زورف، الکساندر (1997): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زورف، الکساندر (1997) (Zverev, Alexander) | زورف، الکساندر (1997) (Zverev, Alexander) | ||
(با نام کامل: ساشا زوزف جونیور) تنیس‌باز آلمانی. در [[هامبورگ، بندر|هامبورگ]]<ref>Hamburg </ref> از پدر و مادری روسی متولد شد. از سنین پایین با تنیس آشنا شد و هر دوی والدینش این ورزش را در سطح بالایی در اتحاد جماهیر شوروی<ref>Soviet Union</ref> انجام داده بودند. آن‌ها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به [[آلمان]] نقل‌مکان کردند و در آن‌جا تخصص خود را در تنیس به پسر خردسال خود انتقال دادند که تنها در سه سالگی زیر نظر مادرش شروع به تمرین کرد. تنیس حرفه‌ای را از 2014 شروع کرد. در 2016 توانست برای نخستین بار به فینال ای‌تی‌پی<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> صعود کند. در رقابت‌های تنیس اوپن سن‌پترزبورگ<ref>St. Petersburg Open</ref> 2016، بر استانیسلاس واورینکا<ref>Stanislas Wawrinka</ref> غلبه کرد و قهرمان شد. در رقابت‌های تور جهانی لندن 2018 قهرمان شد. او در مرحلۀ نیمه‌نهایی و فینال به ترتیب از سد راجر فدرر<ref>Roger Federer</ref> و نواک جوکوویچ<ref>Novak Djokovic</ref> عبور کرد. قهرمان دو دورۀ تورنمنت فینال ای‌تی‌پی، در 2021 نیز قهرمان این مسابقات شد و در فینال دانیل مدودف<ref>Daniil Medvedev</ref> را شکست داد. | (با نام کامل: ساشا زوزف جونیور) تنیس‌باز آلمانی. در [[هامبورگ، بندر|هامبورگ]]<ref>Hamburg </ref> از پدر و مادری روسی متولد شد. از سنین پایین با تنیس آشنا شد و هر دوی والدینش این ورزش را در سطح بالایی در [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]]<ref>Soviet Union</ref> انجام داده بودند. آن‌ها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به [[آلمان]] نقل‌مکان کردند و در آن‌جا تخصص خود را در تنیس به پسر خردسال خود انتقال دادند که تنها در سه سالگی زیر نظر مادرش شروع به تمرین کرد. تنیس حرفه‌ای را از 2014 شروع کرد. در 2016 توانست برای نخستین بار به فینال ای‌تی‌پی<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> صعود کند. در رقابت‌های تنیس اوپن سن‌پترزبورگ<ref>St. Petersburg Open</ref> 2016، بر استانیسلاس واورینکا<ref>Stanislas Wawrinka</ref> غلبه کرد و قهرمان شد. در رقابت‌های تور جهانی لندن 2018 قهرمان شد. او در مرحلۀ نیمه‌نهایی و فینال به ترتیب از سد راجر فدرر<ref>Roger Federer</ref> و [[جوکوویچ، نواک (1987)|نواک جوکوویچ]]<ref>Novak Djokovic</ref> عبور کرد. قهرمان دو دورۀ تورنمنت فینال ای‌تی‌پی، در 2021 نیز قهرمان این مسابقات شد و در فینال [[مدودف، دانیل (1996)|دانیل مدودف]]<ref>Daniil Medvedev</ref> را شکست داد. | ||
در المپیک 2020 توکیو، زورف ین-هسون لو<ref>Yen-hsun Lu</ref>، دنیل الهی گالان<ref>Daniel Elahi Galán</ref>، نیکولوز باسیلاشویلی<ref>Nikoloz Basilashvili</ref> و ژرمی چاردی<ref>Jérémy Chardy</ref> را شکست داد و به نیمه‌نهایی رسید. در نیمه نهایی، به‌رغم این که در برابر نواک جوکوویچ، شماره 1 جهان، یک ست را شکست خورده بود، اما به بازی برگشت و هشت گیم متوالی را برد تا در سه ست پیروز شود. او کارن خاچانوف<ref>Karen Khachanov</ref> را در ست‌های مستقیم در فینال شکست داد و مدال طلای المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. در مسابقۀ اوپن فرانسه 2022، در مصاف با رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> مچ پایش پیچ خورد و به ناچار از رقابت‌ها کنار کشید. اما سال بعد مجدد وارد 10 تیم برتر شد. در آگوست 2022، زورف اعلام کرد که دیابت نوع 1<ref>type 1 diabetes</ref> دارد، که در 3 سالگی تشخیص داده شده است. در آن سال، او بنیاد الکساندر زورف<ref>Alexander Zverev Foundation</ref>، یک موسسۀ خیریه برای حمایت از افراد مبتلا به دیابت، را راه‌اندازی کرد. در طی یک مسابقه در مسابقات آزاد فرانسه 2023، زورف از تزریق انسولین<ref>insulin</ref> در زمین محروم شد، که انتقاد فدراسیون بین‌المللی دیابت<ref>International Diabetes Federation</ref> را به همراه داشت. سازمان‌دهندگان مسابقات بعداً توضیح دادند که از این پس زورف مجاز به تزریق انسولین در زمین خواهد بود. در تنیس مسترز شانگهای<ref>Shanghai Masters </ref> در سپتامبر 2024، و با درخشش دیوید گوفن<ref>David Goffin</ref> بلژیکی، او در دو ست متوالی مغلوب و در مرحلۀ یک هشتم حذف شد. او در گرند اسلم امریکا 2024 به مرحلۀ یک چهارم نهایی صعود کرد. الکساندر زورف قهرمان مسترز پاریس 2024 شد. او در آوریل 2024 فاتح تنیس مسترز رم نیز شد. زورف پس از شکست دادن نیکولاس جری<ref>Nicolas Jarry</ref> از شیلی، توانست پس از 7 سال دوباره قهرمان رقابت‌های مسترز رم شود و جام قهرمانی را بالای سر ببرد. او با این پیروزی، به دومین جام قهرمانی مسترز رم و ششمین مسترز 1000 امتیازی دست یافت. | در المپیک 2020 توکیو، زورف ین-هسون لو<ref>Yen-hsun Lu</ref>، دنیل الهی گالان<ref>Daniel Elahi Galán</ref>، نیکولوز باسیلاشویلی<ref>Nikoloz Basilashvili</ref> و ژرمی چاردی<ref>Jérémy Chardy</ref> را شکست داد و به نیمه‌نهایی رسید. در نیمه نهایی، به‌رغم این که در برابر نواک جوکوویچ، شماره 1 جهان، یک ست را شکست خورده بود، اما به بازی برگشت و هشت گیم متوالی را برد تا در سه ست پیروز شود. او کارن خاچانوف<ref>Karen Khachanov</ref> را در ست‌های مستقیم در فینال شکست داد و مدال طلای المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. در مسابقۀ اوپن فرانسه 2022، در مصاف با رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> مچ پایش پیچ خورد و به ناچار از رقابت‌ها کنار کشید. اما سال بعد مجدد وارد 10 تیم برتر شد. در آگوست 2022، زورف اعلام کرد که دیابت نوع 1<ref>type 1 diabetes</ref> دارد، که در 3 سالگی تشخیص داده شده است. در آن سال، او بنیاد الکساندر زورف<ref>Alexander Zverev Foundation</ref>، یک موسسۀ خیریه برای حمایت از افراد مبتلا به دیابت، را راه‌اندازی کرد. در طی یک مسابقه در مسابقات آزاد فرانسه 2023، زورف از تزریق [[انسولین]]<ref>insulin</ref> در زمین محروم شد، که انتقاد فدراسیون بین‌المللی دیابت<ref>International Diabetes Federation</ref> را به همراه داشت. سازمان‌دهندگان مسابقات بعداً توضیح دادند که از این پس زورف مجاز به تزریق انسولین در زمین خواهد بود. در تنیس مسترز شانگهای<ref>Shanghai Masters </ref> در سپتامبر 2024، و با درخشش دیوید گوفن<ref>David Goffin</ref> بلژیکی، او در دو ست متوالی مغلوب و در مرحلۀ یک هشتم حذف شد. او در گرند اسلم امریکا 2024 به مرحلۀ یک چهارم نهایی صعود کرد. الکساندر زورف قهرمان مسترز پاریس 2024 شد. او در آوریل 2024 فاتح تنیس مسترز رم نیز شد. زورف پس از شکست دادن نیکولاس جری<ref>Nicolas Jarry</ref> از شیلی، توانست پس از 7 سال دوباره قهرمان رقابت‌های مسترز رم شود و جام قهرمانی را بالای سر ببرد. او با این پیروزی، به دومین جام قهرمانی مسترز رم و ششمین مسترز 1000 امتیازی دست یافت. | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص جهان]] | [[رده:اشخاص جهان]] | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۹
زورف، الکساندر (1997) (Zverev, Alexander)
(با نام کامل: ساشا زوزف جونیور) تنیس‌باز آلمانی. در هامبورگ[۱] از پدر و مادری روسی متولد شد. از سنین پایین با تنیس آشنا شد و هر دوی والدینش این ورزش را در سطح بالایی در اتحاد جماهیر شوروی[۲] انجام داده بودند. آن‌ها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به آلمان نقل‌مکان کردند و در آن‌جا تخصص خود را در تنیس به پسر خردسال خود انتقال دادند که تنها در سه سالگی زیر نظر مادرش شروع به تمرین کرد. تنیس حرفه‌ای را از 2014 شروع کرد. در 2016 توانست برای نخستین بار به فینال ای‌تی‌پی[۳] صعود کند. در رقابت‌های تنیس اوپن سن‌پترزبورگ[۴] 2016، بر استانیسلاس واورینکا[۵] غلبه کرد و قهرمان شد. در رقابت‌های تور جهانی لندن 2018 قهرمان شد. او در مرحلۀ نیمه‌نهایی و فینال به ترتیب از سد راجر فدرر[۶] و نواک جوکوویچ[۷] عبور کرد. قهرمان دو دورۀ تورنمنت فینال ای‌تی‌پی، در 2021 نیز قهرمان این مسابقات شد و در فینال دانیل مدودف[۸] را شکست داد.
در المپیک 2020 توکیو، زورف ین-هسون لو[۹]، دنیل الهی گالان[۱۰]، نیکولوز باسیلاشویلی[۱۱] و ژرمی چاردی[۱۲] را شکست داد و به نیمه‌نهایی رسید. در نیمه نهایی، به‌رغم این که در برابر نواک جوکوویچ، شماره 1 جهان، یک ست را شکست خورده بود، اما به بازی برگشت و هشت گیم متوالی را برد تا در سه ست پیروز شود. او کارن خاچانوف[۱۳] را در ست‌های مستقیم در فینال شکست داد و مدال طلای المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. در مسابقۀ اوپن فرانسه 2022، در مصاف با رافائل نادال[۱۴] مچ پایش پیچ خورد و به ناچار از رقابت‌ها کنار کشید. اما سال بعد مجدد وارد 10 تیم برتر شد. در آگوست 2022، زورف اعلام کرد که دیابت نوع 1[۱۵] دارد، که در 3 سالگی تشخیص داده شده است. در آن سال، او بنیاد الکساندر زورف[۱۶]، یک موسسۀ خیریه برای حمایت از افراد مبتلا به دیابت، را راه‌اندازی کرد. در طی یک مسابقه در مسابقات آزاد فرانسه 2023، زورف از تزریق انسولین[۱۷] در زمین محروم شد، که انتقاد فدراسیون بین‌المللی دیابت[۱۸] را به همراه داشت. سازمان‌دهندگان مسابقات بعداً توضیح دادند که از این پس زورف مجاز به تزریق انسولین در زمین خواهد بود. در تنیس مسترز شانگهای[۱۹] در سپتامبر 2024، و با درخشش دیوید گوفن[۲۰] بلژیکی، او در دو ست متوالی مغلوب و در مرحلۀ یک هشتم حذف شد. او در گرند اسلم امریکا 2024 به مرحلۀ یک چهارم نهایی صعود کرد. الکساندر زورف قهرمان مسترز پاریس 2024 شد. او در آوریل 2024 فاتح تنیس مسترز رم نیز شد. زورف پس از شکست دادن نیکولاس جری[۲۱] از شیلی، توانست پس از 7 سال دوباره قهرمان رقابت‌های مسترز رم شود و جام قهرمانی را بالای سر ببرد. او با این پیروزی، به دومین جام قهرمانی مسترز رم و ششمین مسترز 1000 امتیازی دست یافت.
- ↑ Hamburg
- ↑ Soviet Union
- ↑ Association of Tennis Professionals (ATP)
- ↑ St. Petersburg Open
- ↑ Stanislas Wawrinka
- ↑ Roger Federer
- ↑ Novak Djokovic
- ↑ Daniil Medvedev
- ↑ Yen-hsun Lu
- ↑ Daniel Elahi Galán
- ↑ Nikoloz Basilashvili
- ↑ Jérémy Chardy
- ↑ Karen Khachanov
- ↑ Rafael Nadal
- ↑ type 1 diabetes
- ↑ Alexander Zverev Foundation
- ↑ insulin
- ↑ International Diabetes Federation
- ↑ Shanghai Masters
- ↑ David Goffin
- ↑ Nicolas Jarry