مهاجر، احمد بن عیسی
مهاجر، احمد بن عیسی (بصره 874- حضرموت993م) Ahmad bin Isa Al- Mohajer
(نام کامل: احمد بن عیسی بن علی عریضی بن جعفر الصادق) نوه‌ی امام جعفر صادق و جد علویان (سادات آل بنی علوی) حضرموت. به لقب مهاجر الی الله ملقب شد، زیرا از بصره به حضرموت در یمن مهاجرت کرد. سبب مهاجرتش از بصره به حضرموت، افزایش فتنه‌ها و ناامنی‌هایی بود که قرامطه در عراق به راه انداخته بودند. وی در نتیجه‌ی این ناامنی‌ها ابتدا به مدینه‌ی منوره و سپس به یمن رفت و حضرموت را برای سکونت خود انتخاب کرد. بدین ترتیب احمد بن عیسی پس از انتخاب حضرموت برای زندگی، نهضتی علمی و تبلیغی در آن منطقه به راه انداخت و اوضاع اجتماعی و فرهنگی حضرموت را دگرگون کرد. وی راه گسترش مذهب اباضی را در حضرموت بست. با فتنه‌ی اباضیان که برای سومین بار به این شهر هجوم آورده بودند مبارزه کرد و آرامش و امنیت را به حضرموت بازگرداند.
احمد بن عیسی فرزند کوچکش، عبدالله، را که در هنگام مهاجرت وی کم‌سن و سال بود با خود برد و فرزند بزرگش، محمد، را در بصره گذاشت تا بر اموالش نظارت کند. نام محمد و فرزندان و نوادگانش که در بصره و عراق زیسته و از دنیا رفته‌اند در کتاب‌های انساب آمده است. طبق برخی اسناد دونفر از عموزادگان احمد بن عیسی نیز او را در مهاجرتش همراهی کرده‌اند: محمد بن سلیمان ملقب به اهدل و دیگری جد سادات بنی قدیم؛ با این‌حال پژوهش‌های اخیر تأکید می‌کند که محمد بن سلیمان در دوره‌ی متأخر (اوائل قرن 12م) به عراق رفته است. (در این مورد مقاله‌ی بنی اهدل نیز دیده شود.)
ضریح مهاجر در حضرموت از آثار مهم تاریخی و زیارتگاه مردم منطقه است.