بایوس، میشائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

Michael Baius
میشائیل بایوس; Michael Baius
زادروز	1513م;
درگذشت	1589م
ملیت	فلاندری
شغل و تخصص اصلی	متکلم
گروه مقاله	فلسفه; منطق و کلام

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸

بایوس، میشائیل (۱۵۱۳ـ۱۵۸۹م)(Baius, Michael)

(نام اصلی در فرانسه: میشل دو بِی^[۱]) متکلم^[۲] کاتولیک فلاندری. استاد مطالعات کتاب مقدس^[۳] و رئیس دانشگاه لووَن^[۴] (در بلژیک) بود، و با طرح ادعاهای بحث‌انگیز به شهرت رسید. او می‌گفت انسان از خود هیچ اختیاری ندارد و تباهی چنان در سرشت انسان نهفته است که نه با عمل صالح بلکه فقط با ایمان خالصانه و لطف خداوند می‌توان به رستگاری رسید. چون آرای او با عقاید مرسوم هم‌خوانی نداشت، دو بار به‌سبب عقاید کذب و بدعت‌آمیز محکوم شد. با این همه، عقایدش تأثیر فراوانی در آیین یانسن^[۵] گذاشتند. بایوس در مِلون^[۶] به‌دنیا آمد. در دانشگاه لوون الهیات خواند و در ۱۵۵۲ استاد و در ۱۵۷۵م رئیس همان دانشگاه شد. در ۱۵۶۳م نماینده‌ای در شورای ترانت^[۷] بود. تألیفات وی دربارۀ اختیار، گناهکاری، و برائت، که ملهم از نوشته‌های اوگوستین هیپویی قدیس^[۸] بود و در ۱۵۶۳ـ۱۵۶۴م انتشار یافت، در تضاد آشکار با عقایدی بود که در شورای ترانت به رسمیت شناخته شد. پاپ پیوس پنجم^[۹] در نامه‌ای رسمی با عنوان همۀ دردها^[۱۰] (۱۵۶۷م) و پاپ گرگوریوس سیزدهم^[۱۱] نیز در ۱۵۸۰م آرای بایوس را بدعت دانستند و محکوم کردند. یسوعیان^[۱۲] نیز به رهبری روبرتو بلّارمینو^[۱۳] سرسختانه از آثار او انتقاد کردند.

↑ Michel de Bay
↑ theologian
↑ biblical studies
↑ University of Louvain
↑ Jansenism
↑ Melun
↑ Council of Trent
↑ St Augustine of Hippo
↑ Pope Pius V
↑ Exomnibus afflictionibus
↑ Pope Gregory XIII
↑ Jesuits
↑ Robert Bellarmine

[1] Michel de Bay

[2] theologian

[3] studies

[4] University of Louvain

[5] Jansenism

[6] Melun

[7] Council of Trent

[8] St Augustine of Hippo

[9] Pope Pius V

[10] Exomnibus afflictionibus

[11] Pope Gregory XIII

[12] Jesuits

[13] Robert Bellarmine

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 }}
-(نام اصلی در فرانسه: میشل دو بِی<ref>Michel de Bay</ref>) متکلم<ref>theologian</ref> کاتولیک فلاندری. استاد مطالعات کتاب مقدس<ref>biblical studies</ref> و رئیس دانشگاه لووَن<ref>University of Louvain</ref> (در بلژیک) بود، و با طرح ادعاهای بحث‌انگیز به شهرت رسید. او می‌گفت انسان از خود هیچ اختیاری ندارد و تباهی چنان در سرشت انسان نهفته است که نه با عمل صالح بلکه فقط با ایمان خالصانه و لطف خداوند می‌توان به رستگاری رسید. چون آرای او با عقاید مرسوم هم‌خوانی نداشت، دو بار به‌سبب عقاید کذب و بدعت‌آمیز محکوم شد. با این همه، عقایدش تأثیر فراوانی در آیین یانسن<ref>Jansenism</ref> گذاشتند. بایوس در مِلون<ref>Melun</ref> به‌دنیا آمد. در دانشگاه لوون الهیات خواند و در ۱۵۵۲ استاد و در ۱۵۷۵م رئیس همان دانشگاه شد. در ۱۵۶۳م نماینده‌ای در شورای ترانت<ref>Council of Trent</ref> بود. تألیفات وی دربارۀ اختیار، گناهکاری، و برائت، که ملهم از نوشته‌های اوگوستین هیپویی قدیس<ref>St Augustine of Hippo</ref> بود و در ۱۵۶۳ـ۱۵۶۴م انتشار یافت، در تضاد آشکار با عقایدی بود که در شورای ترانت به رسمیت شناخته شد. پاپ پیوس پنجم<ref>Pope Pius V</ref> در نامه‌ای رسمی با عنوان ''همۀ دردها''<ref>Exomnibus afflictionibus</ref> (۱۵۶۷م) و پاپ گرگوریوس سیزدهم<ref>Pope Gregory XIII</ref> نیز در ۱۵۸۰م آرای بایوس را بدعت دانستند و محکوم کردند. یسوعیان<ref>Jesuits</ref> نیز به رهبری روبرتو بلّارمینو<ref>  Robert Bellarmine</ref> سرسختانه از آثار او انتقاد کردند.
+(نام اصلی در فرانسه: میشل دو بِی<ref>Michel de Bay</ref>) متکلم<ref>theologian</ref> کاتولیک فلاندری. استاد مطالعات کتاب مقدس<ref>biblical studies</ref> و رئیس دانشگاه لووَن<ref>University of Louvain</ref> (در بلژیک) بود، و با طرح ادعاهای بحث‌انگیز به شهرت رسید. او می‌گفت انسان از خود هیچ اختیاری ندارد و تباهی چنان در سرشت انسان نهفته است که نه با عمل صالح بلکه فقط با ایمان خالصانه و لطف خداوند می‌توان به رستگاری رسید. چون آرای او با عقاید مرسوم هم‌خوانی نداشت، دو بار به‌سبب عقاید کذب و بدعت‌آمیز محکوم شد. با این همه، عقایدش تأثیر فراوانی در آیین یانسن<ref>Jansenism</ref> گذاشتند. بایوس در مِلون<ref>Melun</ref> به‌دنیا آمد. در دانشگاه لوون الهیات خواند و در ۱۵۵۲ استاد و در ۱۵۷۵م رئیس همان دانشگاه شد. در ۱۵۶۳م نماینده‌ای در شورای ترانت<ref>Council of Trent</ref> بود. تألیفات وی دربارۀ اختیار، گناهکاری، و برائت، که ملهم از نوشته‌های اوگوستین هیپویی قدیس<ref>St Augustine of Hippo</ref> بود و در ۱۵۶۳ـ۱۵۶۴م انتشار یافت، در تضاد آشکار با عقایدی بود که در شورای ترانت به رسمیت شناخته شد. پاپ پیوس پنجم<ref>Pope Pius V</ref> در نامه‌ای رسمی با عنوان ''همۀ دردها''<ref>''Exomnibus afflictionibus''</ref> (۱۵۶۷م) و پاپ گرگوریوس سیزدهم<ref>Pope Gregory XIII</ref> نیز در ۱۵۸۰م آرای بایوس را بدعت دانستند و محکوم کردند. یسوعیان<ref>Jesuits</ref> نیز به رهبری روبرتو بلّارمینو<ref>  Robert Bellarmine</ref> سرسختانه از آثار او انتقاد کردند.
 &nbsp;