شکل (ادبیات)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شکل (ادبیات) 

(در لغت به معنی بستن زانوی شتر) اصطلاحی در عروض، از زحاف‌های مرکب عروضی. جمع زحاف‌های خبن و کف است: حذف جزء ساکن نخستین سبب رکن و حذف حرف هفتم از رکن به شرطی که جزء آخر آن سبب خفیف باشد؛ چنان‌که از مستفعلن، مُتْفَعَلُ (به جای آن گویند: مفاعلن) و از فاعلاتن، فعلات بماند. به رکنی که تحت زحاف شکل قرار گیرد، مشکول گویند.