آنژو

آنْژو (Anjou)

ایالت سابق شمال فرانسه به مرکزیت آنژه که هم‌اکنون جزو استان مِن ‌ـ ‌اِ ‌ـ لوآر و قسمت‌هایی از استان‌های اَندر ‌ـ ‌اِ ‌ـ ‌لوآر، ماین، و سارت محسوب می‌شود. در ۱۱۵۴م، کنتِ آنژو پادشاه انگلستان شد و هنری دوم نام گرفت، اما در ۱۲۰۴م فیلیپ اوگوستوس، پادشاه فرانسه، این ناحیه را از شاه جان بازپس گرفت. در ۱۴۸۰م آنژو ضمیمۀ خاک پادشاهی فرانسه شد. ساکنانش را آنژون‌ها می‌نامند که به سه پادشاه اول سلسلۀ پلانتاژنه نیز اطلاق می‌شود. نام پیشین این استان، آنژه، برگرفته از واژۀ آندکاوی است که نام ساکنان این منطقه در دوران امپراتوری روم بود. هنری، کنت آنژو، پسر جفری پنجم، و ماتیلدا، دختر هنری اول، پادشاه انگلستان، در ۱۱۵۴م با عنوان هنری دوم بر تخت شاهی انگلستان نشست و بدین‌ترتیب سلسلۀ آنژون را تأسیس کرد. فیلیپ اوگوست، پادشاه فرانسه، پس از تصرف این ناحیه آن را تیول شارل، پسر لوئی هشتم، کرد که با فتح ناپل و سیسیل بنیانگذار سلسلۀ آنژون در آن مناطق شد. شارل کنتِ پرووانس نیز بود و آنژو و پرووانس قریب به نیم قرن متحد بودند. هنگام وصلت مارگارت (دختر شارل دوم، حاکم سیسیل) با شارل والوایی، آنژو بخشی از جهیزیۀ او بود و در ۱۳۲۸م که پسرش، فیلیپ ششم، بر تخت سلطنت فرانسه جلوس کرد به تملک فرانسه درآمد. در ۱۳۶۰م دوک‌نشین شد و در دوران سلطنت لوئی اول بار دیگر جزو متصرفات ناپل درآمد. آنژو سرانجام جزو متصرفات فرانسه شد و لقب «دوکِ آنژو» به صورت لقب افتخاری شاهزادگان خاندان سلطنتی فرانسه درآمد.

---