لیمبورگ
لیمْبورْگ (Limburg)
جنوبیترین استان هلند[۱]، با ۲,۱۷۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۱۳۶,۲۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۷). از شرق به آلمان، از غرب و جنوب به بلژیک، و از شمال به برابانت شمالی[۲] محدود است. مرکز آن ماستریخت[۳] و شهرهای بزرگ آن کرکراده[۴]، هرلن[۵]، و رورموند[۶] است. رودهای ماس (موز)[۷] و رور[۸] در این استان جاریاند؛ خاک جلگۀ رود آن ماسهای، در جنوب رُسی، و بهطرف جنوب تپهماهوری است. صنایع آن شامل تولید مواد شیمیایی، سیمان، و کود شیمیایی است و کشاورزی و گلکاری در آن رواج دارد. در محل تقاطع مرزهای هلند، آلمان، و بلژیک یک بنای یادبود ساخته شده است. از نخستین معدن زغالسنگ اروپا در کرکراد بهرهبرداری شد. این استان قبلاً بخشی از دوکنشین لیمبورگ بود که در ۱۸۳۹ به استانهای کنونی هلندی و بلژیکی تقسیم شد. بخش کوچکی از خاک آلمان نیز در ۱۹۴۹ تحت حاکمیت هلند درآمد. لیمبورگ در ۱۶۴۸ بین ایالات متحدۀ هلند[۹] و هلند اسپانیا[۱۰] تقسیم شد. در ۱۸۱۵ این دو بخش در پادشاهی هلند[۱۱] ادغام شدند.