گیبرتی، لورنتسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=لورنتسو گیبرتی|نام=Lorenzo Ghiberti|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۳۷۸م|تاریخ مرگ=۱۴۵۵م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز و طلاساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب تفاسیر هنری (۱۴۵۰م)، درهای مفرغی تعمیدگاه کلیسای سانتا ماریا دل فیوره|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}گیبِرْتی، لورِنْتْسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م)(Ghiberti, Lorenzo) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=لورنتسو گیبرتی|نام=Lorenzo Ghiberti|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۳۷۸م|تاریخ مرگ=۱۴۵۵م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز و طلاساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب تفاسیر هنری (۱۴۵۰م)، درهای مفرغی تعمیدگاه کلیسای سانتا ماریا دل فیوره|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:36192200-4.jpg|بندانگشتی|تابلویی از درهای شرقی تعمیدگاه سن جیووانی فلورانس. ساخته شده در سال 1425م اثر لورنتسو گیبرتی ]] | |||
گیبِرْتی، لورِنْتْسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م)(Ghiberti, Lorenzo) | |||
مجسمه‌ساز و طلاساز ایتالیایی. در ۱۴۰۲م سفارش اجرای یک جفت در، از مفرغ مطلّا<ref>gilded bronze | مجسمه‌ساز و طلاساز ایتالیایی. در ۱۴۰۲م سفارش اجرای یک جفت در، از مفرغ مطلّا<ref>gilded bronze | ||
| خط ۶: | خط ۸: | ||
</ref>، برای تعمیدگاه [[فلورانس، کلیسای جامع|کلیسای جامع فلورانس]]<ref>Florence | </ref>، برای تعمیدگاه [[فلورانس، کلیسای جامع|کلیسای جامع فلورانس]]<ref>Florence | ||
</ref> را در مسابقه‌ای از آن خود کرد. از ۱۴۲۵ تا ۱۴۵۲م جفت دوّمی از این در را با نام دروازه‌های بهشت<ref>Gates of Paradise</ref> ساخت، که از شاهکارهای رنسانس آغازین<ref> early Renaissance </ref> [[ایتالیا]] به‌شمار می‌رود. مهارت او در ترکیب‌بندی و برجسته‌نمایی، و تأثیر از الگوهای کلاسیک، در این آثار مشهود است. در حدود ۱۴۵۰م کتاب ''تفاسیر هنری''<ref>''Commentarii/Commentaries'' </ref> را نوشت که کهن‌ترین زندگی‌نامۀ خودنوشتِ برجا مانده از یک هنرمند، و منبع مهمی از اطلاعات هنری عصر اوست. گرچه گیبرتی سفارش‌های دیگری نیز دریافت کرد، در تمام دوران فعالیت هنری‌اش به‌کار بر روی درهای مفرغی تعمیدگاه کلیسای سانتا ماریا دل فیوره<ref>Sta Maria del Fiore </ref> در فلورانس اشتغال داشت. بر روی درهای شمالی<ref>North Doors </ref>، که اولین گروه از درها بودند، بیش از بیست سال کار کرد؛ این جفت در، ۲۸ قاب‌بند از مفرغ مطلّا و صحنه‌هایی از کتاب عهد جدید<ref>New Testament </ref> را دربر می‌گیرد. تصاویر درها، علاوه‌بر آن‌که نشان‌دهندۀ آگاهی از نوآوری‌های هنری رنسانس‌اند، جنبه‌ای پرتوان از گوتیک بین‌المللی<ref>International Gothic</ref> را نیز حفظ کرده‌اند. بلافاصله پس از تکمیل آن‌ها در ۱۴۲۴م، گیبرتی کار بر روی درهای شرقی<ref> East Doors </ref> را آغاز کرد، که ۲۷ سال به‌طول انجامید؛ این درها نیز از مفرغ مطلا و ده قاب‌بند بزرگ‌تر، ساخته شده‌اند و صحنه‌هایی از کتاب عهد عتیق<ref>Old Testament</ref> را بازمی‌نمایند. ویژگی‌های رنسانسی در این قاب‌بندها بارزترند. گیبرتی در فلورانس به‌دنیا آمد، و نخست طلاسازی آموخت. میکلانژ آثار گیبرتی را بسیار ستود، و درهای شرقی او را دروازه‌های بهشت خواند، که امروز بیشتر به این نام شناخته می‌شوند. | </ref> را در مسابقه‌ای از آن خود کرد. از ۱۴۲۵ تا ۱۴۵۲م جفت دوّمی از این در را با نام دروازه‌های بهشت<ref>Gates of Paradise</ref> ساخت، که از شاهکارهای رنسانس آغازین<ref> early Renaissance </ref> [[ایتالیا]] به‌شمار می‌رود. مهارت او در ترکیب‌بندی و برجسته‌نمایی، و تأثیر از الگوهای کلاسیک، در این آثار مشهود است. در حدود ۱۴۵۰م کتاب ''تفاسیر هنری''<ref>''Commentarii/Commentaries'' </ref> را نوشت که کهن‌ترین زندگی‌نامۀ خودنوشتِ برجا مانده از یک هنرمند، و منبع مهمی از اطلاعات هنری عصر اوست. گرچه گیبرتی سفارش‌های دیگری نیز دریافت کرد، در تمام دوران فعالیت هنری‌اش به‌کار بر روی درهای مفرغی تعمیدگاه کلیسای سانتا ماریا دل فیوره<ref>Sta Maria del Fiore </ref> در [[فلورانس]] اشتغال داشت. بر روی درهای شمالی<ref>North Doors </ref>، که اولین گروه از درها بودند، بیش از بیست سال کار کرد؛ این جفت در، ۲۸ قاب‌بند از مفرغ مطلّا و صحنه‌هایی از کتاب عهد جدید<ref>New Testament </ref> را دربر می‌گیرد. تصاویر درها، علاوه‌بر آن‌که نشان‌دهندۀ آگاهی از نوآوری‌های هنری رنسانس‌اند، جنبه‌ای پرتوان از [[گوتیک بین المللی|گوتیک بین‌المللی]]<ref>International Gothic</ref> را نیز حفظ کرده‌اند. بلافاصله پس از تکمیل آن‌ها در ۱۴۲۴م، گیبرتی کار بر روی درهای شرقی<ref> East Doors </ref> را آغاز کرد، که ۲۷ سال به‌طول انجامید؛ این درها نیز از مفرغ مطلا و ده قاب‌بند بزرگ‌تر، ساخته شده‌اند و صحنه‌هایی از کتاب عهد عتیق<ref>Old Testament</ref> را بازمی‌نمایند. ویژگی‌های رنسانسی در این قاب‌بندها بارزترند. گیبرتی در فلورانس به‌دنیا آمد، و نخست طلاسازی آموخت. [[میکلانژ]] آثار گیبرتی را بسیار ستود، و درهای شرقی او را دروازه‌های بهشت خواند، که امروز بیشتر به این نام شناخته می‌شوند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۷
| لورنتسو گیبرتی Lorenzo Ghiberti | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۷۸م |
| درگذشت | ۱۴۵۵م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز و طلاساز |
| آثار | کتاب تفاسیر هنری (۱۴۵۰م)، درهای مفرغی تعمیدگاه کلیسای سانتا ماریا دل فیوره |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
گیبِرْتی، لورِنْتْسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م)(Ghiberti, Lorenzo)
مجسمه‌ساز و طلاساز ایتالیایی. در ۱۴۰۲م سفارش اجرای یک جفت در، از مفرغ مطلّا[۱]، برای تعمیدگاه کلیسای جامع فلورانس[۲] را در مسابقه‌ای از آن خود کرد. از ۱۴۲۵ تا ۱۴۵۲م جفت دوّمی از این در را با نام دروازه‌های بهشت[۳] ساخت، که از شاهکارهای رنسانس آغازین[۴] ایتالیا به‌شمار می‌رود. مهارت او در ترکیب‌بندی و برجسته‌نمایی، و تأثیر از الگوهای کلاسیک، در این آثار مشهود است. در حدود ۱۴۵۰م کتاب تفاسیر هنری[۵] را نوشت که کهن‌ترین زندگی‌نامۀ خودنوشتِ برجا مانده از یک هنرمند، و منبع مهمی از اطلاعات هنری عصر اوست. گرچه گیبرتی سفارش‌های دیگری نیز دریافت کرد، در تمام دوران فعالیت هنری‌اش به‌کار بر روی درهای مفرغی تعمیدگاه کلیسای سانتا ماریا دل فیوره[۶] در فلورانس اشتغال داشت. بر روی درهای شمالی[۷]، که اولین گروه از درها بودند، بیش از بیست سال کار کرد؛ این جفت در، ۲۸ قاب‌بند از مفرغ مطلّا و صحنه‌هایی از کتاب عهد جدید[۸] را دربر می‌گیرد. تصاویر درها، علاوه‌بر آن‌که نشان‌دهندۀ آگاهی از نوآوری‌های هنری رنسانس‌اند، جنبه‌ای پرتوان از گوتیک بین‌المللی[۹] را نیز حفظ کرده‌اند. بلافاصله پس از تکمیل آن‌ها در ۱۴۲۴م، گیبرتی کار بر روی درهای شرقی[۱۰] را آغاز کرد، که ۲۷ سال به‌طول انجامید؛ این درها نیز از مفرغ مطلا و ده قاب‌بند بزرگ‌تر، ساخته شده‌اند و صحنه‌هایی از کتاب عهد عتیق[۱۱] را بازمی‌نمایند. ویژگی‌های رنسانسی در این قاب‌بندها بارزترند. گیبرتی در فلورانس به‌دنیا آمد، و نخست طلاسازی آموخت. میکلانژ آثار گیبرتی را بسیار ستود، و درهای شرقی او را دروازه‌های بهشت خواند، که امروز بیشتر به این نام شناخته می‌شوند.