درون برگشتگی: تفاوت میان نسخه‌ها

(یا: آنتروپیون) از بیماری‌های چشم. چرخش پلک به درون چشم شایع‌ترین ناهنجاری پلکی است که بر اثر مشکلات مادرزادی، عضله‌ای یا آسیب پدید می‌آید. فرورفتگی لبۀ پلک به درون چشم باعث اختلال در عملکرد پلک و نیز آسیب به قرنیه و ملتحمه می‌شود. حرکت طبیعی پلک، مایع را در سطح قرنیه و ملتحمه توزیع و مرطوب‌سازی می‌کند؛ اما فرورفتن لبۀ پلک و مژه‌ها به چشم، ملتحمه و قرنیه را عفونی، زخم و در نهایت سوراخ می‌کند؛ علاوه بر آن حرکت طبیعی پلک‌ها را مختل می‌نماید. این بیماری می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیر تا نابینایی را به همراه داشته باشد. با مشاهدۀ اولین نشانه‌ها باید به پزشک مراجعه و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.

این بیماری را بر اساس شاخص‌های متعدد به چند دسته تقسیم کرده‌اند: از نظر علت پیدایش به آنتروپیون‌های پیری، اسکار<ref>Scars</ref> (زخم‌های برجای مانده از جراحی پوست) و [[تراخم|تراخمی]]؛ و بر اساس زمان به موقت و تداومی تقسیم شده است. افرادی فقط در زمان فشار شدید پلک‌ها یا تند پلک زدن به بیماری آنتروپیون‌ دچار می‌شوند، اما افرادی شرایط خاص ندارند و ممکن است همیشه مبتلا شوند. از نظر سنی گاه نوزادان مبتلا شده، ولی در ماه‌های نخست برطرف می‌گردد؛ اما بیشتر افراد بین 47 تا 69ساله و اغلب در 60سالگی این بیماری را خواهند داشت. بر اساس وضعیت، بیماری به سه دستۀ برگشت‌پذیر<ref>Congenital Entropia</ref>، اسپاستیک<ref>Involutional/ spastic Entropia</ref> و زخم‌دار<ref>Cicatrical Entropia</ref> طبقه‌بندی شده است. غیر از علت‌های یاد شده، بالا رفتن سن هم نقش دارد؛ زیرا کم‌توانی عضله‌ها و رباط‌های پلک‌ها، سستی بافت‌های نگهدارنده و شل شدن پوست را به همراه دارد و در این شرایط پلک به درون چشم خم می‌شود. تراخم که قبلاً در ایران فراگیر بود و هنوز در جنوب آسیا و شمال آفریقا فعال است، باعث زخم و عفونت پلک و درون‌برگشتگی آن می‌شود. علاوه بر آن، آلرژی، ژنتیک، اسپاسم، سوختگی و ضربه، چین‌خوردگی پوست پلک، و مشکلات عصب پلک هم در پدید آوردن آنتروپیون مؤثرند. بعضی از درون‌برگشتگی‌ها در اختیار هستند و می‌توان مانع بروز آنها شد. ولی بسیاری از آنها به عواملی بستگی دارند که در کنترل بیمار نیست و ناخواسته به آن مبتلا می‌شود.