یدالله رؤیایی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یدالله رؤیایی (دامغان 17 اردیبهشت ۱۳11ش- فرانسه 24 شهریور 1401ش)

یدالله رویایی
زادروز دامغان 17 اردیبهشت ۱۳11ش
درگذشت فرانسه 24 شهریور 1401ش
محل زندگی پاریس
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری حقوق بین‌الملل عمومی- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی شاعر، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی
آثار دلتنگی‌ها (۱۳۴۶)؛ از دوستت دارم (۱۳۴۷)
گروه مقاله ادبیات فارسی
جوایز و افتخارات عنوان «شوالیه در ادب و هنر» از طرف دولت فرانسه
یدالله رؤیایی
یدالله رؤیایی

شاعرِ فُرمالیست، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی ایرانی، و بنیادگذار شعرِ حجم در ایران. فعالیت‌های ادبی خود را در زادگاهش آغاز کرد و سپس به تهران رفت. وی از همان آغاز، با مطالبی که پیرامون فرم مطرح کرده بود، در میان شاعران معاصر به‌عنوان شاعری نوگرا و فرمالیست مطرح شد. سپس وارد عرصۀ روزنامه‌نگاری شد و ازجمله مسئولیت بخشِ شعر نشریۀ کتاب هفته (از مهم‌ترین مجله‌های ادبی دهۀ ‌۱۳۴۰ش) را به‌عهده گرفت و با حمایت از نوپردازانِ تندرو، مطرح‌ترین مقالات ادبی را دربارۀ فرم نوشت. مجموعه مقالات و نقدهای ادبی وی در دو کتاب از سکوی سرخ و هلاک عقل به وقت اندیشیدن منتشر شده است. رؤیایی بعدها متأثر از مکتب غیر متعهدِ موج نو، مکتب ضد تعهد شعر حجم را بنیان نهاد و مبانی موردنظرش را با عنوان «حجم‌گرایی» به سمت زبان و زیبایی‌شناسیِ ویژۀ خود پیش برد. حضور اندیشه و مفاهیم عرفانی در قالب ترکیب‌های زبانی پُرایهام، بازی‌ها و جابه‌جایی‌های واژگانی، فرم‌گرایی، عشق، اروتیسم و بدن، و مرگ ازجمله شاخصه‌ها و درون‌مایه‌های اصلی شعر اوست.

رؤیایی تحصیلاتش را در رشتۀ حقوق سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران تا اخذ درجۀ دکتری حقوق بین‌الملل عمومی ادامه داد؛ و از آن پس، در وزارت دارایی به استخدام درآمد و به عنوان ذی‌حساب و سرپرست امور مالی در ادارات و دیگر مراکز دولتی، از جمله وزارت آب و برق، سازمان تلویزیون ملی ایران و… به کار پرداخت. رؤیایی از سال 1358 در پاریس اقامت داشت. در سال 2001 عنوان «شوالیه در ادب و هنر» از طرف دولت فرانسه به او اعطا شده بود.

از فعالیت‌های مهم ادبی او می‌توان به این موارد اشاره کرد:

  • تأسیس هفته‌نامه ادبی بارو با همراهی احمد شاملو (ترکیبی از نام‌های مستعار بامداد و رؤیا)، سال ۱۳۴۴
  • تأسیس شرکت انتشاراتی روزن با همکاری محمود زند و ابراهیم گلستان، سال ۱۳۴۶
  • اداره و انتشار دفترهای روزن، فصلنامه‌ای در شعر، نقاشی و قصه با همکاری گروه شاعران شعر حجم، ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷
  • تأسیس جایزهٔ ادبی شعر سال به سرمایه‌گذاری تلویزیون ملی ایران و داورانی مرکب از مسعود فرزاد، محسن هشترودی، فریدون رهنما، بیژن جلالی، پژمان بختیاری و یدالله رؤیائی در سال‌های ۱۳۴۸، ۱۳۴۹ و ۱۳۵۰
  • تأسیس «مدرسهٔ زبان و ادبیات فارسی» در پاریس، سال ۱۳۵۸


از دفترهای شعر اوست:

  • بر جاده‌های تهی (۱۳۴۰)
  • دریایی‌ها (۱۳۴۴)
  • دلتنگی‌ها (۱۳۴۶)
  • از دوستت دارم (۱۳۴۷)
  • لبریخته‌ها (1369)
  • هفتاد سنگ قبر (1377)
  • منِ گذشته: امضا (1381)
  • در جستجوی آن لغتِ تنها (1387).