ابوداود سجستانی، سلیمان (۲۰۲ـ بصره ۲۷۵ق)
ابوداود سجستانی | |
---|---|
زادروز |
۲۰۲ق |
درگذشت | بصره ۲۷۵ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | محدث |
لقب | حافظ ازدی سجستانی و سیدالحفاظ |
آثار | السّنن، معروف به سنن ابوداود؛ رسالة فی وصف تألیفه لکتابالسّنن (قاهره، ۱۳۶۹)؛ الرّواة من الاخوة و الاخوات (ریاض، ۱۴۰۸ق)؛ المراسیل؛ مسائلالامامه احمد |
گروه مقاله | دین اسلام |
ابوداود سِجِسْتانی، سلیمان (۲۰۲ـ بصره ۲۷۵ق)
(نام کامل: ابوداود سلیمان بن اشعث بن اسحاق بن بشی بن شداد بن عمرو بن عمران ازدی سجستانی، لقبش حافظ ازدی سجستانی و سیدالحفاظ) محدّث مشهور عامّه. از مردم سجستان (سیستان) بود. در طلب حدیث از زادگاهش هجرت کرد و از عالمان خراسان و عراق و شام و مصر و حجاز احادیث بسیار فراگرفت. از شاگردان احمد بن حنبل بود و ترمذی و نسائی و ابوعرانۀ اسفراینی از او سماع حدیث کردهاند. ابوبکر عبدالله بن سلیمان سجستانی فرزند اوست. اثر معروف او با نام السّنن، معروف به سنن ابوداود از صحاح ستّه بهشمار آمده است. از دیگر آثارش: رسالة فی وصف تألیفه لکتابالسّنن، ابوداود در این اثر شیوۀ خود را در گردآوری سنن شرح داده است (قاهره، ۱۳۶۹ش)؛ الرّواة من الاخوة و الاخوات، در رجال (ریاض، ۱۴۰۸ق)؛ المراسیل، در تمیز احادیث مرسل و بررسی وجه «ارسال» آنها؛ مسائلالامامه احمد، مشتمل به پرسش و پاسخهای ابوداود از احمد بن حنبل در مسائل گوناگون.