ایرج شهزادی
ایرج شهزادی (تهران 15 اسفند 1346ش- )
صدابردار و صداگذار ایرانی سینما و تلویزیون. جز نامزدی بهترین صدابرداری در دورۀ بیست و چهارم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم کافه ستاره/ ساختۀ سامان مقدم) و بهترین صداگذاری در دورۀ سی و یکم همین جشنواره (برای فیلم جیب‌بر خیابان جنوبی/ ساختۀ سیاوش اسعدی)، سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری دوره‌های بیست و ششم و سی و هفتم جشنواره فجر را هم به ترتیب برای فیلم‌های آتش سبز (ساختۀ محمدرضا اصلانی) و متری شیش و نیم (سعید روستایی) از آن خود کرده است.
شهزادی فارغ‌التحصیل رشتۀ مهندسی صدا از دانشکدۀ دلتا آکوستیک کپنهاگ و رشتۀ صداگذاری فیلم از sound symphony امریکاست. فعالیت سینمایی را از سال 1372 ضمن همکاری با حسینعلی لیالستانی در فیلم بلندی‌های صفر به عنوان برنامه‌ریز و دستیار کارگردان شروع کرده است. وی فعالیت حرفه‌ای را با صدابرداری فیلم قارچ سمی (ساختۀ رسول ملاقلی‌پور) آغاز کرده و جز بازی در فیلم‌های سینمایی تنهایم نگذار (علیرضا توانا- 1383) و داره صبح می‌شه (یلدا جبلی- 1394) و فصل سوم سریال قلب یخی (سامان مقدم- 1391) و همچنین صداگذاری سریال فاخر مختارنامه (داوود میرباقری)، صدابرداری یا صداگذاری یا طراحی و ترکیب صدای آثار شاخصی چون سنتوری داریوش مهرجویی، برف روی کاج‌های پیمان معادی، سرخپوست نیما جاویدی و متری شیش و نیم سعید روستایی را به عهده داشته است.
صدابرداری
سازهای ناکوک (۱۳۹۹)؛ ابر بارانش گرفته (۱۳۹۸)؛ سرخپوست (۱۳۹۷)؛ متری شش و نیم (۱۳۹۷)؛ پدیده (۱۳۹۵)؛ قاتل اهلی (۱۳۹۵)؛ حكایت عاشقی (۱۳۹۳)؛ برف روی كاج‌ها (۱۳۹۰)؛ من همسرش هستم (۱۳۹۰)؛ سنتوری (۱۳۸۵)؛ ازدواج صورتی (۱۳۸۳)؛ انتخاب (۱۳۸۳)؛ كافه ستاره (۱۳۸۳)؛ مكس (۱۳۸۳)؛ قارچ سمی (1380)
صداگذاری و طراحی و ترکیب صدا
سازهای ناکوک (۱۳۹۹)؛ به خاطر پونه (۱۳۹۱)؛ برف روی كاج‌ها (۱۳۹۰)؛ جیب‌بر خیابان جنوبی (1391)؛ یك روز دیگر (۱۳۹۰)؛ خنده در باران (۱۳۹۰)؛ یك عاشقانۀ ساده (۱۳۹۰)؛ پیتزا مخلوط (۱۳۸۹)؛ آتش سبز (۱۳۸۶)؛ صد سال به این سال‌ها (۱۳۸۶)؛ سنتوری (۱۳۸۵)؛ از دوردست (۱۳۸۴)