پرش به محتوا

فتوریسم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
<p style="text-align: justify;">فتوریسم (futurism)<br/> [[File:33035300-1.jpg|thumb|«صور یگانۀ استمرار در فضا» (اثر اومبرتو بوتچونی، ۱۹۱۳م، موزۀ هنرهای معاصر تهران)، نمونه‌ای از هنر فتوریسم]]جنبش هنری پیشتاز که در ۱۹۰۹م پا گرفت و به ستایش از پویایی جهان مدرن پرداخت. اساساً جنبشی ایتالیایی بود و بیشتر در نقاشی مطرح شد؛ اما به سایر هنرها، ازجمله ادبیات و موسیقی، نیز راه یافت و غیر از [[ایتالیا]] در کشورهای دیگر، به‌ویژه در [[روسیه]]، نیز تأثیری عمیق برجا گذاشت. این جنبش در جریان [[جنگ جهانی اول]] در ایتالیا فروکش کرد، اما در روسیه تا پایان دهۀ ۱۹۲۰م رونق داشت. آغازگر این نهضت [[فیلیپو_تومازو_مارینتی|فیلیپّو تومّازو ماریِنتّی]]<ref>Filippo Tommaso Marinetti </ref>، نویسندۀ ایتالیایی، بود که در بیستم فوریۀ ۱۹۰۹م، با چاپ بیانیه‌ای در روزنامۀ پاریسی ''[[فیگارو، روزنامه|فیگارو]]''<ref>''Le Figaro''  
<p style="text-align: justify;">فتوریسم (futurism)<br/> [[File:33035300-1.jpg|thumb|«صور یگانۀ استمرار در فضا» (اثر اومبرتو بوتچونی، ۱۹۱۳م، موزۀ هنرهای معاصر تهران)، نمونه‌ای از هنر فتوریسم]]جنبش هنری پیشتاز که در ۱۹۰۹م پا گرفت و به ستایش از پویایی جهان مدرن پرداخت. اساساً جنبشی ایتالیایی بود و بیشتر در نقاشی مطرح شد؛ اما به سایر هنرها، ازجمله ادبیات و موسیقی، نیز راه یافت و غیر از [[ایتالیا]] در کشورهای دیگر، به‌ویژه در [[روسیه]]، نیز تأثیری عمیق برجا گذاشت. این جنبش در جریان [[جنگ جهانی اول]] در ایتالیا فروکش کرد، اما در روسیه تا پایان دهۀ ۱۹۲۰م رونق داشت. آغازگر این نهضت [[فیلیپو_تومازو_مارینتی|فیلیپّو تومّازو ماریِنتّی]]<ref>Filippo Tommaso Marinetti </ref>، نویسندۀ ایتالیایی، بود که در بیستم فوریۀ ۱۹۰۹م، با چاپ بیانیه‌ای در روزنامۀ پاریسی ''[[فیگارو، روزنامه|فیگارو]]''<ref>''Le Figaro''  


</ref>، از ارزش‌های فرهنگی متداول به‌شدت انتقاد کرد. [[مارینتی، فیلیپو تومازو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۴)|مارینِتّی]] از خانواده‌ای مرفه بود و امکانات مالی فراوانی برای آوازه‌گری داشت. اهل جار و جنجال بود و هرجا که حضور می‌یافت‌ توجه همگان را به فتوریسم جلب می‌کرد. مانند بسیاری از ایتالیایی‌های هم‌عصرش، عقیده داشت که کشور و هنر ایتالیا دچار رکود شده‌ است، و از این رو درپی هنری تازه‌ بود تا تکنولوژی مدرن، انرژی، و خشونت را زیبا جلوه دهد. فتوریسم با دیگر جنبش‌های هنری از این لحاظ متفاوت بود که ابتدا با یک نام و فکر شروع شد و، متعاقب آن، آثار هنری مطابق آن فکر عرضه شدند. بیانیۀ مارینِتّی در ایتالیا هواداران بسیاری یافت. [[اومبرتو_بوتچونی_(۱۸۸۲ـ۱۹۱۶)|اومبرتو بوتچونی]]<ref>Umberto Boccioni </ref>، [[کارلو_کارا_(۱۸۸۱_ـ_۱۹۶۶)|کارلو کارّا]]<ref>Carlo Carra </ref>، و لوئیجی روسّولو<ref>Luigi Russolo </ref> ازجملۀ نقاشان میلانی بودند که هستۀ گروه فتوریست را شکل دادند. آنان در ۱۹۱۰م دو بیانیه برای نقاشی فتوریستی صادر کردند که [[جاکومو_بالا|جاکومو بالاّ]]<ref>Giacomo Balla </ref> و [[جینو_سورینی|جینو سِوِرینی]]<ref>Gino Severini</ref> نیز آن‌ها را امضا کردند. مضمون بیانیه‌های مذکور این بود که هنر باید حس حرکت و جنبش را منتقل کند. حرکت از ویژگی‌های اساسی نقاشی فتوریستی است که گاهی با تصویرهای تکرارشونده و محوشده یا ادغام آن دو القا می‌‌شود، مانند شیوۀ عکاسی با نوردهی متعدد در سرعت بالا. ایشان از سطوح برش‌خوردۀ [[کوبیسم|کوبیسم]]<ref> cubism </ref> و ‌رنگ‌های درخشان و منکسر [[نیوامپرسیونیسم|نئوامپرسیونیسم]]<ref>Neo-Impressionism </ref> بسیار تأثیر پذیرفتند. فتوریست‌ها معمولاً موضوع‌های خود را از زندگی مدرن شهری انتخاب می‌کردند. آنان نمایشگاه‌های بسیاری برپا کردند (در ۱۹۱۲م ـ ضمن سفر به شهرهای اروپایی مانند [[آمستردام]]، [[برلین]]، [[لندن (انگلستان)|لندن]]، [[پاریس، شهر|پاریس]]، و [[وین]] ـ نخستین نمایشگاه گروهی خویش را دایر کردند) و در جلسه‌های عمومی، و برنامه‌های دیگری که مارینِتّی ماهرانه آن‌ها را ترتیب می‌داد، عقاید خود را تبلیغ می‌کردند. اگرچه جنگ به این جنبش پایان داد، تأثیر عمیق آن بر جریان‌های دیگر ازجمله وُرتیسیسم<ref>Vorticism</ref> در [[انگلستان]] باقی ماند و [[داداییسم|دادائیست]]<ref> Dadaist </ref>ها نیز در طول جنگ شگردهای تبلیغاتی تحریک‌آمیز آن را به‌کار گرفتند. مارینتّی پس از جنگ نیز به پیشبرد فتوریسم ادامه داد؛ او از دوستان [[موسولینی،_بنیتو_(۱۸۸۳ـ۱۹۴۵)|موسولینی]]<ref>Mussolini </ref> بود و از [[فاشیسم]] حمایت می‌کرد؛ اما فتوریسم را، چنان‌ که گاه ادعا شده است، نباید «هنر رسمی فاشیسم<ref>The Official Art of Fascism</ref>» قلمداد کرد. فاشیسم<ref> Fascism</ref> برای هدف‌های تبلیغاتی خود هم از هنر سنتی و هم از هنر پیشرو استفاده می‌کرد. درهرحال، در آن زمان، دیگر چیزی از فتوریسم باقی نمانده بود.</p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p>  
</ref>، از ارزش‌های فرهنگی متداول به‌شدت انتقاد کرد. [[مارینتی، فیلیپو تومازو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۴)|مارینِتّی]] از خانواده‌ای مرفه بود و امکانات مالی فراوانی برای آوازه‌گری داشت. اهل جار و جنجال بود و هرجا که حضور می‌یافت‌ توجه همگان را به فتوریسم جلب می‌کرد. مانند بسیاری از ایتالیایی‌های هم‌عصرش، عقیده داشت که کشور و هنر ایتالیا دچار رکود شده‌ است، و از این رو درپی هنری تازه‌ بود تا تکنولوژی مدرن، انرژی، و خشونت را زیبا جلوه دهد. فتوریسم با دیگر جنبش‌های هنری از این لحاظ متفاوت بود که ابتدا با یک نام و فکر شروع شد و، متعاقب آن، آثار هنری مطابق آن فکر عرضه شدند. بیانیۀ مارینِتّی در ایتالیا هواداران بسیاری یافت. [[اومبرتو_بوتچونی_(۱۸۸۲ـ۱۹۱۶)|اومبرتو بوتچونی]]<ref>Umberto Boccioni </ref>، [[کارلو_کارا_(۱۸۸۱_ـ_۱۹۶۶)|کارلو کارّا]]<ref>Carlo Carra </ref>، و لوئیجی روسّولو<ref>Luigi Russolo </ref> ازجملۀ نقاشان میلانی بودند که هستۀ گروه فتوریست را شکل دادند. آنان در ۱۹۱۰م دو بیانیه برای نقاشی فتوریستی صادر کردند که [[جاکومو_بالا|جاکومو بالاّ]]<ref>Giacomo Balla </ref> و [[جینو_سورینی|جینو سِوِرینی]]<ref>Gino Severini</ref> نیز آن‌ها را امضا کردند. مضمون بیانیه‌های مذکور این بود که هنر باید حس حرکت و جنبش را منتقل کند. حرکت از ویژگی‌های اساسی نقاشی فتوریستی است که گاهی با تصویرهای تکرارشونده و محوشده یا ادغام آن دو القا می‌‌شود، مانند شیوۀ عکاسی با نوردهی متعدد در سرعت بالا. ایشان از سطوح برش‌خوردۀ [[کوبیسم|کوبیسم]]<ref> cubism </ref> و ‌رنگ‌های درخشان و منکسر [[نئوامپرسیونیسم]]<ref>Neo-Impressionism </ref> بسیار تأثیر پذیرفتند. فتوریست‌ها معمولاً موضوع‌های خود را از زندگی مدرن شهری انتخاب می‌کردند. آنان نمایشگاه‌های بسیاری برپا کردند (در ۱۹۱۲م ـ ضمن سفر به شهرهای اروپایی مانند [[آمستردام]]، [[برلین]]، [[لندن (انگلستان)|لندن]]، [[پاریس، شهر|پاریس]]، و [[وین]] ـ نخستین نمایشگاه گروهی خویش را دایر کردند) و در جلسه‌های عمومی، و برنامه‌های دیگری که مارینِتّی ماهرانه آن‌ها را ترتیب می‌داد، عقاید خود را تبلیغ می‌کردند. اگرچه جنگ به این جنبش پایان داد، تأثیر عمیق آن بر جریان‌های دیگر ازجمله وُرتیسیسم<ref>Vorticism</ref> در [[انگلستان]] باقی ماند و [[دادائیسم|دادائیست]]<ref> Dadaist </ref>ها نیز در طول جنگ شگردهای تبلیغاتی تحریک‌آمیز آن را به‌کار گرفتند. مارینتّی پس از جنگ نیز به پیشبرد فتوریسم ادامه داد؛ او از دوستان [[موسولینی،_بنیتو_(۱۸۸۳ـ۱۹۴۵)|موسولینی]]<ref>Mussolini </ref> بود و از [[فاشیسم]] حمایت می‌کرد؛ اما فتوریسم را، چنان‌ که گاه ادعا شده است، نباید «هنر رسمی فاشیسم<ref>The Official Art of Fascism</ref>» قلمداد کرد. فاشیسم<ref> Fascism</ref> برای هدف‌های تبلیغاتی خود هم از هنر سنتی و هم از هنر پیشرو استفاده می‌کرد. درهرحال، در آن زمان، دیگر چیزی از فتوریسم باقی نمانده بود.</p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p>  
----
----


[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:سبک ها، اصطلاحات، ابزار و اماکن]] [[Category:هنر]] [[Category:مکاتب، جریان ها و نظریه ها]]
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:سبک ها، اصطلاحات، ابزار و اماکن]] [[Category:هنر]] [[Category:مکاتب، جریان ها و نظریه ها]]
۴۷٬۰۰۷

ویرایش