Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۵٬۸۴۳
ویرایش
ابراهیم اصفهانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
میرزا ابراهیم در زمان سلطنت [[محمد خدابنده صفوی (۹۳۸ـ۱۰۰۳ق)|ابوالموید سلطان محمد خدابنده]] در قزوین درگذشت، ولی [[اوحدی بلیانی، محمد (اصفهان ۹۷۳ـ پس از ۱۰۴۲ق)|اوحدی بلیانی]] وفات او را در اصفهان و در عهد سلطنت [[طهماسب صفوی اول|شاه طهماسب]] میدانند. ابراهیم مردی وارسته و بلندنظر بود و در خوشنویسی با گرایش به روش [[میرعماد|میر]] در [[نستعلیق، خط|نستعلیق]] شهرت تمام داشت و همچنین مؤلف فرهنگ میرزا ابراهیم (فرهنگ جهانگشای) است که تألیف آن را به سال ۹۸۶ق به پایان برده است. | میرزا ابراهیم در زمان سلطنت [[محمد خدابنده صفوی (۹۳۸ـ۱۰۰۳ق)|ابوالموید سلطان محمد خدابنده]] در قزوین درگذشت، ولی [[اوحدی بلیانی، محمد (اصفهان ۹۷۳ـ پس از ۱۰۴۲ق)|اوحدی بلیانی]] وفات او را در اصفهان و در عهد سلطنت [[طهماسب صفوی اول|شاه طهماسب]] میدانند. ابراهیم مردی وارسته و بلندنظر بود و در خوشنویسی با گرایش به روش [[میرعماد|میر]] در [[نستعلیق، خط|نستعلیق]] شهرت تمام داشت و همچنین مؤلف فرهنگ میرزا ابراهیم (فرهنگ جهانگشای) است که تألیف آن را به سال ۹۸۶ق به پایان برده است. | ||
میرزا ابراهیم، اشعار بسیاری را از شعرای متعدد به عنوان شواهد لغوی در این فرهنگ آورده و بیشترین ابیات، از [[فردوسی]]، [[انوری ابیوردی، محمد بن علی ( ـ بلخ پس از ۵۸۲ق)|انوری]]، [[ظهیر فاریابی، طاهر ( ـ تبریز ۵۹۸ق)|ظهیر فاریابی]] و [[کمال الدین اسماعیل اصفهانی|کمالالدین اسماعیل اصفهانی]] است. در تدوین واژهنامه از شیوه کسانی چون [[هندوشاه نخجوانی ( ـ۷۳۰ق)|محمد بن هندوشاه نخجوانی]] (مؤلّف [[صحاح الفرس|صحاحالفرس]]) استفاده شده است و این فرهنگ از منابع مورد استفادهی فرهنگهای بعدی مانند [[مجمع الفرس|مجمعالفرس سروری]]، [[فرهنگ جهانگیری]]، [[برهان قاطع]] و [[غیاث اللغات|غیاثاللغات]] بوده است. | میرزا ابراهیم، اشعار بسیاری را از شعرای متعدد به عنوان شواهد لغوی در این فرهنگ آورده و بیشترین ابیات، از [[فردوسی طوسی، ابوالقاسم (طوس ۳۲۹ـ ۴۱۷/۴۱۱ق)|فردوسی]]، [[انوری ابیوردی، محمد بن علی ( ـ بلخ پس از ۵۸۲ق)|انوری]]، [[ظهیر فاریابی، طاهر ( ـ تبریز ۵۹۸ق)|ظهیر فاریابی]] و [[کمال الدین اسماعیل اصفهانی|کمالالدین اسماعیل اصفهانی]] است. در تدوین واژهنامه از شیوه کسانی چون [[هندوشاه نخجوانی ( ـ۷۳۰ق)|محمد بن هندوشاه نخجوانی]] (مؤلّف [[صحاح الفرس|صحاحالفرس]]) استفاده شده است و این فرهنگ از منابع مورد استفادهی فرهنگهای بعدی مانند [[مجمع الفرس|مجمعالفرس سروری]]، [[فرهنگ جهانگیری]]، [[برهان قاطع]] و [[غیاث اللغات|غیاثاللغات]] بوده است. | ||
<br /> | <br /> | ||
<br /> | <br /> | ||