پیرنیا، حسن (۱۲۵۲ـ۱۳۱۴ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۰ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
حسن پیرنیا
زادروز ۱۲۵۲ش
درگذشت ۱۳۱۴ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
شغل و تخصص های دیگر نویسنده
لقب مشیرالدوله
آثار  تاریخ ایران باستان؛ حقوق بین الملل؛ دستورالعمل اصول محاکمات جزایی
گروه مقاله تاریخ ایران
مشیرالدوله
مشیرالدوله

حسن پیرنیا (۱۲۵۲ـ ۱۳۱۴ش)

(معروف به مشیرالدوله) از رجال معروف و نامدار اواخر قاجاریه و اوایل پهلوی. فرزند میرزا نصرالله خان مُشیرالدوله نائینی بود که در ۱۴سالگی علوم نظامی و حقوق را در روسیه آموخت و پس از آن، با لقب «مُشیرالْمُلْک» مأمور خدمت در سفارت ایران در سَن‌پترزبورگ شد. در ۱۳۱۷ق مدرسۀ علوم سیاسی را تأسیس کرد و در سفر دوم مظفرالدین شاه به اروپا (۱۳۲۰ق) مترجم شاه بود و در بازگشت، سفیر ایران در سن‌پترزبورگ شد. در نهضت مشروطه، در نگارش قانون اساسی مشروطه کمک بسیار کرد.

پیرنیا بارها عضو هیئت دولت شد و در کابینه‌های گوناگون وزیر امور خارجه، عدلیه، فرهنگ و معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه جنگ، تجارت، پست و تلگراف بود و از اسفند ۱۲۹۳ تا شهریور ۱۳۰۲ش چهار بار نخست‌وزیر شد. پس از آن‌که از سیاست کناره گرفت باقی عمر خود را با تألیف کتاب و امور فرهنگی گذراند.

تاریخ ایران باستان، حقوق بین الملل، دستورالعمل اصول محاکمات جزائی، داستان‌های ایران قدیم و قوانین موقتی محاکمات ازجملۀ آثار اوست.