق)|آقا محمدرضا قمشه‌ای]]، کرسی تدریس وی را در مدرسۀ صدر عهده‌دار شد. از آثار برجای مانده از او ''رسالۀ [[حقیقةالوجود|حقیقةالوجود]]'' است که در آن به اثبات وحدت شخصی وجود و نفی وحدت تشکیکی پرداخته و بر سیاق شارحان ابن عربی چون ابن ترکه و قونوی مباحث خود را مطرح ساخته است. [[آشتیانی، میرزا مهدی (ح ۱۳۰۶ـ ۱۳۷۲ق)|میرزا مهدی آشتیانی]]، [[آشتیانی، میرزا احمد (۱۳۰۰ـ۱۳۹۵ق)|میرزا احمد آشتیانی]]، شیخ مهدی امیرکلایی مازندرانی، سید کاظم عصّار، سید موسی زرآبادی و شیخ عبدالحسین رشتی از شاگردان اویند. | ||
<br><!--39230500--> | <br><!--39230500--> | ||
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | [[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[رده:اسلام، ایران و شرق]] | [[رده:اسلام، ایران و شرق]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۳
نِیْریزی، میر شهاب‌الدین ( ـ تهران ۱۳۲۰ق)
مدرّس فلسفه. وی از نوادگان عارف مشهور، سید قطب‌الدین تبریزی، است. یکی از بزرگ‌ترین مدرّسان کتاب اسفار در زمان خود بود. او پس از درگذشت استادش آقا محمدرضا قمشه‌ای، کرسی تدریس وی را در مدرسۀ صدر عهده‌دار شد. از آثار برجای مانده از او رسالۀ حقیقةالوجود است که در آن به اثبات وحدت شخصی وجود و نفی وحدت تشکیکی پرداخته و بر سیاق شارحان ابن عربی چون ابن ترکه و قونوی مباحث خود را مطرح ساخته است. میرزا مهدی آشتیانی، میرزا احمد آشتیانی، شیخ مهدی امیرکلایی مازندرانی، سید کاظم عصّار، سید موسی زرآبادی و شیخ عبدالحسین رشتی از شاگردان اویند.