آبستنی
آبستنی (pregnancy)
در انسان، فرآیند رشد جنین[۱] درحال نمو (تکوین) در رحم[۲] زن. حاملگی از لقاح[۳] آغاز و با تولد پایان می‌یابد و در حالت طبیعی در انسان، ۴۰ هفته، یا حدود نُه ماه، طول می‌کشد. قاعدگی[۴] معمولاً در هنگام بارداری متوقف می‌شود. حدوداً از پنج حاملگی یکی منجربه سقط می‌شود، اما اغلب این سقط ها در مراحل بسیار اولیه اتفاق می‌افتد، به‌نحوی که زن فقط متوجه تأخیر قاعدگی می‌شود. بعد از ماه دوم، پستان‌ها حساس و ناحیۀ اطراف نوک پستان تیره‌تر می‌شود. بزرگ‌شدن رحم ممکن است حدوداً در انتهای ماه سوم احساس شود. پس از آن، شکم رفته‌رفته بزرگ می‌شود. حرکت جنینی در حدود هجده‌هفتگی احساس، و ضربان قلب در ماه ششم شنیده می‌شود. به حاملگی جانوران آبستنی[۵] می‌گویند. این دوره بین انواع گونه‌ها متفاوت است. در فیل هجده تا ۲۲ ماه، در گربه‌ها حدود ۶۰ روز و در بعضی گونه‌ها کیسه‌داران، مثل اپوسوم، فقط دوازده روز است. گاهی تخم لقاح‌یافته به‌جای رحم در تخم‌راهه، لولۀ تخم‌بر (لولۀ بین تخمدان و رحم)[۶] قرار می‌گیرد که منجر به حاملگی خارج رحمی (خارج محل)[۷]می‌شود. این مسئله سبب درد شدید در ناحیۀ شکم زن و خون‌ریزی مهبلی[۸]می‌شود. اگر جنین درحال رشد لوله را پاره کند، شوک ناشی ممکن است به مرگ منجر شود. ویژگی مسمویت خونی[۹] بالارفتن فشارخون[۱۰] است و اگر درمان نشود، ممکن است منجر به تشنج[۱۱] و نهایتاً بی‌هوشی[۱۲] شود. براساس آمار سازمان_جهانی_بهداشت[۱۳] (۱۹۹۶)، سالانه ۵۸۵هزار زن براثر عوارض حاملگی می‌میرند. ۹۹ درصد از این مرگ و میر‌ها در کشورهای در حال توسعه رخ می‌دهد. بالاترین میزان مرگ مادران متعلق به سیرالئون[۱۴]، با ۱۸۰۰ مرگ در هر ۱۰۰هزار وضع حمل، است. این میزان در کشورهای صنعتی حدود ۲۷ است.
