د مینور، الکس (1999): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
د مینور، الکس (1999) (de Minaur, Alex) | د مینور، الکس (1999) (de Minaur, Alex) | ||
تنیس‌باز استرالیایی. در ژوئیه 2024 به رتبۀ 6 انفرادی ای‌تی‌پی<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) دست یافت و در اکتبر 2020 به رتبۀ 58 دونفره رسید. او 9 عنوان انفرادی تور جهانی و یک عنوان در دونفره کسب کرده است. در [[سیدنی]] [[استرالیا]] متولد شد | تنیس‌باز استرالیایی. در ژوئیه 2024 به رتبۀ 6 انفرادی ای‌تی‌پی<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) دست یافت و در اکتبر 2020 به رتبۀ 58 دونفره رسید. او 9 عنوان انفرادی تور جهانی و یک عنوان در دونفره کسب کرده است. در [[سیدنی]] [[استرالیا]] متولد شد. بازی تنیس را در 3 سالگی در آکادمی خصوصی تنیس سیدنی در زمین‌های تنیس پارک ساید<ref>Parkside Tennis Courts </ref> در خلیج کوگاراه<ref>Kogarah Bay</ref> آغاز کرد. کری داک<ref>Kerry Dock </ref> و بعد هم سیندی داک<ref>Cindy Dock</ref> (بازیکن سابق استرالیایی) از نخستین مربیان او بودند. از 9 سالگی و زندگی در آلیکانته، آدولفو گوتیرز<ref>Adolfo Gutierrez</ref> مربی‌اش شد. د مینور در پیست نوجوانان به رتبۀ دو حرفه‌ای دست یافت و در 2016 عنوان دونفرۀ پسران تنیس آزاد استرالیا<ref>Australian Open</ref> را در کنار بلیک الیس<ref>Blake Ellis</ref> به دست آورد. او زیر پرچم استرالیا تنیس بازی می‌کند. اولین بازی حرفه‌ای خود را در ژوئیه 2015 انجام داد و به یک چهارم نهایی رسید. در مرحلۀ مقدماتی آزاد استرالیا 2016، وایلد کارت<ref>wildcard</ref> دریافت کرد، اما در دور اول از کیمر کوپژانس<ref>Kimmer Coppejans</ref> شکست خورد. سال 2017 را در مسابقات بین‌المللی بریزبن<ref>Brisbane </ref> آغاز کرد و در مقدماتی موفق شد میخائیل کوکوشکین<ref>Mikhail Kukushkin</ref> و فرانسیس تیافو<ref>Frances Tiafoe</ref> را شکست دهد تا به اولین قرعه‌کشی اصلی تور جهانی خود برسد. او اولین بازی گرند اسلم<ref>Grand Slam</ref> خود را در مسابقات آزاد استرالیا 2017 انجام داد. در ماه مه همان سال، نخستین بازی خود را در مسابقات آزاد فرانسه به انجام رساند. در اوایل فوریۀ 2018، در 18 سالگی، اولین بازی خود را در جام دیویس<ref>Davis Cup</ref> برای استرالیا در برابر الکساندر زورف<ref>Alexander Zverev</ref> از [[آلمان]] در مسابقۀ افتتاحیه انجام داد، اما شکست را پذیرا شد. او اولین بازی خود را در جام ای‌تی‌پی برای استرالیا در ژانویۀ 2020 انجام داد و به استرالیا کمک کرد تا 3 بر صفر بر آلمان پیروز شود. د مینور به عنوان نمایندۀ استرالیا در المپیک 2020 توکیو (که در ژوئیه 2021 برگزار شد) انتخاب گردید، اما پس از مثبت شدن تست کووید-19 مجبور به کناره‌گیری از مسابقات شد. در 2022، متئو برتینی<ref>Matteo Berrettini</ref> را شکست داد. اولین بازی خود در جام یونایتد<ref>United Cup</ref> را برای استرالیا در دسامبر 2022 انجام داد. در برابر رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> به پیروزی رسید، که بزرگ‌ترین برد دوران حرفه‌ای او تاکنون است. اما با وجود این برد، استرالیا به مرحلۀ حذفی صعود نکرد. در 2024، او و تیم استرالیا بسیار موفق‌تر بودند و به نیمه‌نهایی راه پیدا کردند که با پیروزی‌اش در برابر سه بازیکن برتر از جمله [[جوکوویچ، نواک (1987)|نواک جوکوویچ]]<ref>Novak Djokovic</ref>، به استرالیا کمک کرد. | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص جهان]] | [[رده:اشخاص جهان]] | ||
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۸
د مینور، الکس (1999) (de Minaur, Alex)
تنیس‌باز استرالیایی. در ژوئیه 2024 به رتبۀ 6 انفرادی ای‌تی‌پی[۱] (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) دست یافت و در اکتبر 2020 به رتبۀ 58 دونفره رسید. او 9 عنوان انفرادی تور جهانی و یک عنوان در دونفره کسب کرده است. در سیدنی استرالیا متولد شد. بازی تنیس را در 3 سالگی در آکادمی خصوصی تنیس سیدنی در زمین‌های تنیس پارک ساید[۲] در خلیج کوگاراه[۳] آغاز کرد. کری داک[۴] و بعد هم سیندی داک[۵] (بازیکن سابق استرالیایی) از نخستین مربیان او بودند. از 9 سالگی و زندگی در آلیکانته، آدولفو گوتیرز[۶] مربی‌اش شد. د مینور در پیست نوجوانان به رتبۀ دو حرفه‌ای دست یافت و در 2016 عنوان دونفرۀ پسران تنیس آزاد استرالیا[۷] را در کنار بلیک الیس[۸] به دست آورد. او زیر پرچم استرالیا تنیس بازی می‌کند. اولین بازی حرفه‌ای خود را در ژوئیه 2015 انجام داد و به یک چهارم نهایی رسید. در مرحلۀ مقدماتی آزاد استرالیا 2016، وایلد کارت[۹] دریافت کرد، اما در دور اول از کیمر کوپژانس[۱۰] شکست خورد. سال 2017 را در مسابقات بین‌المللی بریزبن[۱۱] آغاز کرد و در مقدماتی موفق شد میخائیل کوکوشکین[۱۲] و فرانسیس تیافو[۱۳] را شکست دهد تا به اولین قرعه‌کشی اصلی تور جهانی خود برسد. او اولین بازی گرند اسلم[۱۴] خود را در مسابقات آزاد استرالیا 2017 انجام داد. در ماه مه همان سال، نخستین بازی خود را در مسابقات آزاد فرانسه به انجام رساند. در اوایل فوریۀ 2018، در 18 سالگی، اولین بازی خود را در جام دیویس[۱۵] برای استرالیا در برابر الکساندر زورف[۱۶] از آلمان در مسابقۀ افتتاحیه انجام داد، اما شکست را پذیرا شد. او اولین بازی خود را در جام ای‌تی‌پی برای استرالیا در ژانویۀ 2020 انجام داد و به استرالیا کمک کرد تا 3 بر صفر بر آلمان پیروز شود. د مینور به عنوان نمایندۀ استرالیا در المپیک 2020 توکیو (که در ژوئیه 2021 برگزار شد) انتخاب گردید، اما پس از مثبت شدن تست کووید-19 مجبور به کناره‌گیری از مسابقات شد. در 2022، متئو برتینی[۱۷] را شکست داد. اولین بازی خود در جام یونایتد[۱۸] را برای استرالیا در دسامبر 2022 انجام داد. در برابر رافائل نادال[۱۹] به پیروزی رسید، که بزرگ‌ترین برد دوران حرفه‌ای او تاکنون است. اما با وجود این برد، استرالیا به مرحلۀ حذفی صعود نکرد. در 2024، او و تیم استرالیا بسیار موفق‌تر بودند و به نیمه‌نهایی راه پیدا کردند که با پیروزی‌اش در برابر سه بازیکن برتر از جمله نواک جوکوویچ[۲۰]، به استرالیا کمک کرد.
- ↑ Association of Tennis Professionals (ATP)
- ↑ Parkside Tennis Courts
- ↑ Kogarah Bay
- ↑ Kerry Dock
- ↑ Cindy Dock
- ↑ Adolfo Gutierrez
- ↑ Australian Open
- ↑ Blake Ellis
- ↑ wildcard
- ↑ Kimmer Coppejans
- ↑ Brisbane
- ↑ Mikhail Kukushkin
- ↑ Frances Tiafoe
- ↑ Grand Slam
- ↑ Davis Cup
- ↑ Alexander Zverev
- ↑ Matteo Berrettini
- ↑ United Cup
- ↑ Rafael Nadal
- ↑ Novak Djokovic