پانتئون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۰
پانتِئون (Pantheon)
در اصل معبدی برای پرستش همۀ خدایان. در دوران متأخر به هر بنایی اطلاق می‌شود، که مشاهیر در آن به‌خاک سپرده شده باشند. نیز معبدی در کامپوس مارتیوس[۱] در رُم، که اکنون کلیسای سانتا ماریا دلا روتوندا[۲] است؛ این بنا را امپراتور هادریانوس[۳] ساخت (۱۱۸م)، و به احتمال قوی طراحی کرد. این معبد در محل معبدی قدیمی‌تر بنا شد، که مارکوس ویپسانیوس آگریپا[۴] در ۲۷پ‌م ساخته بود. نام پانتئون را بعدها بر آن نهادند که به‌معنای معبد «همۀ خدایان» است. نیز پانتئون نام کلیسای معروفی در پاریس است که آن را ژاک ژرمن سوفلو[۵] در ۱۷۵۵ طراحی کرد. پانتئون رُم بنایی مدور، و وسیع‌ترین بنای عهد باستان در نوع خود است؛ این بنا را گنبدی پوشانده است (قطر داخلی گنبد ۴۳ متر، و ارتفاع از کف ۴۵ متر)، و رواق ورودی[۶] آن ۱۶ ستون قُرنتی[۷] دارد که احتمالاً بخشی از عمارت آگریپا بوده است. خشت‌های مفرغ مطلا[۸]یی که در اصل روکش گنبد بوده‌اند، پیش‌تر به قسطنطنیه[۹] انتقال یافتند؛ تیرها و خرپاهای مفرغی حامل سقفِ رواق ورودی را در قرن ۱۷ ذوب کردند تا در ساخت سایبان تزیینی (بالداچینو[۱۰]) جانلورنتسو برنینی[۱۱] در سان پیِترو[۱۲] به‌کار بَرند. گل‌میخ[۱۳]ها و ابزارهای مفرغینی، که زمانی زینت‌بخش خزانۀ این بنا بودند، ناپدید شده‌اند. بعضی از تزیینات داخلی فعلی آن مربوط به دورۀ رنسانس متأخر[۱۴] است.