بانو (فیلم): تفاوت میان نسخه‌ها

فیلم بلند سینمایی ساخته‌ی [[مهرجویی، داریوش|داریوش مهرجویی]]. مهرجویی به عنوان کارگردان و نویسنده این فیلم را در سال 1370 تولید کرده است. یکی از فیلم‌های چهارگانه‌ی کارگردان (''بانو''، ''[[سارا (سینما)|سارا]]، [[پری (فیلم)|پری]] و [[لیلا (فیلم)|لیلا]])'' است که به جست‌وجو در لایه‌های پنهان روح آدمی می‌پردازد و وابستگی‌های درونی انسان را آشکار می‌سازد. ''بانو'' در [[دهمین دوره جشنواره فیلم فجر|جشنواره‌ی دهم فیلم فجر]] به نمایش درآمد و تحسین بسیاری از منتقدان را برانگیخت، ولی به خاطر برخی سوء برداشت‌ها امکان نمایشش فراهم نیامد تا این که در سال 1377 (یعنی هفت سال پس از تولید) رفع توقیف شد و به اکران عمومی رسید. مهرجویی درباره‌ی غایت معنایی این فیلم گفته است که: «فیلم درواقع بر مبنای سلوک یا فرایند فردانیت شکل گرفته که شکل مدرن سلوک و مقامات عرفانی شرق است؛ گذر از مراحل برزخی که در آن برای رسیدن به فردانیت یا تفرد ناب وجودی باید رنج بسیار برد و پوست انداخت و این پوست انداختن کار ساده‌ای نیست و همه کس هم از عهده‌اش برنمی‌آید.» در دوره‌ی دوم جشن خانه‌ی سینما (1377) [[اسکندری، عبدالله (تهران ۱۳۲۴ش)|عبدالله اسکندری]] برای چهره‌پردازی بانو و [[خیراندیش، گوهر (شیراز ۱۳۳۳ش)|گوهر خیراندیش]] (بازیگر نقش دوم زن) برای بازی‌اش تندیس جشنواره را دریافت کرده‌اند.