اشیر (عهد عتیق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
در [[تورات]]، پسر هشتم [[یعقوب]]<ref>Jacob | در [[تورات]]، پسر هشتم [[یعقوب]]<ref>Jacob | ||
</ref> و نیای یکی از اسباط دوازدهگانۀ [[بنی | </ref> و نیای یکی از اسباط دوازدهگانۀ [[بنی اسرائیل|بنیاسرائیل]] به همین نام. سبط اشیر که در شمال غربی [[فلسطین]] سکونت داشتند، در زمانیکه همۀ اسباط به رهبری [[موسی]]<ref>Moses | ||
</ref> از [[مصر]] خارج شدند بیشترین اقتدار را داشت. با پیشبینی اینکه اشیریان<ref>Asherites </ref> نقش مهمی در فتح فلسطین ایفا خواهند کرد، مرغوبترین زمین به آنان داده شد؛ تبریکهای یعقوب (پیدایش، ۴۹ : ۲۰) و موسی (تثنیه<ref>Deut eronomy </ref>، ۳۳: ۲۴، ۲۵) حکایت از حاصلخیزی زمین یاد شده دارد. اما اشیریان، احتمالاً بهدلیل آنکه فرهنگ همسایگان فنیقی<ref>Phoenician | </ref> از [[مصر]] خارج شدند بیشترین اقتدار را داشت. با پیشبینی اینکه اشیریان<ref>Asherites </ref> نقش مهمی در فتح فلسطین ایفا خواهند کرد، مرغوبترین زمین به آنان داده شد؛ تبریکهای یعقوب (پیدایش، ۴۹ : ۲۰) و موسی (تثنیه<ref>Deut eronomy </ref>، ۳۳: ۲۴، ۲۵) حکایت از حاصلخیزی زمین یاد شده دارد. اما اشیریان، احتمالاً بهدلیل آنکه فرهنگ همسایگان فنیقی<ref>Phoenician | ||
</ref> خود را جذب کردند، چندان با اسباط دیگر همراهی نکردند. در روزگار داود<ref>David</ref>، سبط اشیر اهمیت پیشین خود را نداشت. | </ref> خود را جذب کردند، چندان با اسباط دیگر همراهی نکردند. در روزگار داود<ref>David</ref>، سبط اشیر اهمیت پیشین خود را نداشت. |
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۵
اَشیر (عهد عتیق)(Asher)
در تورات، پسر هشتم یعقوب[۱] و نیای یکی از اسباط دوازدهگانۀ بنیاسرائیل به همین نام. سبط اشیر که در شمال غربی فلسطین سکونت داشتند، در زمانیکه همۀ اسباط به رهبری موسی[۲] از مصر خارج شدند بیشترین اقتدار را داشت. با پیشبینی اینکه اشیریان[۳] نقش مهمی در فتح فلسطین ایفا خواهند کرد، مرغوبترین زمین به آنان داده شد؛ تبریکهای یعقوب (پیدایش، ۴۹ : ۲۰) و موسی (تثنیه[۴]، ۳۳: ۲۴، ۲۵) حکایت از حاصلخیزی زمین یاد شده دارد. اما اشیریان، احتمالاً بهدلیل آنکه فرهنگ همسایگان فنیقی[۵] خود را جذب کردند، چندان با اسباط دیگر همراهی نکردند. در روزگار داود[۶]، سبط اشیر اهمیت پیشین خود را نداشت.